به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران ،الزام خودروسازان به تولید خودروهایی با استاندارد یورو 4 ،  تصمیمی که آخرین ماه سال پیش گرفته شد تا از اولین ماه سال آینده اجرا شود، اما امروز که ده ماه از آن تصمیم گذشته می توان واقع گرایانه تر به ارزیابی بایدها و نبایدهای این تصمیم اشاره داشت .

اجرای این استاندارد در زمانی اجباری می شود که  شرایط اقتصادی و فضای حاکم بر کسب و کار تولیدکنندگان به ویژه خودروسازان، همچون گذشته نیست،امروز خودروسازان و به تبع آنها قطعه سازان در تامین منابع مالی و سرمایه در گردش خود مانده اند و  برآوردها حاکی از آن است که تولید هر خودرو با استاندارد یورو 4 نسبت به محصولات فعلی حدود 700هزار تومان هزینه بیشتر خواهد داشت.

 

 با این وصف برای تولید یک و نیم میلیون خودرو یورو 4 خودروسازان با نیاز به نقدینگی بیشتر، معادل هزار و 50 میلیارد تومان خواهند داشت
از این موضوع گذشته، خودرو یورو4 ، سوخت یورو4 می خواهد و مراجعه ای ساده و میسر به جایگاه های عرضه سوخت در شهرهای مختلف نشان می دهد که این «باید» تا چه اندازه فراهم آمده است ! بند 7 مصوبه اسفند 90 هیات وزیران، وزارت نفت را مکلف کرده بود از ابتداي امسال سوخت با استاندارد يورو4 در کشور توزيع کند. آیا این اتفاق افتاده است؟ تبصره 2 همین بند مصوبه، وزارت نفت را ملزم به تأمين و توزيع ماده «ادبلو» جهت کاهش آلايندگي خودروها کرده که اين ماده به ازاي هر 100 ليتر گازوئيل در خودروهاي ديزلي با استاندارد يورو 4 حدود 5 ليتر مصرف مي‌شود. ضمن اینکه طبق مصوبه‌هاي  دولت های قبلی ،  وزارت نفت باید سوخت با استاندارد يورو 4 را شش ماه پيش از توليد خودروهاي با اين استاندارد در کشور عرضه کند.

 اما آنچه از مصاحبه چندی پیش ضيغمي، معاون وزير نفت برمی آید این است که امکان تأمين 80 درصد – نه صد در صد- نیاز به سوخت با استاندارد يورو 4 تا پايان برنامه پنجم فراهم خواهد شد. علاوه بر اين اعلام شده است که شبکه‌های بنزين يورو 2 و يورو 4 با يکديگر مخلوط هستند. همین دو نکته یعنی اینکه حتی در صورت تولید خودروهایی با استاندارد یورو4 سوخت مورد نیاز برای این محصولات مهیا نیست. این نکته را نیز نباید از یاد برد که در صورت توليد خودروهايی با استاندارد يورو4 و استفاده از بنزين با استاندارد يورو 2 در آنها، آسيب زيادي به موتور خودرو وارد خواهد شد.

نکته قابل تامل دیگر اینکه سوخت یورو2 که در حال حاضر در تولیدات صنعت خودرو استفاده می شود در هر صد لیتر دو و نیم گرم آلایندگی دارد. اگر  این سطح استانداردی به یورو4 ارتقا یابد این میزان آلایندگی به یک گرم کاهش پیدا خواهد کرد. اتفاق خوبی است اما نه تاثیرگذار، چرا که خودروهای فرسوده ای که در خیابان های تهران تردد می کنند در هرکیلومتر بین 50 تا 100 گرم ذرات آلاینده منتشر می کنند. آمارها حکایت از این دارد که حدود یک میلیون خودروی فرسوده در کشور وجود دارد که نزدیک به 60درصد آنها در پایتخت تردد می کنند. طرحی جایگزینی این خودروها نیز مدت هاست که در خم کوچه کمبود نقدینگی متوقف مانده است. بهتر نیست به جاي صرف هزينه هزار و 50 ميليارد توماني در تولید خودروهایی با استاندارد یورو4 – که سوختی هم برای حرکت پیدا نمی کنند- این رقم قابل توجه در اجرا و رونق طرح خروج خودروهای فرسوده هزینه شود.

پس سوالی که مطرح می شود این است آیا  نتیجه هزینه کرد میزان قابل توجهی اعتبار و منابع مالی در تولید خودروهای یورو4 مثمرثمرتر خواهد بود یا اختصاص همین منابع به جایگزینی خودروهای فرسوده؟