عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین از دیرباز در میان شیعیان افغانستان مرسوم بوده است و اکنون نیز شاهد برگزاری مراسم های باشکوه در جای جای کشور این اسلامی هستیم.

سابقه عزاداری بر امام حسین (علیه السلام) در افغانستانبه گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان، عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین از دیرباز در میان شیعیان افغانستان مرسوم بوده زیرا همانطور که گفته شده مردم غور در زمان خلافت امیرالمومنین امام على(علیه السلام) مسلمان شده و غرجستان، هزارستان یا هزاره‏‌جات امروزى جزو قلمرو اسلامى گردیده است. لذا می‌توان گفت از دیرباز خصوصا بعد از فرار یحیی‌بن‌زید به افغانستان، در طول زمان و به تدریج مناطق هزاره‌جات شاهد عزاداری سالار شهیدان بوده‌ است.

در مورد هرات نیز آمده است که آیین عزاداری برای اهل‌بیت در این ولایت به عهد صفویان در ایران باز می گردد.

بنا بر نقل تاریخ، روضه خوانی نخستین بار به شكل فعلی آن بعد از انتشار كتاب «روضه الشهدا»، تالیف «ملا حسین‌ واعظ كاشفی» در اوایل قرن دهم هجری ابتدا در هرات و سپس میان دیگر شیعیان رواج یافت.

در كتاب «روضات الجنات» نیز آمده است که روضه الشهدا ملاحسین واعظ كاشفی نخستین كتابی است كه در شهادت و سوگ مصیبت اهل‌بیت پیامبر(ص) به ویژه امام حسین(ع) و رویدادهای كربلا نوشته شد و پس از انتشار در مجالس عزاداری شهدای كربلا بر منابر خوانده می شد و کسانی که در سوگواری امام حسین(ع) مقتل می‌خواندند، روضه خوان نامیده شدند.

در مورد غزنی نیز گفته شده به حدی در عزاداری سالار شهیدان سابقه داشته که سلطان محمود غزنوی در قرن سیزدهم در این امر شرکت نموده است.

در کتاب سیمای فرزانگان نیز راجع به جلال آباد مرکز ولایت «ننگرهار» نقل شده که «جلال آباد»، شهری در شرق افغانستان است که مردم آن اکثراً سنی و از مراکز مهم مردم شریف پشتو شمرده می شود. مردم شریف این منطقه در ایام عاشورا، مجلسی بسیار با شکوه بر پا می کردند.

از سال 1347 به بعد تا چندین سال قبل از حمله کمونیست‌ها این مراسم ادامه داشت و از تمام ولایات شرقی برادران محترم، اعم از علما، دانشجویان و محصلین و... جمه می شدند و این جمعیت اکثرا از اهل سنت بود.

یکی از مراسم‌های کهن افغانستان برای بیان فضائل اهل بیت علیهم‌السلام و مصائب آن ها، خواندن «حمله حیدری» بوده است. آمده است از قرن دوازدهم که این اثر چاپ و وارد افغانستان شد، جای شاهنامه خوانی و حافظ‌خوانیِ مرسوم را گرفت و حتی برخی مردم سنی مذهب در مناطق مختلف، از جمله شهرهای «غزنی»، کابل و قندهار، هنگام بیکاری و به ویژه زمستان‌ها که از کشاورزی فراغت می‌یافتند، به خواندن حمله حیدری می‌پرداختند.

در منطقه «سرپل» افغانستان نیز که مرقد امام‌زاده «یحیی بن زید بن علی بن الحسین» علیه‌السلام است، اهل‌سنت این منطقه در ایام عاشورا با ذبح گوسفند، گاو و نذورات دیگر، در مراسم عزاداری شرکت می کنند.

در حال حاضر نیز شاهد برگزاری مراسم سوگواری سالار شهیدان در جای جای کشور اسلامی افغانستان هستیم. این عزاداری در شهر کابل، با شرکت بالاترین مقامات سیاسی کشور و همچنین سخنرانی آن‌ها در مورد نهضت حسینی و حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام حکایت از تاثیر این حماسه بی‌نظیر در برادری و اخوت اسلامی دارد و به راستی‌که حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است.

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار