وی متولد سال 1323 در تهران بود که توانست پس از اخذ مدرک لیسانس علوم غذایی و تغذیه از دانشگاه علوم پزشکی تهران تحصیلات خود را در مقاطع فوق لیسانس و دکترای تخصصی در دانشگاه ایالتی ردآیلند آمریکا پیش ببرد.
گفتنی است که این استاد فرهیخته از دانشجویان ممتاز دکتر هدایت بنیانگذار رشته علوم و تغذیه در ایران محسوب می شد که توانست به گذراندن تدریجی مدارج علمی به مرتبه استادیاری برسد.
مرحوم استاد کیمیاگر خدمات شایانی را به جامعه پزشکی از جمله تربیت دانشجویان در مقاطع مختلف داشته است.
از سوابق علمی و اجرایی آن مرحوم میتوان به مسئولیت کمیته تغذیه شورای غذا و تغذیه کشور، رئیس انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی کشور، مشاور سازمان بهداشت جهانی، مسئول گروه تغذیه مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی وزارت بهداشت و . . . اشاره کرد.
وی 3 کتاب، 85 مقاله فارسی و 42 مقاله فارسی را در طول عمر خود در مراحل متعددی ثبت کرده است و افتخاراتی چون استاد نمونه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی(1373)، عضو هیئت علمی نمونه کشور و رتبه دوم تحقیقات کاربردی جشنواره رازی (1374) برخی از سوابق علمی دکتر است که وی از آن خود داشته است.
در اینجا پای خاطرات شاگردان و همکاران مرحوم دکتر کیمیاگر مینشینیم و شخصیت وی را از زبان آنها بیان میکنیم.
آینده رشته تغذیه را برایم تشریح کرد
دکتر پیام فرحبخش متخصص تغذیه در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران گفت: به دلیل آنکه پزشک نبودم و با رشته تغذیه آشنایی نداشتم، برای ورود به این فضا به انستیتو مراجعه کردم که آنها من را به مرحوم کیمیاگر معرفی کردند.
وی ادامه داد: این استاد فرهیخته راهنماییهای خوبی را به من کرده و آینده رشته تغذیه را به خوبی برایم توضیح دادند که از آنها بسیار بهرهمند شدم.
فرح بخش، آن مرحوم را فردی صبور، متین و مودب معرفی کرده و افزود: با اینکه دکتر کیمیاگر به لحاظ سنی جای پدر من بودند، اما برخورد ایشان در هر مراجعه باعث میشد که این فاصله را احساس نکنم.
باید اضافه کنم که افتخار شرکت در کلاسهای ایشان را نداشته و تنها چند بار توانستم از وجود ایشان بهره ببرم.
پزشکی که طنز پرداز هم بود
دکتر نیستانی متخصص تغذیه در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران اظهار کرد: مرحوم کیمیاگر دارای حافظه بسیار قوی بودند، به طوری که به افراد با اسم و رسم کامل شناخت داشتند.
همچنین قادر بودند که یک علم بسیار پیچیده را به شکل بسیار ساده بیان کرده و به اطلاع مردم برسانند. شاید یکی از عللی که بسیاری از مردم او را میشناختند همین مساله بود که وی به زبان مردم صحبت می کردند.
وی با اشاره به شخصیت شوخ طبعی دکتر کیمیاگر افزود: آن مرحوم اکثر اوقات رفتاری طنز داشته و در مطبوعات و طنز نویسی نیز فعالیت داشتند. همچنین با مجله گل آقا نیز همکاری داشتند،اما به دلیل آنکه از اسم مستعار فدوی استفاده می کردند، کمتر کسی از این بعد مطبوعاتی وی اطلاع داشتند.
دکتر نیستانی با اشاره به روزهای پایانی عمر مرحوم کیمیاگر گفت: آخرین ملاقات من با وی مربوط به روزهای پایانی بستریشان در بیمارستان بود که قادر به صحبت کردن نبودند اما با همه این مشکلات تلاش کرده و پرسیدند که از انستیتو چه خبر؟ این بدین معناست که در همان حالت خوابیده نیز دغدغهای جز کار و فعالیت نداشتند.
گزارش از الهام رضایی
انتهای پیام/