حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی،  کارشناس مذهبی بیان کرد: یکی از سوالاتی که درمورد حرکت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام و شهادت ایشان به ذهن می‌آید، این است که آیا بهتر نبود امام حسین علیه السلام همچون برادرشان امام حسن مجتبی علیه السلام با صلح با یزید کنار می‌آمدند و قائله ختم به خیر می‌شد و کسی خونش ریخته نمی‌شد و فرزندی یتیم و زنی بیوه و کسی به اسارت برده نمی‌شد و دیگر امروز، اینقدر داغدار نمی‌شدیم و به سینه و سر نمی‌زدیم.

برای بدست آوردن جواب این سوال اول باید ببینیم که آیا بعد از حرکت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام و شهادت ایشان در جامعه اتفاقی افتاد یا اینکه آب از آب تکان نخورد و این حرکت، بی فایده و بی‌اثر بود؟

این کارشناس مذهبی درمورد دستاورد‌های عاشورا بنا بر اهداف حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام تصریح کرد: اگر بخواهیم با آثار و دستاورد‌های حرکت امام حسین علیه السلام آشنا شویم، ابتدا باید اهداف این حرکت را مرور کنیم و سپس، موارد حاصله را با آن اهداف تطبیق دهیم.

حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، یکی از اهداف حرکت خود را این‌گونه اعلام کردند: «إِنّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَ لا بَطَرًا وَ لا مُفْسِدًا وَ لا ظالِمًا وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی ۶ أُریدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْروفِ وَ أَنْهی عَنِ المُنْکَرِ وَ أَسیرَ بِسیرَةِ جَدّی وَ أَبی عَلِی بْنِ أَبیطالب علیه‌السلام» «من از روی خودخواهی و خوش‌گذرانی و یا برای فساد و ستمگری قیام نکردم؛ بلکه قیام من برای اصلاح در امّت جدم می‌باشد، می‌خواهم امربه معروف و نهی از منکر کنم و به سیره و روش جدم و پدرم علی بن ابیطالب علیه‌السلام عمل نمایم».

رسوا کردن دستگاه فاسق اُموی

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی در پاسخ به این سوال که آیا این هدف حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام به جایی رسید؟ گفت: برای رسیدن به این هدف یعنی اصلاح امت رسول خدا صل الله علیه نیاز به چند چیز است.

اولین چیزی که باید مطرح کرد رسوایی بنی‌امیه و اوج گرفتن نفرت عمومی نسبت به آنان است. بعد از واقعه عاشورا، هرچند یزید در ابتدا بسیار خوشحال و مغرور شده بود و فکر می‌کرد با شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و بهترین یاران ایشان و همچنین تحقیر اهل‌بیت علیهم‌السلام، بزرگ‌ترین ضربه را به اسلام وارد کرده و ریشه اسلام را خشکانده است؛ اما در واقع، این شهادت امام حسین علیه السلام بود که بزرگ‌ترین ضربه را به بنی‌امیه وارد کرد؛ زیرا پس از جریان عاشورا، بنی‌امیه به طرق مختلف رسوا شدند و نفرت عمومی نسبت به سران بنی‌امیه ایجاد شد.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: مورخان مى‌گویند: «یزید پس از حادثه عاشورا به پاس خوش‌خدمتی عبیدالله بن زیاد، او را به دمشق دعوت کرد و اموال فراوان و تحفه‌هاى بزرگی به او بخشید و او را نزد خود نشانید و مقام او را بالا برد (ترفیع رتبه و درجه) و او را به حرم‌سراى خود و نزد زنان خویش برد و ندیم آنان قرار داد؛ اما از آن‌جا که فشار افکار عمومى اوج گرفت، یزید با یک چرخش سریع، خود را تبرئه کرد و مسئولیت را به گردن عبیدالله افکند.»

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: با آن‌که یزید نخست با کودکان و زنان و بازماندگان امام حسین علیه‌السلام با خشونت و غرور و تکبر برخورد کرد و دستور داد آنان را در خانه مخروبه‌اى جاى دهند؛ اما زیر فشار افکار عمومى، به فاصله کمى با آنان، بناى نرمش و ملاطفت نهاد و محل سکونتشان را تغییر داد و به دستور او برای اسراء هدایایی را آوردند و خود یزید گفت: اگر مایل هستید شما را روانه مدینه کنم؛ اما آنان هرگز قبول نکردند.»