به گزارش خبرنگار حوزه تحولات منطقه گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ غوطه شرقی امروز به میدان رویارویی میان تروریست‌های حمایت شده از جانب غربی ها و محور مقاومت تبدیل شده، با این تفاوت که غرب برای حفظ منافع و برآورده شدن طمع سیری ناپذیر خود در منطقه می‌جنگند و کشورهای حامی جریان مقاومت در کنار سوریه و محور مقاومت برای برقراری امنیت و ثبات در این کشور ایستاده‌اند. به‌علاوه غوطه شرقی به دلیل اهمیت استراتژیک خود و قرار گرفتن در یک جغرافیای منحصر به‌فرد در نزدیکی پایتخت سوریه، به مولفه‌های اهمیت میدانی نبرد افزوده است. 

امروز دولت سوریه توانسته موقعیت خود در تمام مناطق کشور را به ثبات برساند و آزادسازی ادلب و غوطه را در دستور کار قرار دهد، دو منطقه ای که هنوز هم تروریست‌ها در آن وجود دارند و مقاومت می کنند. 

گذشته از این جنگ نیابتی، غوطه به مأمنی برای گروهک‌های تروریستی تکفیری تبدیل شده و همین امر به افزایش تنش‌ها در این منطقه که در نزدیکی پایتخت سوریه واقع شده؛ منجر شده است. چون غوطه شرقی چسبیده به دمشق است، تکفیری‌ها رویای تصرف این شهر و پس از آن اشغال پایتخت را در سر می‌پرورانند و به همین دلیل از جنگ در غوطه کوتاه نمی‌آیند.

در روزهای نخست اسفندماه 96 به دنبال حملات هوایی و زمینی گروه‌های معارض با دولت قانونی و مردمی بشار اسد شرایطی فراهم شد تا دو کشور سوئد و کویت پیشنهاد تصویب یک قطعنامه آتش بسی در این کشور را ارائه دهند.

۲۴ فوریه، قطعنامه پیشنهادی سوئد و کویت در خصوص آتش بس سی روزه در سوریه به تصویب شورای امنیت سازمان ملل رسید. برابر این قطعنامه قرار شد تا به مدت ۳۰ روز آتش بس در سراسر سوریه حاکم شود. در این میان، اما به درخواست روسیه و به منظور مقابله با تروریسم، گروهک‌های تروریستی از جمله داعش، القاعده و جبهه النصره در شرایط این آتش بس قرار نمی‌گیرند.

بلافاصله پس از رای گیری قطعنامه آتش بس، نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل مدعی شد که " ایالات متحده خواستار اعمال فشار شورای امنیت بر رژیم اسد و متحدانش یعنی ایران و روسیه برای پایبندی به مفاد آتش‌بس است و شک داریم که رژیم اسد به آن پایبند بماند!"

سردار سرلشکر پاسدار محمد باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح در پاسخ به اظهارات واهی نیکی هیلی گفت: محور مقاومت و دولت سوریه به این قطعنامه پایبند خواهد بود و ارتش سوریه به دنبال آتش بس است تا بتواند امنیت مردم دمشق را تامین کند.

در واقع اظهارات نیکی هیلی در حالی مطرح شد که واشنگتن با اتخاذ سیاست‌های خود و حمایت از گروهک تروریستی اجازه نداد که روند این آتش بس حتی ده روز به طول بینجامد و بلافاصله وارد عمل شد, به گونه‌ای که با وجود گذشت چند روز از تصویب قطعنامه، حملات گروهک جیش الاسلام به سرکردگی عربستان سعودی علیه غیر نظامیان صورت گرفت، درست مثل کاری که آمریکا و داعش در سال 94 انجام دادند و پس از به ثمر نشاندن یک آتش‌بس دروغین فاجعه خان‌طومان را رقم زدند، حادثه‌ای که مانند خنجری از پشت بر پیکره آتش‌بس منعقد شده نشست.

دلایل اهمیت غوطه شرقی

غوطه شرقی به دلیل نزدیکی به دمشق از اهمیت خاصی برای گروه‌های معارض برخوردار است و این ارزش زمانی افزایش می‌یابد که این منطقه فاصله اندکی با سفارت روسیه در سوریه دارد. همانطور که گفته شد چون غوطه شرقی چسبیده به دمشق است، تکفیری‌ها رویای تصرف این شهر و پس از آن اشغال پایتخت را در سر می‌پرورانند و به همین دلیل از جنگ در غوطه کوتاه نمی‌آیند.

غوطه شرقی در مجموع به عنوان گلوگاه موجودیت گروه‌های تروریستی در نزدیکی دمشق به شمار می‌رود. 

فاصله کم غوطه شرقی با دمشق، امکان پرتاب خمپاره‌ها از این منطقه به پایتخت سوریه و ایجاد ناامنی در این شهر یکی از مهمترین دلایل اهمیت راهبردی غوطه شرقی به شمار می‌رود.

از دیگر ابعاد اهمیت راهبردی غوطه شرقی برای دولت سوریه این است که این منطقه مشرف به جاده حمص - دمشق است که از کنار غوطه شرقی عبور می‌کند.

نزدیکی منطقه غوطه شرقی به سفارت روسیه و حملات متعددی که توسط خمپاره‌های تروریست‌های مسلح این منطقه به نزدیکی‌های سفارت انجام داده، خشم مسکو را نیز در پی داشته و این کشور در پی به پایان دادن داستان تروریست‌ها در این منطقه شده است.

پر واضح است که ایالات متحده آمریکا امروز جنگ خود با مسکو را به داخل خاک سوریه کشانده‌اند، به همین منظور با حمایت از گروهک‌های تروریستی قصد دارد تا بدون حضور مستقیم و به واسطه این گروه ضربه مهلکی بر روسیه وارد کند.

آتش‌بس از نوع آمریکایی

تا کنون نحوه انتشار اخبار تحولات سوریه بسیار متفاوت بود. واقعیت این است که گروهک‌های تکفیری تروریستی فارغ از در نظر داشتن متن قطعنامه به کشتار غیر نظامیان غوطه شرقی پرداختند، اما این اخبار به درستی در جهان منعکس نشده بود. ارتش سوریه در پاسخ به این اقدام خصمانه گروهک‌های تروریستی حملات هوایی علیه مواضع آنان را آغاز کرد.

برخی از رسانه‌های غربی به منظور نقض آتش بس سی روزه توسط روسیه اخبار مبنی بر ارسال تسلیحات نظامی روسی به دمشق را منتشر کردند، اما در حقیقت واشنگتن برای تروریست‌ها به خصوص تکفیری‌های جبهه النصره تسلیحات پیشرفته ارسال کرده بود و  روسیه برای حمایت از دولت سوریه، کاستی‌های تسلیحاتی دمشق را جبران کرد تا دولت بشار بتواند در مقابل این جنگ نیابتی تاب بیاورد.

نکته جالب ماجرا آنجا است که غوطه شرقی از طرفی به منزله پناهگاهی برای گروهک‌های تروریستی تبدیل شده و از طرفی دیگر به میدان جنگی برای قدرت‌های بزرگ دنیا مبدل شده است. گروه تکفیری تروریستی جیش الاسلام با نادیده گرفتن آتش بس، به اشغال خود در غوطه ادامه داد و از خروج مجروحان از این منطقه جلوگیری به عمل آورد و کار را به جایی رساند که گذرگاه‌های امن مشخص شده برای خروج غیر نظامیان را بمباران شد.

در وهله نخست، نقض این قطعنامه توسط گروهک‌های تکفیری مورد توجه رسانه‌ها قرار نگرفت، اما بعد از آشکار شدن اصل ماجرا پس از اعلام خبر توسط رسانه‌های داخلی سوریه، رسانه‌های مخالف شروع به انتشار اخباری مبنی بر توافق میان گروه تروریستی تکفیری جیش الاسلام و ارتش سوریه مبنی بر خروج مجروحان از غوطه کردند، خروجی که تا کنون بدون حمله خمپاره‌ای انجام نشده و هنوز هم غیرنظامیان در خطر حمله تروریست‌ها قرار دارند.

گروهک‌های تکفیری به منظور کشتار غیر نظامیان سوری از سلاح شیمیایی استفاده می‌کنند، درحالیکه همواره ارتش سوریه را محکوم به استفاده سلاح شیمایی روسی می‌کنند. ماریا زاخاروا سخنگوی وزارت خارجه روسیه در این خصوص اعلام کرد:" مدرکی دال بر استفاده ارتش سوریه از سلاح شیمیایی وجود ندارد".

برکناری به نام برجام، به کام غوطه

دو روز پیش دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده، رکس تیلرسون وزیر خارجه این کشور را برکنار کرد و مدعی شد که"توافق هسته‌ای ایران به نظر من افتضاح است. تیلرسون فکر می‌کرد توافق خوبی است و من می‌خواستم آن را تغییر داده یا لغو کنم، اما وی احساس متفاوتی داشت".

اما در حقیقت علت اصلی اختلاف این دو نفر، هشدار‌های تیلرسون به ترامپ در خصوص قدرتمندی روسیه و ایران در منطقه بوده است. تیلرسون پس از برکناری خود نیز در جمع خبرنگاران اظهار کرد: ادامه مسیری که روسیه در پیش گرفته می‌تواند به انزوای بیشتر منجر شود، وضعیتی که به نفع هیچ‌کس نیست.

اما نکته جالب‌تر از برکناری تیلرسون، انتصاب مارک پومپئو رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (C.I.A) بعنوان وزیر امور خارجه جدید آمریکا است، شخصی که به خاطر عقاید ضد ایرانی و جنگ طلبانه خود، شهره خاص و عام است. شاید بتوان یکی از دلایل انتصاب مایک پومپئو را در همین مسئله جستجو کرد. به واقع ترامپ با انتخاب وی با یک تیر دو نشان زد. نخست از یکی از مخالفان سرسخت، در کابینه دولت خود استفاده کرد و دیگر اینکه از یک فرد تندرو در عرصه سیاست خارجی با خوی وحشی کمک گرفت، وحشی‌گری که پیش از این از دولت بوش پسر در منطقه دیده بودیم.

رئیس جمهور آمریکا با این اقدام درصدد این است تا در سوریه تغییراتی ایجاد کند و با تکیه بر تجارب پومپئو علاوه بر تحریک معارضان سوری ، اطلاعات محسوسی از نقش روسیه در دمشق به دست آورد، ترامپ نمی‌خواهد که مانند سایر مناطق سوریه جنگ را به روسیه و دولت سوریه ببازد، به همین دلیل به هر ریسمانی چنگ می‌زند.

عملیات آزادی غوطه، در واقع تحرک نظامی در مواضع سه گروه تروریستی جبهه‌النصره، فلیق الرحمن و جیش‌الاسلام در منطقه وسیعی است که حضور در آن، حکم داشتن سلاحی بازدارنده را دارد. این سه گروه اصلی حاضر در غوطه، قطعا تروریست هستند و از هیچ راهی نمی‌شود عملیات علیه آن ها را، کشتار غیرنظامیان خواند.

اکنون گروه‌های تروریستی به نام‌ها و عناوین مختلف، به دلیل اهمیت فوق استراتژیک غوطه و با تکیه بر حمایت‌های بی‌دریغ غرب و سعودی‌ها، تمام تلاش خود را به کار گرفته اند تا غوطه شرقی از اشغال آنها خارج نشود و حتی از امکان مداخله بیشتر نظامی صحبت به میان می آورند. به همین دلیل، آزادسازی غوطه شرقی مهر تائیدی بر بسته شدن پرونده تروریست ها در سوریه خواهد بود و نباید با طرح‌های نخ‌نما شده آمریکا و هم‌پیمانانش، میدان نبرد غوطه و ضرورت رویارویی با تکفیری‌ها در این ناحیه از درجه اهمیت ساقط شود، موضوعی که از سوی رسانه‌های غربی با عنوان قائل شدن حقوقی برای گروه‌های مخالف دولت دمشق و یا نگاه برابر به طرف‌های درگیر در میدان نبرد، مطرح می‌شود.

انتهای پیام/