محمدی افزود: مشکل این والدین، مدرسه هراسی کودک‌شان است که آن‌ها را نسبت به آینده کودک‌شان نگران می‌کند و این در حالی است که مدرسه هراسی کودکانی که ناشی از ترس دور شدن از والدین یا همان اضطراب جدایی است، یکی از شایع‌ترین اختلالات اضطرابی در کودکان و نوجوانان است و این اختلال مشکلی نیست که به یکباره و یک شبه ایجاد شده باشد و به همان ترتیب نباید انتظار داشت که اختلال جدایی کودک به یک روزه و به سرعت حل شود.

وی با بیان اینکه با توجه به اینکه ترس از مدرسه در کودک یک ترس شدید و غیرمنطقی است باید راه‌کارهای مناسبی برای از میان برداشتن آن صورت گیرد، تاکید کرد: اضطراب جدایی در کودکان در مسایل متعددی ریشه دارد و گاهی حتی رشد شخصیت و تکامل فردیت کودک را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و گاهی ریشه در خانواده و دوران اولیه زندگی کودک دارد. مانند مادری که با مراقبت‌های افراطی باعث وابستگی شدید کودک به خود می‌شود.

وی ادامه داد: گاهی حتی مادرانی هستند با تیپ شخصیتی سلطه‌جو که کودک را در زیر سلطه خود داشته و به او اجازه ابراز وجود و رشد یافتن مستقل را نمی‌دهند یا کودکی که در فضای پر از تبعیض و استرس رشد کرده است و یا کودکی که ترس از تنها ماندن او از سال‌های اولیه زندگی با او بوده است و مادر این ترس کودک‌اش را تنها با در آغوش کشیدن او رفع کرده است، همه این‌ها جزو عواملی هستند که به یک‌باره در زمانی که کودک باید از والدین‌اش جدا شود بروز پیدا می‌کند و اولین زمان این جدایی کودک از والدین، مدرسه رفتن او است.

محمدی به وجود راه‌کارهایی برای مدرسه هراسی کودکان اشاره کرد و متذکر شد: پدر و مادرها باید تا حد امكان از استرس موجود در خانواده، طلاق، بدرفتاری و تنبیه فیزیكی كم كنند و با ایجاد محیطی آرام، امنیت خاطر كودكان را افزایش دهند.

وی افزود: لزوم تشویق كودكان برای شروع یك زندگی مستقل با رفتن به مدرسه بسیار مهم است و نباید محیط خانه پر از استراحت و تفریح و سرگرمی شود، به عبارتی شرایط خانه نباید به گونه‌ای باشد که به کودک خوش بگذرد، چرا که در این صورت مدرسه نرفتن کودک تقویت می‌شود.

این مشاور با بیان اینکه باید زمینه مواجهه كودكان با ترس از مدرسه را ایجاد كرد، تا آنان با قرار گرفتن در محیطی آرام، به بی‌دلیل بودن نگرانی خود پی ببرند، اذعان کرد: والدین باید تا حد امكان سعی كنند، امكانات لازم برای كمك و حمایت از كودك فراهم شود و همكاری و هماهنگی مستمر با روان‌شناسان و مشاوران خانواده برای رسیدن به درمان مناسب صورت گیرد.

وی اظهار کرد: در مواقع بسیار شدید، لازم است خانواده‌ها به ویژه مادران به صورت تدریجی در زمان‌های مختلف از كودكان خود فاصله گرفته و از وابستگی آن‌ها كم كنند و پیش از شروع مدارس با آماده کردن لوازم مدرسه، خرید وسایل لازم سعی شود فضایی شاد جهت رفتن به مدرسه برای کودک فراهم شود.

محمدی با اشاره به اینکه نقش تأثیرگذار والدین همیشه ملموس بوده است، خاطرنشان کرد: در نهایت این والدین هستند که با تشخیص به موقع اختلالات و اضطراب‌های کودک‌شان و همکاری با روان‌شناس و مشاوران می‌توانند از تبدیل شدن یک مشکل کوچک به یک اختلال مشکل‌آفرین در کودک‌شان جلوگیری کنند./س