علي عطشاني در نشست نقد و بررسي «آقاي الف» مطرح كرد:
«آقاي الف» را با «آواتار» مقايسه نكنيد
آقاي الف را به دليل اثبات سينماي ايران با دارا بودن صنعت سه بعدي با «آواتار» مقايسه نكنيد.
به گزارش خبرنگار حوزه سينما باشگاه خبرنگاران نشست نقد و بررسی فيلم سه بعدي «آقاي الف » با حضور علي عطشاني(كارگردان)،سعيد شرفي كيا(تهيه كننده)،بابك محقق(طراح سه بعدي)،شاهين نجومي(بازيگر) و محمدرضا لطفی مجری و منتقد در فرهنگسرای فردوس برگزار شد.
علي عطشاني كارگردان «آقاي الف» در خصوص هدف خود از ساخت اين فيلم سه بعدي گفت: هدفم ساخت يك فيلم سه بعدي بود.اين طور نبوده كه فيلمنامه اي داشته باشم كه مرا مجبور كند كه حتما به شكل سه بعدي ان را بگيرم.من در فيلم در امتداد شهر دو،سه سكانس را به شكل سه بعدي گرفتيم و در ان كار متوجه شدم كه اين بستر فراهم است كه يك فيلم كاملا سه بعدي در سينماي ايران ساخته و توليد شود.براي اين امر من شروع به تحقيق كردم كه چه كساني در اين زمينه دانش و آگاهي دارند.از كساني كه فيلم مستند،كوتاه و يا حتي عكاسي سه بعدي كرده بودند دعوت كردم.
وي ادامه داد: بابك محقق با آوردن نمونه كارهاي خود مورد قبول ما قرار گرفت علاوه بر اينكه امتياز محقق نسبت به ساير دوستان اين بود كه دستگاه مورد نظر را خودشان طراحي و ساخته بودند،چيزي كه بقيه از آن محروم بودند و ما بايد فكر ديگري براي تامين آن مي كرديم.بر همين اساس محقق به كار پيوستند.
عطشاني عنوان كرد: قدم بعدي ما فيلمنامه بود كه به نظر من مرحله به شدت تعيين كننده اي داشت.از انجايي كه فيلم سه بعدي هزينه زيادي دارد وما براي ساخت آن در مرحله آزمون و خطا بوديم بايد خيلي هوشمندانه گام برمي داشتيم.
وي تصريح كرد : قبل از ما هم چند نفر تصميم به ساخت فيلم سه بعدي داشتند،حتي هم زمان با ما سه گروه براي ساخت اولين فيلم سه بعدي تاريخ سينماي ايران بسيج شده بودند،اما آنها همان سنگ بزرگ را هدف قرار داده بودند كه فكر مي كنم همين نكته هم باعث شد تا هيچ كدام از آنها به سرانجام نرسد.
عطشاني با اشاره به جذابيت فيلم هاي مهيج افزود: من خيلي خوب مي دانستم كه اگر يك فيلمنامه جنگي يا اكشن را انتخاب كنم خيلي بهتر و جذابتر مي توانم سه بعدي كارم را به رخ بكشم.اما واقعيت اين بود كه پول ما محدود بود و بايد براي گام نخست فيلمنامه اي را انتخاب مي كردم كه هزينه پاييني داشته باشد و قابليت سه بعدي شدن در ساختار رئال را داشته باشد.به شدت بر اين باورم كه يك فيلم سه بعدي معمول به سرانجام رسيده،خيلي بهتر از يك فيلم سه بعدي مهيج و اكشن،اما نيمه كاره است.
اين كارگردان ادامه داد: اولين فيلم سينمايي سه بعدي تاريخ سينماي ايران را من ساخته ام.اين اولين بودن را خيلي با تاكيد مي گويم.چون يادمان نرود كه قرار نيست آقاي الف را با آواتار مقايسه كنيم.آقاي الف ثابت كرد كه سينماي ايران مي تواند صاحب صنعت سه بعدي باشد.اولين را با اولين ها مقايسه كنيد.به كشور سطح پاييني هم نرويم.سينماي باليوود را مثال مي زنم كه درامد صنعت سينمايش پانزده برابر پول نفت ماست.استدعا مي كنم اولين فيلم سه بعدي سينماي باليوود را ببينيد تا متوجه شويد كه ما ايراني ها هم بدون كوچكترين مشاركت خارجي شاهكار كرده ايم.
در ادامه اين نشست منصور سعيد شرفي كيا عنوان كرد: روزي كه علي عطشاني ماجراي توليد اين فيلم را براي من توضيح داد نگاهم به پروژه به شدت مثبت بود.اساسا من ورود به مقوله هاي نو و تجربه نشده را دوست و به سمت اش مي روم. به عنوان مثال در فيلم پاداش سكوت هم كه من تهيه كننده ان بودم براي اولين بار دوربين 35 را زير آب برديم.اين نوع كارها جرات مي خواهد و مضاف براينكه ما هيچ شناختي از فضاي توليد يك كار سه بعدي نداشتيم.
وي ادامه داد: عمده زحمات اين پروژه در امر تحقق يافتن اين مهم بر عهده آقاي محقق بود و او به ما اين اطمينان را داد كه مي توان به اين موفقيت دست پيدا كرد.صحبت هاي او چنان گيرا بود كه حداقل من به عنوان تهيه كننده بر اساس اطمينان به حرفهاي او ياعلي گفتم.
پس از اين توضيح شرفي كيا در خصوص معضلات يك فيلم سه بعدي كه تنها به توليد خلاصه نمي شود عنوان كرد: در كشور ما سالن براي فيلم هاي دوبعدي هم كم است و تعداد زيادي فيلم هرساله پشت خط اكران مي مانند،حالا تصور كنيد كه يك فيلم سه بعدي مي خواهد سالن پيدا كند و اكران شود.باز هم در اين امر جا دارد از زحمات بابك محقق كه براي تجهيز سالن هاي نمايش دهنده اين فيلم سنگ تمام گذاشت تشكر كنم.
وي اظهار داشت: از فارابي هم كه تنها نهاد دولتي كه از جايي به بعد مارا مورد حمايت قرار دادند تشكر كنم.قبول كنيد كه چنين پروژه اي بايد با حمايت ارگان هاي دولتي و بودجه اي بالا در دستور توليد قرار بگيرد.اما ظاهرا دوستان مارا باور نداشتند و فكر مي كردند كه چنين كاري هرگز به سرانجام نمي رسد و براي همين ما مجبور به ساخت اين فيلم در بخش خصوصي شديم.ضمن آنكه تمام دوربين ها و ابزارهاي فني و ويدئو پروجكشن هاي اين فيلم صد در صد با امكانات خودمان مي باشد و بومي است.
پس از صحبت هاي شرفي كيا، بابك محقق طراح سه بعدي فيلم در پاسخ به اين پرسش كه چه تفاوتي بين توليد و ساخت فيلم دو بعدي و سه بعدي وجود دارد؟گفت: پيش از پاسخ به اين پرسش لازم است اين توضيح را بدهم كه امكانات ساخت فيلم سه بعدي و تجهيزاتي كه من آن را فراهم كرده بود متعلق به امروز نيست.از پنج سال پيش امكان ساخت فيلم سه بعدي وجود داشت،اما عدم اعتماد مسولين باعث شد كه اين اتفاق به تعويق بي افتد.من خودم پيش از آقاي الف يك مستند با همين شيوه ساخته بودم
وي ادامه داد: به جرات مي گويم كه ما از لحاظ امكانات چيزي از هاليوود كم نداريم.سينماي ما فارغ از دو بعدي يا سه بعدي فقر پروداكشن دارد.همان فقر و معضلات وارد سينماي سه بعدي مي شود،پس ضعف بر سر تكنولوژي سه بعدي نيست.اين ضعف به خود سينماي ايران و پروداكشن آن باز مي گردد.در ايران اگر فيلمي قرار شود سه بعدي كار شود بين ده تا بيست و پنج درصد افزايش سرمايه دارد و خوشحال هستم كه بگويم قطار فيلم سه بعدي در ايران متوقف نمي شود و به راه خود ادامه مي دهد.
شاهين نجومي بازيگر اين فيلم هم در راستا اين نشست گفت : من قبل از هرچيز بايد از عطشاني تشكر كنم كه اين امكان و فرصت را در اختيار من قرار داد تا در اين تجربه سهيم باشم.اين فيلم اولين تجربه بازيگري من به حساب مي آيد و شايد تنها بازيگري در تاريخ سينماي ايران باشم كه اولين حضور جدي ام در اولين فيلم سه بعدي تاريخ سينماي ايران بوده،بر اين باورم كه سينماي سه بعدي خيلي به زندگي نزديك تر است و حس زندگي دارد.
وي ادامه داد: اساسا بازيگري در سه بعدي تفاوت هاي زيادي با فيلم دو بعدي دارد كه يكي از مهم ترين آنها كه بازيگر بايد آن را رعايت كند ميزانسن هاي بسيار دقيق آن است كه در حركت و ايست ها،به دليل همان دقت بالايي كه مي گويم بازيگر ذره اي نبايد اين طرف تر يا آن طرف تر برود.
نجومي عنوان كرد: من براي اين فيلم دوماه قبل از شروع فيلمبرداري با آقاي عطشاني شروع به تمرين كردم تا روزي كه فيلمبرداري تمام شد.اين فيلم براي من تجربه به شدت شيرين و دلپذيري بود و هميشه در ذهنم ماندگار است.
در پايان نيز محمدرضا لطفي منتقد برنامه درباره اين فيلم گفت: «آقاي الف» فارغ از نقاط قوت و ضعف اش قابل تقدير و محترم است.اساسا هر اثر هنري كه در يك مسير و تجربه جديد قدم مي گذارد بايد مورد حمايت و دلگرمي قرار بگيرد.اينكه سينماي ايران صاحب يك محصول سه بعدي بشود و فاصله آن با آغاز اين تكنولوژي در قطبي مانند هاليوود اينقدر كم باشد يك امتياز براي سينماي ما به حساب مي آيد و بايد به آن افتخار كرد.اما در هرحال ذوق زدگي صرف هم چيز خوبي نيست و نبايد ايرادات فيلم را در سايه سه بعدي بودن و اينكه اولين فيلم است مخفي كرد.آقاي الف مي توانست بهتر از اين باشد،اما اگر اين جسارت قابل تقدير نبود همين هم نبود./ي2
