باشگاه خبرنگاران جوان؛ فاطمه کربلایی- آندری کوندراخین، پزشک و مدرس ارشد گروه فارماکولوژی در مؤسسه داروسازی و شیمی دارویی در دانشگاه پیروگوف، مطرح کرد: «اگر شکر را کنار بگذارید، پس از سه هفته مغزتان عملکرد بهتری خواهد داشت.»

مواد غذا‌یی زود هضم شامل کربوهیدرات‌های تصفیه شده مانند قند، شکر، آرد، برنج سفید و سایر کربوهیدرات‌هایی می‌شود که فیبر بالایی نداشته و چون به سرعت معده را تخلیه می‌کنند، معمولا قند خون را سریع بالا می‌برند.

کربوهیدرات‌ها به دو دسته خوب و بد تقسیم می‌شوند؛ کربوهیدرات‌های خوب، سریع هضم نمی‌شوند، از افزایش قند خون و انسولین جلوگیری کرده و به دیر گرسنه شدن و سیر ماندن کمک می‌کنند.

 شکر جزء کربوهیدرات‌های زود هضم بوده و برای بدن ما مضر است. کربوهیدرات‌های با جذب سریع، شروع به نفوذ به بدن می‌کنند و به مغز می‌رسند. وقتی که قند را در دهان خود می‌گذارید، پرز‌های چشایی زبان را فعال می‌کند تا سیگنال‌های مثبتی را به مغز بفرستد. این سیگنال‌ها سیستم پاداش مغز را فعال می‌سازد تا هورمون دوپامین آزاد کند. این هورمون باعث خوشحالی و شادی می‌شود. مغز شکر را دوست دارد؛ زیرا فرد را آرام می‌کند و فرد از دریافت آن لذت می‌برد.

کربوهیدرات‌های سریع عبارتند از شکر، فروکتوز، شیرینی، کیک و بستنی. کاهش مصرف این گونه مواد غذایی در رژیم غذایی و افزایش مصرف کربوهیدرات‌های طولانی و کند هضم ضروری است. برای مثال کربوهیدرات‌های بلند محصولاتی هستند که از گندم دوروم تهیه می‌شوند.

 فقط سه هفته شکر نخوردن می‌تواند در خلق و خو و عملکرد بهتر مغز تاثیر بگذارد. وجود مخاط در دهان در صبح را کاهش دهد و عملکرد روده‌ها را پایدارتر کند. شکر مانند یک ماده مخدر روی بدن عمل می‌کند و باعث کندی و احساس خستگی می‌شود.

دکتر درباره این که چگونه می‌توان تشخیص داد که یک محصول از کربوهیدرات‌های سریع و شکر اضافه شده تشکیل شده است؛ توضیح داد: «هر چیزی که بلافاصله در دهان شیرینی ایجاد می‌کند از کربوهیدرات‌های سریع و زود هضم است. »

منبع: gazeta.ru