به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ، "بابیچ دمیتری" تحلیلگر سایت گلوبال ریسرچ در یادداشتی می نویسد: "علاقه مردم صربستان برای پیوستن به اتحادیه اروپا و بهبود وضعیت اقتصادی این کشور ار نمی توان انکار کرد، اما آنها به هیچ وجه نمی خواهند اجرا کننده تمام  کمال سیاست های جنگ طلبانه ناتو در اروپا باشند."

"تومیسلاو نیکولیچ در سال 2003 رهبری حزب رادیکال صربستان را بر عهده گرفت و تلاش کرد تصویری مثبت از این حزب و فعالیت هایش در سطح اروپا ارائه دهد. نیکولیچ تمام ذهنیت های قبلی موجود پیرامون حزب افراطی اش را کنار گذاشت و تلاش کرد رویکردی نوین و اصلاح طلبانه را در فعالیت های سیاسی به نمایش بگذارد."

"نیکولیچ نیز مانند بسیاری از صرب ها تلاش می کند ذهنیت منفی موجود پیرامون ملی گرایان صرب را از اذهان پاک کند، یعنی همان ذهنیتی که می پندارد صرب ها هنوز به دنبال اندیشه های ناسیونالیستی دهه 90 هستند. علاوه بر این، نیکولیچ می خواهد در بستری منطقی و متعادل، مسیر عضویت صربستان در اتحادیه اروپا را هموار کند."


"صرب ها بر خلاف تمایلی که برای عضویت در اتحادیه اروپا دارند، اصلا دل خوشی از ناتو و سابقه اقداماتش ندارند. هنوز صرب ها خاطره بمباران ناتو در سال 1999 را فراموش نکرده اند و هنوز نفرت فراوانی نسبت به این پیمان نظامی در جامعه صربستان به چشم می خورد."

بیلیچ در ادامه با اشاره به اشتباه محاسباتی غرب در حمایت از بوریس تادیچ نامزد غربگرای انتخابت می نویسد: "غربی ها فکر می کردند جامعه صربستان به دلیل موفقیت تادیچ در زمینه چینی برای پیوستن به اتحادیه اروپا به او رای خواهد داد و غرب نیز می تواند زمینه های پیوستن صربستان به ناتو را فراهم کند. اما حالا که تادیچ انتخاب نشده، غربی ها از  همین حالا جنجال سازی خود را آغاز کرده اند و این گونه  وانمود می کنند که انتخاب تومیسلاو نیکولیچ، صربستان را به زیر مجموعه روسیه تبدیل خواهد کرد."

"این در حالی است که خط رسانه ای غربی تا قبل از انتخابات مدام به مخاطب خود القا می کرد که بوریس تادیچ رئیس جمهور خواهد شد و صربستان با پیوستن به اتحادیه اروپا، در مسیر پیشرفت قرار خواهد گرفت. به نظر می رسد خود تادیچ هم قربانی چنین توهماتی شد."

توطئه ها و دسیسه های غرب در یوگسلاوی سابق یکی از دلایل اصلی تمایل مردم صرب به نامزدهای ضد غربی است. به عبارت بهتر آنهایی که در غرب نشسته اند و حتی یکبار هم روی خاک بالکان پا نگذاشته اند، گمان می کردند می توانند نسخه ای جدید برای مردم صرب بنویسند و صربستان را به حیات خلوت غرب تبدیل کنند."

بیلیچ در پایان می نویسد: "غربی ها استاد فراموش کردن مصیبت هایی هستند که بر کشورهای دیگر تحمیل کرده اند. این بار هم آمریکا و متحدانش در انتخابات صربستان قربانی این فراموشکاری تاریخی شدند. "