باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی‌تبار- روسیه به‌طور رسمی خواستار وضعیت بی‌طرف، غیرمتحد و غیرهسته‌ای اوکراین است و همچنین خواهان لغو تحریم‌های غربی است. با این حال، موضع پوتین درباره مسائل ارضی همچنان مبهم است. او در گذشته خواستار خروج نیروهای اوکراینی از مناطق اشغالی دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون بوده، اما گاهی نیز اعلام کرده که آماده مذاکره بر اساس "واقعیات میدانی" است. برخی مشاوران اقتصادی پوتین خواهان یک آتش‌بس هستند، اما تحلیلگران معتقدند که او هنوز برای پذیرش هرگونه توافق جدی آماده نیست.  

از سوی دیگر، زلنسکی بر بازگشت به مرزهای ۱۹۹۱ تأکید داشته، اما اخیراً مواضعش نرم‌تر شده و از امکان بازپس‌گیری مناطق اشغالی از طریق مذاکرات دیپلماتیک پس از آتش‌بس سخن گفته است. او همچنین امنیت اوکراین را اولویت اصلی دانسته و بر لزوم تضمین‌های دفاعی، به‌ویژه از سوی ناتو، تأکید دارد. در این میان، برخی تحلیلگران معتقدند که مذاکره با روسیه از موضع بازگشت به مرزهای ۱۹۹۱ غیرواقعی است و مبادله اراضی، مانند تبادل بخشی از منطقه کورسک با نیروگاه هسته‌ای زاپوریژیا، ممکن است سناریوی محتمل‌تری باشد.  

زلنسکی برای حفظ موقعیت سیاسی خود به یک توافق معتبر نیاز دارد. او نمی‌تواند کشور را در وضعیت نامشخص رها کند، زیرا این امر می‌تواند موقعیت او را در انتخابات آتی به خطر بیندازد. درعین‌حال، کاهش اندازه نیروهای مسلح اوکراین، حتی در ازای یک توافق صلح، از سوی جامعه اوکراینی به‌عنوان تسلیم تلقی خواهد شد. هرگونه توافقی که اوکراین را در شرایط بی‌دفاع باقی بگذارد، برای زلنسکی یک شکست سیاسی محسوب می‌شود.  

تیم ترامپ که پیش‌تر از توافق در ۲۴ ساعت سخن گفته بود، اکنون یک بازه زمانی چندماهه را برای حل بحران اوکراین در نظر دارد. ترامپ مخالف عضویت اوکراین در ناتو است و قصد دارد با تهدید به افزایش یا کاهش کمک‌های نظامی، طرفین را به مذاکره وادار کند. او همچنین ممکن است از اهرم‌های اقتصادی مانند تحریم‌های نفتی علیه روسیه بهره ببرد.  

ترامپ برخلاف بایدن، تمایلی به تضعیف تدریجی روسیه ندارد و بیشتر به دنبال یک توافق سریع است، هرچند که فاقد یک برنامه دقیق به نظر می‌رسد. روش او مبتنی بر غافلگیری و فشار است، اما ممکن است یک آتش‌بس ناپایدار ایجاد کند که یا به حمله مجدد روسیه منجر شود یا برای سال‌ها به درازا بکشد.