با توجه به این اکنون افراد کمتری از پول نقد استفاده می‌کنند و کشور‌های بیشتری از پول مجازی استفاده می‌کنند، بانک مرکزی آمریکا و شماری از بانک‌های بزرگ دیگر ماه گذشته یک برنامه آزمایشی ۱۲ هفته‌ای برای استفاده از دلار دیجیتال راه اندازی کردند.
براساس گزارش پی بی اس، با این وجود برخی از کارشناسان و فعالان این سوال را مطرح می‌کنند که آیا یک ارز دیجیتال پتانسیل بالقوه خود را برآورده خواهد کرد یا خیر.
این برنامه تازه‌ترین گام بانک مرکزی برای عرضه ارز دیجیتال است. این تلاش‌ها به دنبال معرفی قانون ارز دیجیتال «ای کَش» در ماه مارس توسط استفان لینچ، عضو دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا انجام شد. این لایحه که توسط سه قانونگذار دموکرات دیگر نیز حمایت شد و در هیچ یک از مجلس‌ها به تصویب نرسید از وزارت خزانه داری می‌خواست گام‌هایی در جهت اجرای ارز دیجیتال بردارد.
این برنامه آزمایشی با استفاده از توکن‌های دیجیتالی که نشان دهنده سپرده‌های مشتریان هستند، نحوه تسویه توکن‌ها را از طریق بانک مرکزی با استفاده از یک دفتر کل مشترک با موسسات مالی آزمایش خواهد کرد. هنگامی که ارز دیجیتال به درستی اجرا شود، انتقال پول برای افراد و کسب و کار‌ها آسان‌تر و کم هزینه‌تر خواهد بود. اما به عقیده کارشناسان می‌تواند تهدیدی برای حریم خصوصی نیز باشد.
ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی مانند ارز بانک مرکزی آمریکا با ارز‌های دیجیتال دیگر از جهات مهمی تفاوت دارند. هر کسی می‌تواند بسیاری از رمز ارز‌ها را با استفاده از رایانه استخراج کند، اما ارز دیجیتالی بانک مرکزی ارزی است که مانند پول، یک بانک مرکزی آن را صادر و از آن پشتیبانی می‌کند.
ارز‌های دیجیتال در دستکم ۱۵ بانک مرکزی از جمله بانک‌های مرکزی چین، کانادا و جامائیکا راه اندازی شده یا در حال آزمایش هستند. چین که مرحله آزمایشی ارز دیجیتال خود را در سال ۲۰۲۰ آغاز کرد، استفاده از یوان دیجیتال را قبل از بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۲۲ گسترش داد. به گفته برخی از کارشناسان، یوان دیجیتال می‌تواند یک ارز بین المللی در رقابت با دلار ایجاد کند.
