گاردین در مطلبی با اشاره به نشست اخیر «بریکس» در روسیه و با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، نوشت: مهم نیست چه‌کسی پیروز انتخابات آتی این کشور باشد؛ چراکه اجلاس گروه اقتصاد‌های نوظهور ثابت کرد که ایالات متحده دیگر یک قدرت بلامنازع نیست.

در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا، سلطه غرب به چالش کشیده شده و نشست سران قدرت‌های نوظهور اقتصادی موسوم به «بریکس» ثابت کرد اقتصاد‌های نوظهور تمایلی به سرخم کردن در برابر فشار ندارند.

این روزنامه انگلیسی در مطلبی با عنوان «ترامپ یا هریس؟ پیروز هر که باشد، با تغییر قدرت در اقتصاد جهانی روبرو می‌شود» آورده است: نوامبر ۱۹۹۲ است و آمریکا در اوج قدرت. کمونیسم شکست خورده، دیوار برلین تخریب شده و اتحاد جماهیر شوروی از هم پاشیده است.

جورج بوش و بیل کلینتون دو نامزد حزب جمهوری خواه و دموکرات آماده رقابت بر سر کسب مقام ریاست جمهوری کشوری هستند که خود را قدرت برتر جهان می‌داند و در نهایت، کلینتون، برنده میدان می‌شود.

گاردین سپس ادامه می‌دهد: اکنون نیز با گذشت ۳۲ سال از آن زمان، آمریکایی‌ها بار دیگر خود را برای شرکت در یک انتخابات ریاست جمهوری دیگر آماده می‌کنند و اگرچه کشورشان همچنان بزرگترین اقتصاد و قوی‌ترین قدرت نظامی جهان است، اما ایالات متحده دیگر یک قدرت بلامنازع نیست و نظم جهان تک قطبی جدید که بوش در سال ۱۹۹۱ و پس از پایان جنگ اول خلیج فارس به آن می‌بالید، از هم فروپاشیده است.

اکنون چین به یک اقتصاد بسیار بزرگ‌تر و قدرتمندتر از آنچه آمریکا تصورش را می‌کرد، بدل شده است. نشست ماه گذشته بریکس به میزبانی ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه نمایی دیگر از افول جهان تک قطبی را به نمایش گذاشت. این گروه اقتصاد‌های نوظهور که در ابتدا متشکل از پنج کشور برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی بود، اکنون با اعضای جدید شامل مصر، اتیوپی، ایران و امارات متحده عربی و استقبال دستکم ده‌ها کشور دیگر از جمله عربستان سعودی، ترکیه و اندونزی شاهد گسترش چشمگیری است.

به نوشته این روزنامه انگلیسی، توسعه بریکس نشان می‌دهد که روسیه چگونه باوجود تحریم‌های شدید از زمان جنگ در اوکراین، منزوی نشده است.

نویسنده با اشاره به نشست اخیر این گروه در کازان روسیه، آن را از سه جنبه، مهم ارزیابی کرده و استدلال می‌کند: این نشست در وهله نخست نشان داد که تحریم‌ها منجر به فروپاشی اقتصاد روسیه نشده است و احتمالا هرگز نخواهد شد. چراکه دو کشور چین و هند همچنان مشتاقانه به خرید نفت از مسکو ادامه می‌دهند و اقتصاد روسیه ثابت کرده است که منعطف عمل می‌کند.

دوم؛ نشست کازان نشان داد که اقتصاد‌های بزرگتر بازار‌های نوظهور تمایلی به سر خم کردن در برابر فشار غرب ندارند. این امر نه تنها در مورد روسیه بلکه در مورد چین نیز صادق است که بسیاری نگران عواقب جنگ تجاری غرب و به ویژه آمریکا علیه آن هستند.

این گزارش در ادامه به دلیل سوم اهمیت نشست کازان پرداخته و می‌افزاید: این اجلاس نشان دهنده نفوذ و حوصله فزاینده نیم کره جنوبی بود که اکثریت جمعیت جهان را شامل شده و سهم فزاینده‌ای از اقتصاد جهانی را تشکیل می‌دهد.

براساس گزارش‌های موجود، مجموع تولید ناخالص داخلی کشور‌های گروه هفت شامل آمریکا، ژاپن، آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و کانادا از ۶۷ درصد در سال ۱۹۹۴ به ۴۴ درصد در سال ۲۰۲۲ رسیده، در حالی که تولید ناخالص داخلی چین در مدت مشابه چهار برابر شده و به ۲۰ درصد افزایش یافته است.

گاردین در پایان خاطرنشان کرده است: اگرچه گروه هفت و به طور کلی کشور‌های ثروتمند همچنان به گونه‌ای عمل می‌کنند که گویی به همان اندازه قدرتمند هستند که در سال ۱۹۴۴ بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول ایجاد شدند. اما باید بدانند اکنون اقتصاد جهانی متفاوت است و مهم نیست چه کسی در رقابت برای ورود به کاخ سفید پیروز می‌شود. چراکه سلطه غرب در حال حاضر به چالش کشیده شده است.