محوطه مسجدالاقصی یا کوه معبد، سومین مکان مقدس اسلام و مقدس‌ترین مکان یهودیان که وزیر امنیت داخلی جدید رژیم صهیونیستی از آن بازدید کرد، اکنون کانون درگیری اشغالگران و مردم فلسطین است.

در طول دهه گذشته، همه قیام‌های بزرگ فلسطینی‌ها از این جا شروع شده اند. فراتر از جایگاه مذهبی و نمادین، مسجد الاقصی به عنوان مکان آشکار کننده ناامیدی و خشم انباشته شده در طول سال‌ها عمل می‌کند. تشکیل دولت جدید اسرائیل می‌تواند تنش‌ها را بیشتر کند.

این مکان که یهودیان آن را کوه معبد می‌نامند، محوطه ۱۴ هکتاری در ارتفاعات بخش شرقی شهر بیت المقدس است که از زمان جنگ شش روزه در ژوئن ۱۹۶۷ توسط رژیم صهیونیستی اشغال شده بود، سپس در سال ۱۹۸۰ ضمیمه شد و فلسطینی‌ها می‌خواهند آن را پایتخت کشوری کنند که آرزوی آن را دارند.

این مکان که مسلمانان آن را «الحرم الشریف» یا به‌طور ساده «الاقصی» نامیده‌اند، قبه‌الصخره را در خود جای داده است که حضرت ابراهیم (ع) پسرش را برای قربانی کردن به آن جا برد؛ و حضرت محمد (ص) از آن جا به معراج رفت. در جنوب محوطه، مسجد الاقصی قرار دارد که در قرن هفتم، پس از تصرف بیت المقدس توسط عمر ساخته شد.

با وجود تصرف بیت المقدس شرقی توسط ارتش رژیم اشغالگر در سال ۱۹۶۷، این محوطه همچنان توسط بنیادی اسلامی که توسط اردن تأمین مالی و مدیریت می‌شود، اداره می‌شود. نگهبانان این بنیاد مسئول نظارت بر رعایت قوانین مذهبی هستند، اما امنیت آن توسط پلیس این رژیم تامین می‌شود.

طبق شرایط تاریخی که صهیونیست‌ها در سال ۱۹۶۷ متعهد به رعایت آن شد، مسلمانان می‌توانند در هر زمان از شبانه روز به آنجا بروند و شهرک‌نشینان صهیونیست می‌توانند در زمان‌های معین، تحت نظارت دقیق از طریق دروازه مغرب به آن دسترسی داشته باشند، اما مجاز به دعا خواندن در آنجا و یا ورود به آن با داشتن نماد‌های مذهبی نیستند. در سال‌های اخیر، افراط‌گرایان صهیونیست مدعی این حق بوده‌اند و دفعات متعددی به آنجا می‌روند تا در آن جا دعا بخوانند.

حضور فزاینده این بازدیدکنندگان و مراسمی که برخی در آنجا به طور مکرر انجام می‌دهند، تنش‌هایی را با مسلمانان برمی انگیزد. مسلمانان می‌ترسند رژیم صهیونیستی شرایط دسترسی را فراهم کند و قوانین را تغییر دهد، همانطور که ایتمار بن غفیر ادعا می‌کند.

تشکیلات خودگردان فلسطین در آستانه سفر ایتمار بن غفیر هشدار داد که هرگونه تلاش برای تغییر وضعیت موجود در محوطه مسجدالاقصی اعلان جنگ تلقی خواهد شد. در واقع این اشغالگران بودند که با اقدامات خصمانه خود در این مکان واکنش‌های فلسطینیان  را به همراه داشته است.

در سال ۱۹۹۶، گشودن یک دسترسی جدید به تونلی که از نزدیکی محوطه مسجدالاقصی می‌گذرد، از سوی فلسطینی‌ها به عنوان هتک حرمت به این مکان مقدس تلقی و باعث درگیری‌هایی شد که طی سه روز بیش از ۸۰ کشته بر جا گذاشت.

بیست و هشتم سپتامبر ۲۰۰۰، دیدار آریل شارون، رهبر مخالفان و رهبر جناح راست رژیم صهیونیستی، از مسجد، آغازگر انتفاضه دوم، قیام فلسطینی‌ها بود.

ژوئیه ۲۰۱۷، نصب فلزیاب در چندین ورودی این مکان درگیری‌های جدیدی را باعث شد. ده روز پس از نصب آنها، کابینه بنیامین نتانیاهو باید تصمیم می‌گرفت که آن‌ها را از بین ببرد تا بحران را خنثی کند.

ماه مه ۲۰۲۱، پس از چند روز تنش شدید، حمله صهیونیست‌ها، از جمله ایتمار بن غفیر، به مناسبت نمایش نیروی ملی گرایان و سرکوب رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در داخل مسجد الاقصی را شاهد بود که باعث شلیک موشک حماس و جنگ یازده روزه در غزه شد.

بهار سال ۲۰۲۲، یورش نیرو‌های صهیونیستی به محوطه مسجدالاقصی و ورود آن‌ها به مسجد الاقصی برای بیرون راندن جوانان فلسطینی مصمم به «دفاع» از آن، پس از فراخوان صهیونیست‌ها برای انجام مراسم قربانی کردن بره در این مکان که هیچ شانسی برای موفقیت نداشت، ده‌ها مجروح بر جا گذاشت و به بسته شدن کرانه باختری منجر شد.