امام خمینی (ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی در نخستین پیام خود پس از این فتح بزرگ تأکید کردند: سپاس بی‌حد بر خداوند قادر که کشور اسلامی و رزمندگان متعهد و فداکار آن را مورد عنایت و حمایت خویش قرار داد و نصر بزرگ خود را نصیب ما فرمود.

 اینجانب با یقین به آنکه «مَا النصرُ اِلاّ مِن عندِ الله» از فرزندان اسلام و قوای سلحشور مسلح که دست قدرت حق از آستین آنان بیرون آمد و کشور بقیة الله الاعظم ارواحنا لمقدمه الفدا را از چنگ گرگان آدمخوار که آلت‌هایی در دست ابرقدرتان خصوصاً امریکای جهانخوارند، بیرون آورد و ندای «الله اکبر» را در خرمشهر عزیز طنین انداز کرد و پرچم پرافتخار «لا اله الا الله» را بر فراز آن شهر خرم که با دست پلید جنایتکاران غرب به خون کشیده شده و خونین شهر نام گرفت، تشکر می‌کنم و آنان فوق تشکر امثال من هستند.

 در عملیات الی بیت المقدس که خونین شهر را به پیکر ایران اسلامی بازگرداند بیش از 16 هزار بعثی صدامی به هلاکت رسیدند که البته این ضربه در مقابل تحقیر صدام به عنوان نماینده استکبار جهانی در برابر عزم اسلامی مردم ایران کمتر بود.

بی‌آبرویی که صدام و رژیم بعث عراق در پی فتح خونین شهر دچارش شد، ماندگار و در تاریخ ثبت شد که صدام هیچ‌گاه از کابوس این فتح بزرگ رهایی نیافت. مرحله چهارم عملیاتی «الی بیت المقدس» ساعت 22 و 30 یکم خردادماه 61 با رمز یا محمد بن عبدالله آغاز شد و جان برکفان بسیج، سپاه پاسداران و ارتش قهرمان با اسیر کردن 19 بعثی قلب ایران را باز پس گرفتند.

مسجد جامع خرمشهر که امروز تصویر آن نماد قدرت، عزت و افتخار است در ساعات اولیه پیروزی شاهد سجده‌های شکر رزمندگان اسلام بود. هر چند شهید محمد جهان‌آرا فرمانده سپاه خرمشهر که برای آزادسازی این شهر زحمات زیادی کشید در لحظه پیروزی حضور نداشت اما نوای «ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته» نشان داد مردم خرمشهر او و دیگر شهیدان این فتح عظیم را فراموش نکرده‌اند.

 جمله تاریخی خرمشهر را خدا آزاد کرد مدال افتخاری برای جان بر کفان سپاه اسلام بود که امام راحل در پی عملیات غرور آفرین خرمشهر آن را اعلام کردند و فرمودند اینجانب از دور دست بازوی قدرتمند شما را که دست خداوند با آن است را می‌بوسم و به این بوسه افتخار می‌کنم.

امام خامنه‌ای که در دوران دفاع مقدس از نزدیک شاهد رشادت‌های رزمندگان و پایداری مردم خوزستان به ویژه خرمشهر و آبادان بودند در این باره فرمودند: ببینید، خرمشهر وقتی آزاد شد، خوب، خیلی پیروزی بزرگی بود - آنهائی که درست یادشان هست، سال 61 - خیلی کار عظیمی بود؛ هم از نظر سیاسی مهم بود، هم از نظرنظامی بسیار پیچیده و مهم بود، هم از نظراجتماعی و نگاه عمومی و دل مردم، چقدر مهم بود و تأثیر داشت.  

 از همه جهت کار عظیمی بود. همه، از جاهای مختلف آمدند. من آن وقت رئیس جمهور بودم. آقایان رؤسای جمهور چندین کشور آمدند اینجا با ما ملاقات کردند و صریحاً به ما گفتند که الان دیگر وضع شما با گذشته فرق می‌کند.

بعد از این فتح بزرگی که انجام گرفت. یعنی اینقدر ابعاد داخلی و خارجی این حادثه عظیم بود. امام واقعاً یک معلم بود. امام یک معلم اخلاق بود. تا این حادثه‌‌‌ی عظیم، با این عظمت، با این حجم پیدا شد، از‌‌ همان ساعت نخست در خیابان اثرش در روحیه‌‌‌ی مردم فهمیده شد.

 امام فوراً درد را احساس کرد، درمانش را بلافاصله داد: «خرمشهر را خدا آزاد کرد». این معنایش این بود که فرماندهان مسلحی که این همه سختی کشیده بودند، این همه رنج برده بودند، آن خون دل‌ها را خورده بودند، چقدر شهیدهای خوب و بزرگ ما در همین فتح بیت‌‌‌المقدس دادیم، بر اثر این همه مجاهدت، حالا این کار بزرگ انجام گرفته، این‌ها مغرور نشوند. سیاسیونی که در مسند قدرت نشسته‌‌‌اند، از این پیروزی بزرگی که در عرصه‌‌‌ی سیاسی برایشان پیدا شد، بر اثر این حادثه مغرور نشوند: «و ما رمیت اذ رمیت و لکنّ اللَّه رمی». 

انتهای پیام/س