به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهدی استاد احمد، شاعر، روزنامه‌نگار و مجری رادیو با بیان اینكه همیشه فضا برای شوخی فراهم است، اظهار كرد: ماه رمضان این فضا را داده است كه شوخی‌ها بیشتر منتشر شود و دست به دست بگردد. شوخی‌ها درباره خود ماه رمضان بیشتر شده است و عموما شوخی‌ها بین روزه‌داران و در فضای همدلی است.
 
وی ادامه داد: شوخی‌هایی كه در این ماه رد و بدل می شود به قصد تمسخر و یا از سوی افرادی بیرون از فضای روزه داری نیست. بلكه اتفاقا خود روزه داران هستند كه در این رابطه به یكدیگر و بیشتر هم با استفاده از شبكه های اجتماعی شوخی می‌كنند.
 
استاداحمد همچنین گفت: در این ماه فرصت دیدار بین افراد در زمان افطار فراهم می شود و در روزگاری كه بیشتر شوخی‌ها از طریق شبكه‌های اجتماعی صورت می‌گیرد و جای خالی شوخی‌های حضوری احساس می‌شود، روزه داران گرد هم جمع می شوند و فرصتی پیدا می شود كه شوخی های كلامی را بیشتر بشنویم.
 
این شاعر با تاكید بر اینكه در آثار مكتوب نیز شوخی با ماه رمضان نیز وجود داشته است، عنوان كرد: اشعاری مانند این بیت معروف كه «در خانه ما ز خوردنی چیزی نیست / ای روزه برو ورنه تورا خواهیم خورد» و یا بیت «قُرب یك ماه به میخانه اقامت كردم / اتفاقاً رمضان بود، نمی‌دانستم» شوخی‌هایی است كه در ادبیات ما با ماه رمضان شده است. تصور می كنم در ادبیات مكتوب كهن، بیش از امروز، آثار طنز با مضمون و محتوای ماه رمضان داشته ایم.
 
وی خاطرنشان كرد: متاسفانه امروز فضای سوءتفاهم در كشورمان زیاد است. اگر در سده های گذشته، شاعران و نویسندگان با موضوعات مختلف شوخی می‌كردند، احساس سوءتفاهم كمتری شكل می‌گرفت. اما امروز با وجود گسترش رسانه‌ها، سوء تفاهم ها هم بیشتر شده و احتمالا اگر شاعر یا نویسنده ای بخواهد با ماه رمضان در اثر مكتوبش شوخی كند، دچار سانسور می شود.
 
استاد احمد اظهار داشت: نقد رفتارهای نادرست در هر شرایطی خوب است و اشاره به ویژگی‌های خوب و رفتارهای صحیح، نیز پسندیده است. در طنز ها و شوخی هایی كه در این روزگار در ماه رمضان انجام می شود، می بینیم طنزپردازان بیشتر به سراغ موضوعاتی همچون رفتارهای نادرست هنگام روزه‌داری می‌روند و به طور مثال به این موضوع اشاره می‌كنند كه روزه داری تنها یك بعد ندارد و به غیر از پرهیز از خوردن و آشامیدن، باید اصول و آداب دیگری را هم حفظ كرد.


انتهای پیام/