سکوت اعراب دربرابر فشارهاي آمريکا و اسرائيل عليه فلسطين
آمريکا و اسرائيل به دنبال ضربه زدن به فلسطيني ها هستند و در اين ميان بسياري از حکومتهاي عرب تحرکي از خود نشان نمي دهند بلکه بر عکس با اسرائيل در غم ها و شاديهايش شريک مي شوند.
به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل ازروزنامه تشرين ؛ غزه بار ديگر هدف حمله و بمباران و زير آتش صهيونيستها قرار گرفته است و اسرائيل اين شهر را به انتقام گيري و ويراني کامل تهديد مي کند تا به اين ترتيب، آن را در دهانه آتشفشاني قرار دهد که هر لحظه امکان انفجارش وجود دارد.
از سوي ديگر، در طرح به رسميت شناختن فلسطين در سازمان ملل، اسرائيل مانند گذشته، همه راهها را براي به شکست کشاندن اين طرح اتخاذ مي کند.
بين غزه و نيويورک مسافت بسيار طولاني وجود دارد؛ در غزه ابزارهاي قتل و کشتار اسرائيل به حرکت در آمده تا فلسطيني ها را هدف قرار دهد و در نيويورک به آنان (فلسطيني ها) اجازه داده نمي شود که طرح به رسميت شناختن کشور خود را آن هم فقط به عنوان عضو ناظر، به سازمان ملل ارائه کنند و آن را حرکتي يک جانبه تلقي مي کنند.
غزه که در رنج ، محنت و گرسنگي قرار داده شده، حق ندارد براي دفاع از هويت وموجوديت خود تحرکي کند در حالي که سرمايه گذاران کشورهاي خليج فارس در شراکت با صهيونيست ها، سودهاي کلاني کسب مي کنند. غزه نبايد تحرکي از خود داشته باشد. در معرض سرکوب ومحاصره قرار گرفته و مجالس عزا در آن برپا مي شود بدون اينکه به اسرائيلي ها نزديک شود؛ آنها نيز مانند ديگر فلسطيني ها حق ندارند حتى يک شهرک نشين را مجروح کنند، و اين همان قاعده پيچيده اي است که گردانندگان و روساي انجمن ها و مجالس عرب براي اجراي آن تلاش مي کنند.
در نيويورک صدايي از اين عربها به گوش نمي رسد. در آنجا آنها براي صحبت کردن در باره آزادي ملت هاي عرب، نقشي ندارند، چه بسا غزة يا فلسطين را خارج از معادله ملت هاي عرب به شمار مي آورند، واشنگتن و رئيس جمهور آمريکا دير زماني نيست که شخصا براي متوقف کردن عضويت فلسطين در سازمان ملل به تکاپو افتاده است و در اين موضوع، در مي يابيم که تغييري در اين سياست اعمال نخواهد شد که اين امر موجبات خوشحالي برخي از عربها را که واشنگتن بار رسوايي را از دوش آنها برداشته، فراهم کرد و آمريکا با صداي بلند به نيابت از آنها سخن گفت ..آنان (برخي از عربها) امروز ضعيف تر از آن هستند که آشکارا لب به سخن بگشايند .. اگر چه در باطن در اين چارچوب حرکت مي کنند.
غزه در سرنوشت خود باقي مي ماند؛ سرنوشتي که از زمان فراموشي اين شهر محاصره شده و گرسنه نگاه داشته شده از سوي کشورهاي جهان، به آن عادت کرده است و در راه باقي ماندن بر هويت و موجوديت خود مبارزه مي کند اما درباره پرونده هاي نيويورک هم بايد گفت که دنيا به آنها که فقط در حد يک حرف باقي مانده عادت کرده چرا که (صحبت درباره آنها ) براي «إسرائيل» آزار دهنده است، بنابراين تغيير چه وقت ايجاد مي شود؟.
از سوي ديگر، در طرح به رسميت شناختن فلسطين در سازمان ملل، اسرائيل مانند گذشته، همه راهها را براي به شکست کشاندن اين طرح اتخاذ مي کند.
بين غزه و نيويورک مسافت بسيار طولاني وجود دارد؛ در غزه ابزارهاي قتل و کشتار اسرائيل به حرکت در آمده تا فلسطيني ها را هدف قرار دهد و در نيويورک به آنان (فلسطيني ها) اجازه داده نمي شود که طرح به رسميت شناختن کشور خود را آن هم فقط به عنوان عضو ناظر، به سازمان ملل ارائه کنند و آن را حرکتي يک جانبه تلقي مي کنند.
غزه که در رنج ، محنت و گرسنگي قرار داده شده، حق ندارد براي دفاع از هويت وموجوديت خود تحرکي کند در حالي که سرمايه گذاران کشورهاي خليج فارس در شراکت با صهيونيست ها، سودهاي کلاني کسب مي کنند. غزه نبايد تحرکي از خود داشته باشد. در معرض سرکوب ومحاصره قرار گرفته و مجالس عزا در آن برپا مي شود بدون اينکه به اسرائيلي ها نزديک شود؛ آنها نيز مانند ديگر فلسطيني ها حق ندارند حتى يک شهرک نشين را مجروح کنند، و اين همان قاعده پيچيده اي است که گردانندگان و روساي انجمن ها و مجالس عرب براي اجراي آن تلاش مي کنند.
در نيويورک صدايي از اين عربها به گوش نمي رسد. در آنجا آنها براي صحبت کردن در باره آزادي ملت هاي عرب، نقشي ندارند، چه بسا غزة يا فلسطين را خارج از معادله ملت هاي عرب به شمار مي آورند، واشنگتن و رئيس جمهور آمريکا دير زماني نيست که شخصا براي متوقف کردن عضويت فلسطين در سازمان ملل به تکاپو افتاده است و در اين موضوع، در مي يابيم که تغييري در اين سياست اعمال نخواهد شد که اين امر موجبات خوشحالي برخي از عربها را که واشنگتن بار رسوايي را از دوش آنها برداشته، فراهم کرد و آمريکا با صداي بلند به نيابت از آنها سخن گفت ..آنان (برخي از عربها) امروز ضعيف تر از آن هستند که آشکارا لب به سخن بگشايند .. اگر چه در باطن در اين چارچوب حرکت مي کنند.
غزه در سرنوشت خود باقي مي ماند؛ سرنوشتي که از زمان فراموشي اين شهر محاصره شده و گرسنه نگاه داشته شده از سوي کشورهاي جهان، به آن عادت کرده است و در راه باقي ماندن بر هويت و موجوديت خود مبارزه مي کند اما درباره پرونده هاي نيويورک هم بايد گفت که دنيا به آنها که فقط در حد يک حرف باقي مانده عادت کرده چرا که (صحبت درباره آنها ) براي «إسرائيل» آزار دهنده است، بنابراين تغيير چه وقت ايجاد مي شود؟.
