به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان؛ اَزبرعلی حاجوی معروف به ریزعلی خواجوی و یا «دهقان فداکار» 5 اسفند سال 1309 در شهرستان میانه از توابع آذربایجان شرقی چشم به جهان گشود.

ریزعلی که در میانه به شغل دهقانی مشغول بود،در سال 1341  در یک شب سرد پاییزی زمانی که در کنار ریل قطار به سمت زمین کشاورزی خود می‌رفت متوجه ریزش کوه ‌شد .وی ناگهان یاد مسافران درون قطار افتاد  که خبری از این حادثه نداشتند و سرنوشت تلخی در انتظارشان بود.

دهقان فداکار در حالی که جز یک اسلحه شکاری و  فانوس چیز دیگری به همراه نداشت به سمت ایستگاه قطار دوید تا راننده قطار را از خطر پیش رو آگاه کند اما قطار حرکت کرده بود.

تنها چیزی که در آن لحظه به فکر ریزعلی رسید آتش زدن کتی بود که بر تن داشت ،اما راننده متوجه هشدار نمی‌شود. ناچار ریزعلی با تفنگ شکاری یکی دو گلوله شلیک می کند و  قطار  توقف می کند. راننده و مردم با تصور ایجاد مزاحمت وی را کتک زدند اما بعد که متوجه اصل ماجرا شدند از ریزعلی دلجویی کردند.

ریزعلی با این کار خود جان 800مسافر قطار را نجات داد. وی از همان دوران به دهقان فداکار معروف شد  و داستان فداکاری وی به سرعت در کشور پیچید.

برای قدردانی از ریزعلی درسی به نام وی به کتب درسی دوران ابتدایی اضافه شد و در سال ۱۳۸۵ در سومین همایش اعطای تندیس ملی فداکاری از ریزعلی تجلیل و تندیس فداکاری به وی اهدا شد.

سرانجام ریزعلی خواجوی به دلیل  مشکلات ریوی در تاریخ 11 آذر ماه  سال 1396 در 87 سالگی مسافر قطار مرگ شد و چشم از جهان فروبست.

دهقان فداکار یکی از هزاران قهرمان این مرز و بوم است که با فداکاری خود جان تعداد زیادی از هموطنان کشورمان را نجات داد اما متاسفانه هیچ گاه حمایتی از وی نشد. ریزعلی سالها در فقر زندگی کرد، متاسفانه در سال های گذشته درس دهقان فداکار نیز که یادآور تلاش وی برای نجات جان صدها انسان بود، توسط آموزش و پرورش از کتب درسی حذف شد.

در ایران افرادی چون ریزعلی خواجوی کم نداریم ،از تختی که بعد از گذر سال ها همچنان در ذهن مردم زنده است و پهلوان تا معلمی  که برای نجات جان دانش آموزانش خود زیر آوار  جان باخت.

ریزعلی و افرادی چون او نمونه ای از انسان های فداکار ایران هستند.کسانی که با کارهای به ظاهر کوچک اما ارزشمندشان  به قهرمانان ملی در کشور تبدیل شدند و یاد و خاطره شان همیشه در اذهان مردم ایران زنده است.

 انتهای پیام/ع