بازار‌های بی‌رونق در آستانه نوروز
با آن‌که چند روز محدود به جشن باستانی نوروز باقی نمانده است، اما امسال کم‌تر افراد حاضر به خرید اجناس مورد نیاز‌شان از بازار‌ها، مارکیت‌های بزرگ و دیگر محل‌های فروش می‌باشند.
به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان؛ساعت درست دوی بعد ظهر را نشان می‌دهد. در رضایی سنتر که یکی از
بازار‌های مشهور در پل سرخ کابل می‌باشد و در پنج طبقه دکان‌های بی‌شماری
وجود دارد، اما از این تعداد دکان‌ها فقط شش یا هفت دوکان به روی خریداران
باز‌اند که آن هم خریدار ندارند، متباقی یا خالی‌اند و یا بسته.
د‌کانداران و فروشندگان بازار کوته‌سنگی نیز از کم‌رنگ بودن فروشات در آستانه نوروز سخن گفته و می‌گویند که بازار مانند سال گذشته از رونق خوبی برخوردار نمی‌باشد.
این تنها بازار کوته‌سنگی و بازار پل سرخ کابل نیست که فروشندگان آن داد از کم‌رنگ بودن بازار می‌زنند، بلکه یکی از بازار‌هایی که قبلا از ازدحام خوبی برخوردار بود، ولی اکنون سرد و خاموش است، بازار دهن باغ شهرآرا می‌باشد.
نورالله یکی از فروشندگان دهن باغ شهر آرا می‌گوید: «با وجودی که کم‌تر از یک هفته به سال نو باقی مانده، اما فروشات مانند سال‌های قبل، اصلا وجود ندارد و ما نمی‌توانیم حتا کرایه دکان، پول صرفیه برق و پول سرای‌دار را پرداخت کنیم.»
به‌گفته او، این وضعیت بعد از برگزاری انتخابات بروز کرده و روز به روز وضع اقتصادی مردم رو به خرابی می‌رود.
او می‌افزاید: «ضمن ضعیف بودن اقتصاد خانواده‌ها، نا‌امنی نیز سبب شده است که کار و بار سقوط کرده و بازار‌ها سرد و بی‌رونق شود. هر روزی که از خانه بیرون می‌شوم، با زن و فرزند خود خدا‌حافظی می‌کنم، چون مطمین نیستم که در ختم روز دوباره آنان را ببینم. هر لحظه احساس می‌کنم که در یکی از حادثه‌های انفجار خواهم مرد. شاید یکی از دلیل‌های سقوط بازار‌ها در کابل همین موضوع نا‌امنی باشد.»
در همین حال میرویس یکی از کفش‌فروشان و در ضمن منشی یکی از سرای‌ها در بازار دهن باغ کابل می‌گوید: «از یک‌سو بازار وجود ندارد و از سوی دیگر کرایه دکان‌ها بلند است و این دو مشکل سبب شده که بسیاری از د‌کانداران د‌کان‌های‌شان را رها کنند و در خانه بی‌کار بنشینند.»
در سرای که او کار می‌کند، به تعداد ۱۷ دوکان وجود دارد، اما در چند هفته اخیر به تعداد هفت دکان خالی شده و د‌کانداران دست از کار کشیده‌اند.
در همین حال، وحید‌الله یکی از رخت‌فروشان بازار کوته‌سنگی کابل که از چنین وضعیت ناراضی به‌نظر می‌رسید، با نا‌امیدی گفت: «چهار روز می‌شود که حتا یک متر تکه نیز به فروش نرسانیده‌ام. حتا کرایه دکان نیز بالایم به زیان می‌باشد. کم‌رنگ بودن بازار‌ها و عدم فروشات تنها مشکل چند روز اخیر نیست، بلکه بیش از یک سال است که ما در بی‌کاری به سر می‌بریم و بازار‌ها رو به سقوط می‌باشد.»
به‌گفته او، با وجودی که ساعت یازده پیش از چاشت می‌باشد، ولی تا حال یک خریدار نیز به د‌کانش مراجعه نکرده است؛ با آن‌که نوروز نیز پیشرو است.
او می‌افزاید از این‌که ماهانه مبلغ ۱۸ هزار افغانی از بابت کرایه دکان می‌پردازد، در وضعیت بد اقتصادی قرار دارد. اگر وضعیت این طور ادامه پیدا کند، او دیگر توان پرداخت کرایه دکان را نخواهد داشت و مجبور می‌شود تا به زودی د‌کانش را بسته کند.
از سوی دیگر نازیه یکی از باشندگان کارته سخی کابل می‌گوید: «با وجودی که ده‌ها چیز برای خرید نیاز دارم، اما پولی وجود ندارد که رفع نیازمندی خانواده هفت‌نفری ما شود. حتا تا‌کنون که بیش از شش روز به سال نو باقی نمانده، نتوانسته‌ام برای اطفالم لباس نوروزی بخرم. این موضوع مرا خیلی می‌رنجاند.»
به‌گفته او، شوهرش در دولت کار می‌کند و مبلغ هشت هزار افغانی معاش دارد و از این مبلغ تنها چهار هزار افغانی را به کرایه خانه می‌دهد و متباقی را هم به مشکل خرچ خانه می‌کند.
بروز ضعف اقتصادی در کشور کارشناسان را نیز نگران ساخته و هشدار می‌دهند که نباید وضعیت چنین دوام کند.
سید مسعود مسعود، استاد دانشگاه می‌گوید: «با بیرون شدن قوت‌های خارجی از افغانستان و در حقیقت نوع استقلالیت در دفاع و استقلالیت در رهبری اقتصاد افغانستان و کاهش بی‌اندازه سرمایه که با موجودیت قوت‌های خارجی افغانستان شکل گرفته بود، ضربه کلان اقتصادی و اجتماعی به‌خصوص ضربه اقتصادی را در سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ متقبل شدیم و حتا در سال ۲۰۱۶ که در جریان آن قرار داریم، ضربه‌هایی خواهیم خورد.»
او با نگرانی می‌گوید: «دوام چنین وضعیت باعث نگرانی است؛ چون من فکر می‌کنم بد‌تر از این نخواهد بود. همین لحظه خانواده‌ها درآمد خود و حتا جای کار خود را از دست داده و پایین بودن مصرف باعث شده است که حتا کسب و کار در بازار کم شود.»
به باور استاد مسعود، تقاضا در بازار وجود ندارد و این موضوع قوی‌ترین ضربه بعد از زنان به اطفال وارد می‌شود که قابل نگرانی است.
او می‌افزاید: «با وجودی که در دو سال گذشته افغانستان برخی موفقیت‌های کلان داشته، ولی با تاسف به هدف‌های معینی که از لحاظ اقتصادی داشت به آن نرسیده است. این در حالی است که بسیاری از فابریکه‌های تولیدی در شهرک‌های صنعتی کشور سقوط کرده و این امر سبب شده است تا بر تعداد بی‌کاران نیز افزوده شود.»
انتهای پیام/
د‌کانداران و فروشندگان بازار کوته‌سنگی نیز از کم‌رنگ بودن فروشات در آستانه نوروز سخن گفته و می‌گویند که بازار مانند سال گذشته از رونق خوبی برخوردار نمی‌باشد.
این تنها بازار کوته‌سنگی و بازار پل سرخ کابل نیست که فروشندگان آن داد از کم‌رنگ بودن بازار می‌زنند، بلکه یکی از بازار‌هایی که قبلا از ازدحام خوبی برخوردار بود، ولی اکنون سرد و خاموش است، بازار دهن باغ شهرآرا می‌باشد.
نورالله یکی از فروشندگان دهن باغ شهر آرا می‌گوید: «با وجودی که کم‌تر از یک هفته به سال نو باقی مانده، اما فروشات مانند سال‌های قبل، اصلا وجود ندارد و ما نمی‌توانیم حتا کرایه دکان، پول صرفیه برق و پول سرای‌دار را پرداخت کنیم.»
به‌گفته او، این وضعیت بعد از برگزاری انتخابات بروز کرده و روز به روز وضع اقتصادی مردم رو به خرابی می‌رود.
او می‌افزاید: «ضمن ضعیف بودن اقتصاد خانواده‌ها، نا‌امنی نیز سبب شده است که کار و بار سقوط کرده و بازار‌ها سرد و بی‌رونق شود. هر روزی که از خانه بیرون می‌شوم، با زن و فرزند خود خدا‌حافظی می‌کنم، چون مطمین نیستم که در ختم روز دوباره آنان را ببینم. هر لحظه احساس می‌کنم که در یکی از حادثه‌های انفجار خواهم مرد. شاید یکی از دلیل‌های سقوط بازار‌ها در کابل همین موضوع نا‌امنی باشد.»
در همین حال میرویس یکی از کفش‌فروشان و در ضمن منشی یکی از سرای‌ها در بازار دهن باغ کابل می‌گوید: «از یک‌سو بازار وجود ندارد و از سوی دیگر کرایه دکان‌ها بلند است و این دو مشکل سبب شده که بسیاری از د‌کانداران د‌کان‌های‌شان را رها کنند و در خانه بی‌کار بنشینند.»
در سرای که او کار می‌کند، به تعداد ۱۷ دوکان وجود دارد، اما در چند هفته اخیر به تعداد هفت دکان خالی شده و د‌کانداران دست از کار کشیده‌اند.
در همین حال، وحید‌الله یکی از رخت‌فروشان بازار کوته‌سنگی کابل که از چنین وضعیت ناراضی به‌نظر می‌رسید، با نا‌امیدی گفت: «چهار روز می‌شود که حتا یک متر تکه نیز به فروش نرسانیده‌ام. حتا کرایه دکان نیز بالایم به زیان می‌باشد. کم‌رنگ بودن بازار‌ها و عدم فروشات تنها مشکل چند روز اخیر نیست، بلکه بیش از یک سال است که ما در بی‌کاری به سر می‌بریم و بازار‌ها رو به سقوط می‌باشد.»
به‌گفته او، با وجودی که ساعت یازده پیش از چاشت می‌باشد، ولی تا حال یک خریدار نیز به د‌کانش مراجعه نکرده است؛ با آن‌که نوروز نیز پیشرو است.
او می‌افزاید از این‌که ماهانه مبلغ ۱۸ هزار افغانی از بابت کرایه دکان می‌پردازد، در وضعیت بد اقتصادی قرار دارد. اگر وضعیت این طور ادامه پیدا کند، او دیگر توان پرداخت کرایه دکان را نخواهد داشت و مجبور می‌شود تا به زودی د‌کانش را بسته کند.
از سوی دیگر نازیه یکی از باشندگان کارته سخی کابل می‌گوید: «با وجودی که ده‌ها چیز برای خرید نیاز دارم، اما پولی وجود ندارد که رفع نیازمندی خانواده هفت‌نفری ما شود. حتا تا‌کنون که بیش از شش روز به سال نو باقی نمانده، نتوانسته‌ام برای اطفالم لباس نوروزی بخرم. این موضوع مرا خیلی می‌رنجاند.»
به‌گفته او، شوهرش در دولت کار می‌کند و مبلغ هشت هزار افغانی معاش دارد و از این مبلغ تنها چهار هزار افغانی را به کرایه خانه می‌دهد و متباقی را هم به مشکل خرچ خانه می‌کند.
بروز ضعف اقتصادی در کشور کارشناسان را نیز نگران ساخته و هشدار می‌دهند که نباید وضعیت چنین دوام کند.
سید مسعود مسعود، استاد دانشگاه می‌گوید: «با بیرون شدن قوت‌های خارجی از افغانستان و در حقیقت نوع استقلالیت در دفاع و استقلالیت در رهبری اقتصاد افغانستان و کاهش بی‌اندازه سرمایه که با موجودیت قوت‌های خارجی افغانستان شکل گرفته بود، ضربه کلان اقتصادی و اجتماعی به‌خصوص ضربه اقتصادی را در سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ متقبل شدیم و حتا در سال ۲۰۱۶ که در جریان آن قرار داریم، ضربه‌هایی خواهیم خورد.»
او با نگرانی می‌گوید: «دوام چنین وضعیت باعث نگرانی است؛ چون من فکر می‌کنم بد‌تر از این نخواهد بود. همین لحظه خانواده‌ها درآمد خود و حتا جای کار خود را از دست داده و پایین بودن مصرف باعث شده است که حتا کسب و کار در بازار کم شود.»
به باور استاد مسعود، تقاضا در بازار وجود ندارد و این موضوع قوی‌ترین ضربه بعد از زنان به اطفال وارد می‌شود که قابل نگرانی است.
او می‌افزاید: «با وجودی که در دو سال گذشته افغانستان برخی موفقیت‌های کلان داشته، ولی با تاسف به هدف‌های معینی که از لحاظ اقتصادی داشت به آن نرسیده است. این در حالی است که بسیاری از فابریکه‌های تولیدی در شهرک‌های صنعتی کشور سقوط کرده و این امر سبب شده است تا بر تعداد بی‌کاران نیز افزوده شود.»
انتهای پیام/
