علی نصیریان بازیگر سینما و تلویزیون و تئاتر در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درخصوص درجه موفقیت سینمای ایران طی چند سال اخیر گفت: اگر حقیقت را بخواهید به خاطر مشغله کاری، زندگی و سفر مدت زیادی است که به سینما نرفتم و فیلم ندیدم. به این جهت نمیتوانم سینما و فیلمهای ایرانی را مورد بررسی و تحلیل قرار دهم.
وی دلیل موفقیت یک بازیگر را این گونه بیان کرد: باید فیلمنامه، قصه و کاراکتر به نحوی باشد که به سن و سال ما نزدیک و مناسب باشد. چندی پیش بازی در سه فیلم سینمایی به من پیشنهاد شد که همه آنها را رد کردم؛ چون فیلمنامه و شخصیتی که قرار بود بازی کنم، برای من جذاب نبود و نتوانستم با آنها ارتباط برقرار کنم و درکشان سخت بود و حداقل من درک نکردم، البته نمیگویم که سه فیلم مذکور بد بودند.
وی ادامه داد: بازی در نقشی که به شما نزدیک نیست، هم به کیفیت کار شما و
هم فیلم ضربه میزند. بالاخره زمانی که یک بازیگر خوب نقشی را میپذیرد، با
انگیزه سکوی پرتاب آن را قبول میکند؛ یعنی در نقش مورد نظر وی باید غیر از
مسائل مادی انگیزه معنوی و حرفهای نیز نهفته باشد و با آن نقش حس نزدیکی
کند تا بتواند به ماندگاری و محبوبیت خود در سینما کمک کند.
نصیریان در مورد ساده ورود کردن بازیگران به عرصه سینما طی چند سال اخیر عنوان کرد: هر دوره و زمانهای اقتضائات خودش را دارد. شما در زمینههای اقتصادی، صنعتی، علمی و ... شاهد دگرگونیها و تغییراتی بودهاید. در زمینه سینما نیز به همین شکل است. به هرحال ما نیز در دوران خودمان از یک جایی آغاز و به وادی تصویر ورود پیدا کردیم و در میان راه با مشکلات و تغییراتی روبرو بودیم و خوشبختانه تا به امروز و با این سن هنوز فعالیت میکنیم و اکثرا از ما راضی هستند.
وی ادامه داد: البته یک مسئله مهم درخصوص ورود ما به عرصه بازیگری نسبت به دهههای اخیر وجود دارد. ما در زمان خود اصلا به فکر حضور در مراسمهای آنچنانی، جشنواره و این نمونه مکانها نبودیم. هر کسی که پا به عرصه هنر و تئاتر و سینما میگذاشت، دلش را پیشقدم میکرد و غیر از عشق و علاقه دلی و قلبی چیز دیگری دخالت نداشت. در صورتی که الان عواملی مانند شهرت، بازی در پروژههای مختلف برای بالا رفتن آمار بازیگری، درآمدزایی و... روی انگیزه و کیفیت کار بازیگران ما تأثیر گذاشته است؛ البته نمیخواهم بگویم که همه اینها به این شکلند. بازیگرانی هستند که با دل کار میکنند و میدرخشند.
بازیگر «شهرزاد» اظهار داشت: ما حدود 20 نفر بودیم که وارد عرصه تئاتر
شدیم. 4 سال بدون اینکه کاری انجام دهیم، در یک کارگاه مرتب تمرین میکردیم.
خوشبختانه همه آن زحمات پشتوانه کاری و اندیشه ما شد و این پشتوانه در
سالهای 49- 48 که وارد سینما شدیم کمکهای فروانی به ما کرد.
این بازیگر تصریح کرد: یکی از مسائل مهم در دنیای تصویر بالا بودن دانش فیلمساز در جهت انتخاب بازیگری است که در راستای فیلمنامه و نقش باشد. بعضی مواقع کارهایی به من پیشنهاد میشود که باعث تعجب من میشود و به خودم میگویم که این کارگران چرا نقش و ساختار فیلمی که مناسبم نیست را به من پیشنهاد داده؟! اصلا چرا او با روحیه و سابقه کاری که از من دیده این نقش غیرمرتبط را پیشنهاد کرده است؟!
بازیگر فیلم سینمایی «گاو» اظهار داشت: باید بگویم که در حقیقت ورود به عرصه سینما آسان شده و شاید تصور میکنند با یک امکانات دیگری مانند جوانی، زیبایی و... میتوان همه کار کرد. البته جوانی و زیبایی خوب است و من انکار نمیکنم؛ اما خلاقیت، استعداد، تواناییهای روحی و جسمی، دل سپردن به کار، پشتکار، انتخاب کارهای متفاوت و ... حرف اول را میزند.
نصیریان در خصوص ایفای نقش متفاوت و قابل تأمل در سریال «شهرزاد» عنوان کرد: این به چند عامل بستگی دارد؛ یکی خود فیلمنامه، دوم گفتگو و هدایتهای کارگردان و سوم تفکر و تلاش خود بازیگر که من هستم. من همیشه به دنبال این بودم تا براساس تفسیر کاراکتر داخل فیلم و گفتگوهایی که با کارگردان دارم، راهکارهایی را برای تظاهر و تجسم شخصیت پیدا کنم و در کنار اینها اتودزدن، تمرین، فکر و اندیشه، تخیل و ... ورود پیدا میکند.
نصیریان در پایان راجع به سه شخصیت مهم سینما، تلویزیون و تئاتر اینگونه نظر داد:
استاد عزتالله انتظامی: جزو یکی از دوستان ارزشمند هم به لحاظ دوستی و هم به جهت هنری.
مرحوم خسرو شکیبایی: بسیار مستعد و از رفتنش بسیار متأثر و ناراحتم.
حسن فتحی: کارگردانی باهوش، فهمیده، فرهیخته. کسی که با فرهنگ ما آشنایی و شناخت لازم را دارد و درحرفه خود بسیار کار بلد است.
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/