مهندسان دانشگاه کرنل در ایالات متحده توانستند اثرات پریدن و شیرجه در آب را بر بدن انسان اندازه گیری کنند. آن‌ها از آدمک‌های پلاستیکی که شبیه آدمک‌های آزمایش ضربه هستند استفاده کردند و حسگر‌های نیرو را برای آن‌ها فراهم کردند و آن‌ها را مشابه افرادی که غواصی می‌کنند به داخل آب انداختند.

این مطالعه که در مجله Science Advances منتشر شد، اثرات غیرعادی غواصی و افتادن انسان در آب را نشان داده است.

سونگ گوان ژانگ پژوهشگر حوزه زیستی می‌گوید: بدن انسان بر خلاف حیوانات دیگر مانند: پرندگان دریایی که از دریا شکار می‌کنند و برخی از آن‌ها هنگام سقوط از ارتفاع ۱۰ متری می‌توانند با سرعت دو برابر غواصان شیرجه بزنند برای شیرجه در آب طراحی نشده است.

تیم تحقیقاتی ژانگ سال‌های اخیر را صرف مطالعه تأثیرات غوطه‌ور شدن در آب بر روی بسیاری از موجودات کرده است، مانند مارمولک باسیلیک، که به دلیل توانایی‌اش در دویدن بالای سطح آب قبل از اینکه گرانش پاهایش را بگیرد، مشهور است.

بدن این حیوانات برای محیط آبی مناسب است، زیرا برای یافتن غذا یا دوری از شکارچیان باید در زیر آب شیرجه بزنند.در مورد بدن انسان، آن‌ها با محیط خشک سازگار هستند و برای اهداف حیاتی نیازی به غواصی در زیر آب ندارند؛ چیزی که غواصی در آب را برای او خطرناک می‌کند.

ژانگ و تیمش تاثیر نیروی ضربه را در لحظه برخورد با سطح آب آزمایش کردند و عروسک‌هایی با چاپ سه بعدی ساختند که مجهز به حسگر‌هایی هستند که می‌توانند نیرو‌های تجربه شده توسط عروسک شناور را ثبت کنند و همچنین سرعت تغییر این نیرو‌ها را اندازه گیری کنند.

مهندسان ۳ موقعیت غواصی را آزمایش کردند، شبیه به اشکال غواصی حیوانات، از جمله روش غواصی عمودی، هنگامی که عروسک را مستقیماً روی سرش در آب انداختند، همچنین روش غواصی را با قرار دادن دست‌ها در جلوی سر در اتاقک آزمایش کردند مانند پرندگانی که به صورت عمودی شیرجه می‌زنند و با منقار خود آب را برش می‌دهند، سومی با تقلید از مارمولک بود.

با برخورد بدن عروسک‌ها با آب، محققان متوجه تغییر در میزان نیرو‌های ضربه با تغییر شکل شیرجه شدند و غواصی روی سر خطرناک‌ترین و قوی‌ترین شکل غواصی بود.

محققان ارتفاعات خاصی را شناسایی کردند که باعث غواصی بالاتر از خطر برای بدن می‌شود و دریافتند که غواصی با پا از ارتفاع بیش از ۱۵ متر، خطر آسیب به زانو را ایجاد می‌کند.

غواصی با دست به صورت عمودی از ارتفاع ۱۲ متری که باعث ایجاد نیروی کافی برای آسیب رساندن به استخوان طوق می‌شود و شیرجه رفتن از ارتفاع ۸ متری روی سر ممکن است باعث آسیب به ستون فقرات شود.

ژانگ فکر می‌کند که تحقیقاتش نمی‌تواند انسان‌ها را از غواصی باز دارد، اما می‌تواند فعالیت را ایمن‌تر کند، و خاطرنشان کرد که بهتر است اقدامات ایمنی را رعایت کنید و از غواصی سر خودداری کنید.