به گزارش گروه علمي پزشكي باشگاه خبرنگاران، پيتر نلسون يکي از محققان مرکز تحقيقات سرطان فرد هاچينسون در سياتل در اين باره گفت : « سلول هاي سرطاني در محيط بسيار پيچيده اي زندگي مي کنند و مسائلي از اين قبيل که سلول هاي سرطاني کجا و در مجاورت چه چيزي قرار دارند ، بر واکنش بدن و مقاومت در برابر درمان تاثير مي گذارد. »
 
نلسون افزود : علت اينکه شيمي درماني هنگام درمان سرطان پيشرفته شکست مي خورد ، اينست که دوزي که براي نابودي سلول هاي سرطاني به بيمار داده مي شود ، خود بيمار را از پا درمي آورد.
 
اين پژوهشگر تاکيد کرد :  در آزمايشگاه مي توانيد تقريبا هر سرطاني را معالجه کنيد و دوز بسيار بالايي از مواد شيمي درماني را به سلول هاي سرطاني وارد کنيد.
 
وي تصريح کرد اما نمي توان دوز بالايي از داروي شيمي درماني را براي بيمار تجويز کرد زيرا نه تنها سلول هاي سرطاني بلکه سلول هاي سالم نيز از بين خواهند رفت.
 
شرکت کنندگان در اين تحقيقات دريافتند ، نوع طبيعي از سلول غير سرطاني به نام فيبرو بلاست وجود دارد که نزديک تومورهاي سرطاني زندگي مي کند.
 
فيبروبلاست ها در حيوانات به اتصال بافت که در سراسر بدن وجود دارد کمک و مانند داربستي عمل مي کند که اشکال ديگر سلول ها و بافت را حفظ مي کند.
 
فيبروبلاست ها همچنين در درمان زخم ها و توليد کولاژن نقش بسزايي دارند.
 
اما در شرايط غير عادي فيبرو بلاست ها به شيوه هاي پيش بيني نشده اي عمل مي کنند.
 
به طور مثال وقتي دي ان اي آنها در جريان شيمي درماني آسيب مي بيند ، ترکيباتي توليد مي کنند که موجب رشد سلول مي شود.
 
نلسون و همکارانش سلول هاي سرطاني بيماران مبتلا به سرطان پروستات ، سينه و تخمدان را که تحت شيمي درماني قرار گرفته اند بررسي کردند و دريافتند وقتي دي ان اي فيبروبلاست هاي نزديک تومور بر اثر شيمي درماني آسيب مي بيند ، آنها شروع به توليد نوعي پروتئين در تومور مي کنند.
 
 محققان همچنين پي بردند وقتي اين پروتئين به سطح بالايي مي رسد موجب رشد سلول هاي سرطاني ، حمله آنها به بافت اطراف و مقاومت در برابر شيمي درماني مي شود./عط