سوال: اسرائيلي ها به خاطر کم نمايي و کم انگاري شان شهرت دارند(خنده ) و من يک مکالمه فرضي بين شما دو نفر مجسم مي کنم. و او به شما مي گويد ، من اين معامله را يک اشتباه تاريخي و بدترين معامله ممکن مي دانم. و شما به او مي گوييد که اشتباه مي کند. شما به نتانياهو چه گفتيد؟ همچنين شايد او از شما بپرسد تحت چه شرايطي بمب افکن هاي بي پنجاه و دو خود را براي حمله به ايران مي فرستيد؟ شما در پاسخ چه خواهيد گفت؟ آيا شرايطي وجود خواهد داشت که بر اساس آن دستور حمله به ايران را صادر کنيد؟جواب نخست وزير نتانياهو را چه مي دهيد؟

اوباما: اجازه دهيد چند نکته را ذکر کنم. نکته اول اين که مکالمه بين من و نخست وزير به من و نخست وزير ربط دارد نه به اين جمع. و مي گويم که من و نتانياهو مکالمات صميمانه داشته ايم و برخي اوقات نيز اختلافات تاکتيکي بين ما وجود داشته است اما هميشه تلاش کرده ايم به يک هدف برسيم. در اين مورد نيز ، هدف ما اطمينان پيدا کردن از اين است که ايران به سلاح هسته اي دست پيدا نمي کند.

من به عنوان رئيس جمهور آمريکا درباره شرايطي که در آن به خلبانان دستور حمله مي دهم ، تبليغ نمي کنم زيرا اين عمل يک عمل بد است. همچنين وقتي رئيس جمهور آمريکا مي گويد هيچ گزينه اي را از روي ميز بر نمي دارد ، منظورش واقعاً همين است و بايد باور کنيم.فکر مي کنم که سوابقم در پنج سال گذشته نشان مي دهد که حرف هايم بايد جدي گرفته شوند.

جالب است در منطقه يک تفسير جالب درباره اتفاقات مربوط به سوريه وجود داشت.من گفتم که اينکه سوريه تسليحات شيميايي داشته باشد که مي تواند از آن عليه مردم خود استفاده کند ، مسئله ساز است. و وقتي ما مدرک محکم در اين خصوص به دست آورديم ، تمايل خود را براي اقدام احتمالي نظامي نشان دادم. اين واقعيت که ما در نهايت اقدام نظامي نکرديم ، اينطور تفسير شد که رئيس جمهور مايل نيست از گزينه نظامي استفاده کند. اما قذاقي و بن لادن قطعاً چنين نظري ندارند.

نکته اين است که من هميشه اولويت را به حل و فصل ديپلماتيک مسائل مي دهم. و حالا مشخص شده است که سوريه واقعاً در حال انهدام تسليحات شيميايي است که تا چند ماه قبل وجود آنها را نيز انکار مي کرد.حالا يک فهرست کامل از تسليحات خود ارائه کرده است. و اگرچه اين مسئله باعث نمي شود اوضاع غمبار داخل سوريه حل شود ، اما انهدام اين تسليحات امنيت بيشتر براي ما در پي خواهد داشت و مردم سوريه و منطقه را نيز ايمن تر خواهد کرد.

از اين رو فکر مي کنم اگر شما بخواهيد اختلافات بين من و نتانياهو را درباره مسئله ژنو خلاصه کنيد ، به اين نکته مي رسيد که اگر ما فقط فشار را افزايش دهيم - تحريم هاي جديد ، تحريم بيشتر ، تهديد نظامي و غيره- ايران در نهايت تسليم مي شود.منظورم دو نکته است: اول اين که دليل جواب دادن تحريم ها - زيرا ما آنها را به شکل دردآور تنظيم کرديم- اين است که ديگر کشورها مطمئن هستند که ما تحريم را فقط بخاطر تحريم وضع نکرده ايم بلکه واقعاً به اين علت وضع کرديم که ايران را به ميز مذاکره بياوريم و مسئله را حل و فصل کنيم. و اگر برداشت بين المللي اين بود که ما در حل و فصل ديپلماتيک اين مسئله حسن نيت نداريم ، واقعاً ساختار تحريم ها فرو مي ريخت.

نکته دوم اين است که شما بايد اين رويکرد کنوني ما را با گزينه هاي جايگزين مقايسه کنيد. اين ايده که ايران با تحريم هاي بيشتر و تهديدات نظامي عصبي تر مي شود و در نهايت تسليم مي شود ، برداشت درستي از ايران نيست.