به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، پایگاه خبری العهد لبنان با اشاره به افزایش موارد خودکشی و نافرمانی در میان نظامیان صهیونیست نوشت: یاس و ناامیدی نظامیان اسرائیلی از نبود افق مشخصی برای جنگ و آماده باش‌های دائمی آن‌ها و همچنین وجود مقاماتی که در اجرای سیاست‌های جنگی و بی توجهی به قوانین بین المللی مصمم هستند، باعث ایجاد چنین وضعیتی شده است.

 العهد لبنان در یادداشتی به قلم شارل ابی نادر نوشت: اخیرا ارتش اسرائیل شاهد افزایش چشمگیر میزان خودکشی و نافرمانی در میان نیرو‌های وظیفه به ویژه نظامیانی است که در درگیری‌های مستقیم یا نبرد‌ها حضور ندارند و به انجام وظایف امنیتی و نظامی عادی می‌پردازند و با استقرار در محل به دنبال تامین امنیت، نگهبانی یا گشت زنی هستند یا اینکه در نقاط ایست و بازرسی مستقر می‌شوند یا به انجام تمرینات و رزمایش‌ها اقدام می‌کنند. در شرایطی که دشمن اسرائیلی به علت افزایش میزان تنش ها، نیاز به آمادگی بالا یا آماده باش در همه جبهه‌های درگیری دارد و همچنین با توجه به افزایش احتمال درگیری‌های گسترده در غزه یا در جنوب سوریه یا حتی مزارع اشغالی شبعا، تل آویو با معضل اساسی و دشواری مواجه است که مسلما بر تصمیمات سرنوشت ساز آن در رویارویی با محور مقاومت تاثیر منفی می‌گذارد.

اخیرا با خبر شده ایم ده‌ها نفر از اعضای تیپ ویژه گولانی مستقر در مرز‌های نوار غزه در واکنش به برخی اقدامات تنبیهی تادیبی اِعمال شده بر آن‌ها به علت رعایت نکردن نظم و انضباط با برخی دستور‌های نظامی مخالفت کرده و همچنین از مشارکت در ماموریت‌ها و رزمایش‌ها در پایگاه نظامی تسیلیم در جنوب فلسطین اشغالی خودداری کرده‌اند.

از سوی دیگر، گزارش‌های موثق و مستند زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد در سه سال گذشته، میزان خودکشی در میان نظامیان اسرائیلی به علت بروز برخی عوامل «جدید» به پنجاه مورد رسیده است. اکثر این عوامل در حین خدمت ظاهر شده و مربوط به وضعیت روانی آن‌ها نیست و در دوران خدمت یا زندگی آن‌ها چنین عواملی مشاهده نشده است و مراکز روانپزشکی از این عوامل اطلاع نداشته اند. علل افزایش موارد خودکشی چیست و این امر به طور کلی چه نتایجی بر فعالیت و آمادگی‌های یگان‌های دشمن می‌گذارد؟

خودکشی یا نافرمانی نظامیان اسرائیلی با وضعیت حساس و متشنج یگان‌های ارتش که به طور دائم با چنین وضعیتی سروکار دارند ارتباط دارد. این وضعیت در سال‌های گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است و اکثرا، نیرو‌های وظیفه نَه نیرو‌های ذخیره و بازنشسته با آن مواجه اند. علل و عوامل افزایش چنین حوادث خطرناکی چیست و چه تاثیری بر فعالیت و آمادگی کلی یگان‌های ارتش دارد؟

بی شک آماده باش گسترده و دائمی یگان‌های ارتش اسرائیل در سال‌های گذشته، باعث ناامیدی و سرخوردگی این نظامیان شده است، زیرا تقریبا در آمادگی دائمی هستند و نمی‌توانند از حداقل فرصت و مرخصی‌های خود نیز استفاده کنند. از جمله این مناطق درگیر، مرز‌های غزه است که به علت شلیک موشک ها، خمپاره ها، برگزاری راهپیمایی‌های بازگشت، پرواز بادبادک‌های آتش زا و همچنین وقوع درگیری‌های شدید در مرز‌ها با وضعیت بسیار حساسی مواجه است.

داخل کرانه باختری، شمال اسرائیل نزدیک مرز‌های لبنان -به علت وجود تونل‌ها و احتمال ورود نیرو‌های حزب الله به منطقه الجلیل- و جولان اشغالی و آزاد شده از دیگر مناطقی است که نظامیان اسرائیلی در آن‌ها با چنین وضعیت حساسی مواجه اند.

طبیعتا، افزایش قدرت و توانمندی‌های نیرو‌های مقاومت در غزه، لبنان و سوریه از نظر موشک و سلاح یا نوع فعالیت آن‌ها و همچنین جرأت و شهامتی که نیرو‌های مقاومت در اختیار دارند، باعث تضعیف روحیه نظامیان اسرائیلی شده است.

اخیرا افسران و نظامیان اسرائیلی به مقامات خود به ویژه مقامات سیاسی -به علت اتهاماتی که در زمینه فساد و دریافت رشوه به آن‌ها وارد شده است- بی اعتماد شده اند به طوری که برخی از این اتهامات نظیر اتهامات ایهود اولمرت ثابت شده است و برخی دیگر از مقامات نظیر بنیامین نتانیاهو هنوز منتظر احکام خود هستند. این مسئله، نظامیان اسرائیلی را به فرار از خدمت یا نافرمانی سوق می‌دهد و برخی از سربازانی که دارای روحیه‌های ضعیف هستند از بیم تصمیمات جنگی یا تصمیمات حساس نظامی خودکشی می‌کنند.

بالاخره اینکه، یکی از مهمترین عوامل مؤثر در یاس و ناامیدی نظامیان اسرائیلی، این است که نظامیان اسرائیلی متوجه شده اند نبرد و مبارزه آن‌ها هیچ چشم اندازی ندارد و پایانی برای آن نیست و آن‌ها روز به روز بیشتر در جنگ و درگیری‌های شدید غرق می‌شوند و همواره از خود می‌پرسند تا کجا این درگیری‌ها ادامه دارد و آیا پایانی برای آن‌ها وجود دارد یا خیر؟ آیا همواره زندگی آن‌ها در آماده‌باش، آمادگی، درگیری و در معرض خطر خواهد بود؟ با توجه به وجود مقامات سیاسی و نظامی در اسرائیل که در اجرای سیاست‌های تجاوز، حمله و مخالفت با قوانین بین المللی مصمم هستند، احتمال زیادی وجود دارد که این نظامیان کشته یا زخمی شوند و در نتیجه همواره این نظامیان در معرض خطر هستند و از سوی دیگر نمی‌توانند با اتخاذ تصمیمات صحیح، زندگی، امنیت و سلامت خود را حفظ کنند.

انتهای پیام/