تا عصر گوتنبِرگ، مبتكر آلمانی، كتاب‏ها با صرف وقت و زحمت بسیار با دست نوشته می‏شد و در نتیجه، كم و گران قیمت بود و این امر موجب شده بود كه تنها ثروت‏مندان قادر به تهیه كتاب باشند. از این گذشته نسخه‏های خطی غالباً دارای غلطها و اشتباهات زیادی بود. در آن زمان نوعی چاپ موسوم به چاپ قالبی وجود داشت كه با حك كردن حروف و مطالب به صورت معكوس، آن را به سطح نرمی می‏فشردند تا نقش ایجاد شود. گوتنبرگ در سال 1450م تمام توان خود را برای ابداع روشی برای چاپ مصروف داشت. او به این فكر افتاد كه در ابتدا باید ماده‏ای ارزان قیمت كه قابل دسترسی همگان باشد تهیه نماید. وی پس از تهیه مُركب مخصوص چاپ، حروف ریز و نازك و یك اندازه را از فلز تهیه كرد و با قالب‏بندی آنها و زحمت فراوان موفق شد تا در 25 ژانویه سال 1456م، صنعت چاپ را به جهان علم عرضه كند. گوتنبرگ برای چاپ اولین كار چاپی خود كه كتاب مقدس در 1282 صفحه بود دست به قرض زد و چون نتوانست دین خود را ادا نماید سر و كارش به دادگاه كشیده شد و محكوم گردید تا چاپ‏خانه و كلیه لوازم چاپ را به طلبكارانش تسلیم كند. با چاپ كتاب مقدس شامل تورات و انجیل به وسیله حروف سربی متحركی كه گوتنبرگ مخترع آلمانی ساخته بود، صنعت چاپ، متولد شد. هم‏چنین با اختراع حروف سربی متحرك، تحولی عظیم در فرهنگ نشر و مطالعه به وجود آمد و كتاب با تیراژ بالا در دسترس عموم مردم قرار گرفت و از انحصار خواص خارج شد. امروز به جز چند برگ، چیزی از چاپ اول كتاب مقدس باقی نمانده و آنها نیز درموزه‏های مهم جهان نگهداری می‏شوند.

از همان آغاز بازیهای المپیک تابستانی 1896 آتن، در کشورهای اسکاندیناوی و کشورهایی که در دامنه‌های آلپ قرار داشتند، ورزشهای زمستانی با قوانین و مقررات سنتی جریان داشت. در نروژ، سوئد، فنلاند، سوئیس، ایتالیا، اتریش و فرانسه راه رفتن برروی برف و یخ با چوب دستی امری متداول بود اما مسئله راه رفتن روی برف در جریان بازیهای المپیک یک دشواری داشت و آن هم اینکه در جریان بازیهای تابستانی، فصل مساعد نبود تا ورزشهای زمستانی نیز برگزار شود. از سوی دیگر کوبرتن با دوگانه شدن بازیها موافق نبود، اصولاً او و دوستانیش همواره به این موضع فکر می‌کردند که عامل اضمحلال بازیها می‌تواند گسترش آن باشد. پافشاری ورزشکاران شمال اروپا و ترتیب یافتن برخی از پیکارها در سوئد، نروژ و فنلاند سرانجام باعثشد بازیهای غیررسمی زمستانی که از سال 1901 تا 1917 به نام بازیهای نوردیک جریان داشت، جنبه رسمی پیدا کند. مسابقه‌های نوردیک عبارت بود از اسکی صحرانوردی، اسکی با چوگان، پرش با اسکی و هاکی روی یخ که شهر اسلو پایتخت نروژ از سال 1892 بارها میزبان این مسابقه‌ها شده بود.

اسکی بازان بریتانیایی از سال 1911 به اسکی کردن از شیبهای تند و شیوه مارپیچ توجه پیدا کردند و در کنگره 1914 آن شیوه‌ها را مطرح ساختند که مورد تصویب قرار گرفت. موضوع قابل تأمل این بود که چند ماده از ورزشهای زمستانی نظیر هاکی روی یخ و اسکیت در بازیهای 1908 لندن و 1920 آنتورپ در برنامه‌های تابستانی گنجانیده شده بود. با برگزاری چند ماده از ورزشهای زمستانی در المپیک آنتورپ و پیروزی یک زوج فنلاندی که برنده مدال طلای اسکیت در المپیک تابستانی شدند، رفته رفته راه اصلی یافته شد و قرار شد که در سال 1924 در شامونی فرانسه در دامنه های پربرف، روزهای بین 25 ژانویه تا چهارم فوریه، هفته بین‌المللی ورزشهای زمستانی برگزار شود. ورزش دوستان جهان خاصه اروپائیان دریافتند که در فصل زمستان هم می توان بازیهای المپیک زمستانی را برگزار کرد و بر همین اساس بود که نخستین دوره بازیهای المپیک زمستانی به رسمیت شناخته شد و فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های زمستانی تشکیل گردید.

در نخستین دوره بازیهای المپیک زمستانی که در شامونی فرانسه برگزار شد، 258 ورزشکار از 16 کشور حضور داشتند که در 14 ماده به رقابت پرداختند و در پایان نروژ با 4 طلا، 7 نقره و 6 برنز بالاتر از سایر کشورها درجدول توزیع مدال‌ها قرار گرفت. از آن زمان تاکنون بازیهای المپیک زمستانی به طور منظم هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود.

در 25 ژانویه 1600م اولین ساعت جیبی جهان در شهر نورنبرگ آلمان توسط یك صنعت‏گر معروف آلمانی به نام پیتر هِلانْسْ ساخته شد. این ساعت شبیه تخم مرغ بود و روی این اصل، تا مدت‏ها به آن، تخم مرغ نورنبرگ می‏گفتند. پیترهلانس مخترع این ساعت، با ابزار كاری كه خودش ساخته بود و با استفاده از تجربیات سایر مخترعین كه در این راه تلاش كرده بودند، موفق به ساخت این ساعت شد.