باشگاه خبرنگاران- آثار نمايشي كه پس از مدتي و براي دومين بار در تالارهاي نمايشي به  صحنه مي رود،استقبال بسياري از تماشاگران را به دنبال داشته است.
اغلب اين آثار نمايشي هايي هستند كه در اجراي اول خود با استقبال جمع كثيري از تماشاگران روبرو شده بودند و كارگردانان اين آثار با ذهنيت موفقيت قبلي اثر را دوباره بر روي صحنه مي برند.
رپرتوار آثار اجرا شده به دليل استقبال و تقاضاي مخاطب اتفاق نوين و جذابي است؛اما اگر كمي منطقي به اين رويداد بنگريم،متوجه مي‌شويم كه اين تنها خوراكي است كه يك بار به مخاطب داده شده و قرار است دوباره تكرار شود.
به طورحتم نمايشي كه مخاطب آن را پسنديده و بسياري از متقاضيان به دليل تمديد نشدن آن موفق به تماشاي اثر نشده اند.
هر زماني اجرا شود مورد استقبال قرار مي‌گيرد؛اما مسئله اين جاست كه نگاه به اين هدف تنها يك ديد اقتصادي دارد.
نمي گوئيم كه اين رويداد نبايد اتفاق بيفتد؛اما اجراي دوباره اين آثار تنها وقت اجراي آثار ديگري كه در صف هستند را مي‌گيرد.
خوب است محلي ثابت براي اجراي رپرتوارها داشته باشيم تا همه بدانند كه اين مكان تخصصي است و تنها براي اين هدف در نظر گرفته شده است.
اين اتفاق مانند تمامي مراكزي كه به عنوان يك محل تخصصي آرزوي تاسيسش را داريم تنها يك درخواست و پيشنهاد است كه اگر روي دهد؛به نفع جامعه تئاتري خواهد بود.
اين روزها هنرمندان تئاتر ناگزيرند به جنبه اقتصادي اجراي اثرشان هرچه بيشتر بينديشند؛زيرا مسئله قراردادها تا حدي گنگ و غيرقابل پيش بيني است كه نمي‌توان حسابي روي آن بازكرد.
هنرمندان ناچارند به راههايي روي بياورند كه بتوانند هزينه هاي از دست رفته شان را برگردانند و بهتر است؛بگوئيم بخشي از هزينه هاي از دست رفته وقتي هيچ تضميني براي دريافت هزينه هاي از دست رفته وجود ندارد،ديگر راهي نمي ماند به جز روي آوردن به آن چه مردم بيشتر مي پسندند خواه جديد و تازه باشد،خواه تكراري و قديمي./ه
يادداشت از شيوا حميدخاني