به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در روز‌های اخیر شاهد انتشار خبری با مضمون ساخت ماکت طاق بستان کرمانشاه در دبی بودیم. با مرور تاریخ شکل‌گیری دبی متوجه می‌شویم که این شهر از ابتدا با تکیه بر میراث تاریخی کشور‌های دیگر شکل گرفته است و مسئولانش تلاش کرده‌اند تا با جذب سرمایه سرمایه‌گذاران اقصی نقاط جهان، شهرشان را به مقصد مناسبی برای گردشگران بین‌المللی تبدیل کنند.

ساخت ماکت‌های بنا‌های تاریخی، چون طاق بستان در دبی با هدف جذب گردشگر و پر کردن خلأ تاریخی این شهر انجام می‌شود. این امر نشان می‌دهد که مسئولان گردشگری این شهر از هیچ فرصتی برای جذب گردشگر نمی‌گذرند و تلاش می‌کنند که از ظرفیت‌های کشور‌های دیگر به نفع خودشان استفاده کنند.

در اینجا نگاهی داریم به میزان اهمیت تاریخی طاق بستان. عنوان طاق بستان به مجموعه‌ای از سنگ‌نگاره‌ها و سنگ‌نوشته‌های دوره ساسانی اطلاق می‌شود. این سنگ‌نگاره‌ها و سنگ‌نوشته‌ها در شمال غربی کرمانشاه قرار گرفته‌اند و همواره توجه گردشگران بسیاری به خود جلب کرده‌اند.

طاق بستان در قرن سوم میلادی ساخته شده است و در گذشته تفرجگاه شاهان و مکانی برای نمایش قدرت بوده است.

بنابر این گزارش، طاق بستان در ۱۵ دی ماه سال ۱۳۱۰ به ثبت ملی رسیده است، اما بنابرآنچه در اخبار هفته‌های اخیر مشاهده شده است، اگرچه از زلزله ۷.۳ ریشتری کرمانشاه در امان ماند، اما در برابر نفوذ آب و رشد جلبک‌ها مقاومت چندانی از خود نشان نداده است. این بنای تاریخی در طول عمر خود در معرض آسیب‌های انسانی و طبیعی قرار گرفته که از آن میان می‌توان به دستکاری‌های غیر کارشناسانه متعلق به دوره قاجار در بالای حجاری‌های نفیس طاق بستان، تخریب عمارت مسعودیه و ایجاد ترک بر اثر حرکت تدریجی زمین اشاره کرد.

به نظر می‌رسد مسئولان ما با حفظ بنا‌های تاریخی و میراث فرهنگی کشور می‌توانند استفاده بهینه را از ظرفیت‌های گردشگری خود بکنند و اجازه ندهند که شهر‌های فرصت‌طلبی، چون دبی از ظرفیت‎هایمان سوءاستفاده کنند. البته در روز افتتاحیه یازدهمین نمایشگاه گردشگری و صنایع وابسته متوجه شدیم که ربیعی، وزیر کار نیز توجه ویژه‌ای به لزوم رسیدگی به وضعیت بنا‌های تاریخی و جاذبه‌های گردشگری کشور دارد و معتقد است که گردشگران برای دیدن این جاذبه‌ های تاریخی به کشور ما می‌آیند، اما با مروری بر صحبت‌های اخیر رئیس سازمان میراث فرهنگی متوجه می‌شویم که این سازمان بودجه کافی برای نگهداری از بنا‌های تاریخی و میراث فرهنگی ندارد و به تنهایی نمی‌تواند از داشته‌های فرهنگی و تاریخی کشورمان حفاظت کند؛ بنابراین به نظر می رسد که تمامی نهاد‌های دولتی برای حفظ پیشینه تاریخی کشورشان باید کمر همت ببندند و هزینه کنند.

انتهای پیام/