به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در تحليل پايگاه خبري ميدل ايست آنلاين ميخوانيم: تلاش براي کاهش گرماي اختلافات موجود ميان ايران و غرب سبب ميشود تا توافق هستهاي در ژنو را مثل آب سردي بدانيم که بر سر يک مبتلاي به تب شديد ريخته ميشود.
چه چيزي سبب شد تا آمريکاييها در اين لحظه تاريخي به فکر توافق با تهران باشند؟ چه عاملي باعث شد تا واشنگتن در اين شرايط، ايران هسته اي را بپذيرد؟ اين توافق در شرايطي است که اگر نگوييم در فرصتي چند ماهه، بايد بگوييم در فرصتي چند ساله پيشرفت در حوزه فناوري مسالمت آميز هسته اي مي تواند به پيشرفت در حوزه نظامي منجر شود؟
آمريکا در يک حساب سرانگشتي به اين نتيجه رسيد که هر راهکاري به غير از توافقنامه امضاء شده در ژنو، نمیتواند کمکیبه غربیها بکند.
بحران سوريه نام روسيه را با قدرتهاي جهاني هم رديف کرده است و تکرار چنين بحراني در رويارويي با ايران ميتواند ائتلاف روسيه و چين را حتي تا حد جايگزين آمريکا در عرصه بين المللي بالا ببرد تا از اين طريق کشوري که از جنگ جهاني دوم تاکنون در صدر اقتصادي جهان قرار دارد به زير کشيده شود.
هزينه توافق با ايران در ژنو که مي توان آن را توافقي بيسابقه از سال 1979 تاکنون دانست براي تهران به مراتب کمتر از هزينهاي است که اگر چنين توافقي حاصل نمي شد بايد ميپرداخت.
ایرانیان نشان دادند در حوزه سياست دانشآموزان زرنگ مدرسه عملگرايي هستند.
با اين حال بررسي توافقنامه ژنو بايد دو سويه باشد. از يک سو آمريکاست و آنچه در اين زمينه مي توان گفت اينکه آنچه براي آمريکا مهم است هماهنگي ميان رفتارهاي سياسي اين کشور با منافع واشنگتن است، پس ميتوان در يک جمله گفت:« هدف آمريکا بر اساس منافع واشنگتن متغيراست».
امروز آمريکا به اين نتيجه رسيد که حفظ منافع از طريق درگيري نظامي با ايران هزينه بر است.
توافق ابتدايي ايران و غرب در پرونده هسته اي به نوعي نمايش قدرت دو طرف بود، از يک سو غرب با اين توافق عرض اندام کرد و از سويي ايران به طور غيرمستقيم به غرب درباره پيامد درگيري احتمالي با تهران هشدار داد.
اين توافقنامه به نوعي توافق براي اجتناب از درگيري مسلحانه ميان ايران و آمريکاست. درگيري ايران و آمريکا نه تنها نمي تواند خطر ايران را از منطقه دور کند بلکه خطرات شديدتري را براي منافع آمريکا در منطقه به دنبال خواهد داشت و کاهش نفوذ آمريکا بخشي از اين خطرات است.
پيش از اين آمريکا زير بار امتياز دادن به ايران نمي رفت و حتي حاضر نبود به حق طبيعي اين کشور به عنوان يک قدرت منطقه اي راضي شود.
آمريکا در گذشته از سياست هاي خود عليه ايران نتيجهای نگرفت. آمريکا در اين مسير دل به سياست هاي خشونت آميز بسته بود که جنگ هشت ساله عراق عليه ايران نمونه اي از آن است ولي الان به اين نتيجه رسيد که بهاي توافق با ايران به مراتب کمتر از سياستهاي خشن است.
ايران تا اين لحظه سود خوبي نصيب خود کرده است، اين کشور توانست به گونه اي از اختلافات هسته اي خارج شود که کشورهاي جهان حقش را در داشتن فناوري هسته اي به رسميت بشناسند.
با اين حساب، مذاکرات ادامه خواهد يافت. ايران برنده توافق ژنو است.
انتهای پیام/