درسی که می‌توان از سیاست جدید آمریکا در قبال کوبا گرفت،‌ این است که اگر کشوری مصمم باشد و مقاومت کند، آمریکایی‌ها نهایتا مجبور خواهند شد که استراتژی خود را تغییر دهند. اما این نکته را نیز باید در نظر گرفت که این تغییر، خطر را از بین نمي‌برد و صرفا ویژگی‌های آن تغییر پیدا می‌کند.

به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "نیو ایسترن آوت‌لوک" در مقاله‌ای به قلم "کریستوفر بلک" می‌نویسد: هنوز جوهر امضای توافقنامه عادی سازی روابط دیپلماتیک میان آمریکا و کوبا که در تاریخ 17 دسامبر 2014 اعلام شد، خشک نشده بود که باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا طی اظهاراتی در همان روز و همچنین در کنفرانس مطبوعاتی روز بعد، اهدف دولت آمریکا را روشن ساخت.

*** اوباما اعلام کرد که تحریم‌های تجاری در تغییر رژیم کوبا کارساز نبوده‌اند و وی امیدوار است که این رویکرد جدید، موفقیت ‌آمیز باشد
در روز هفدهم دسامبر، اوباما در اعلام سیاست جدید دولت آمریکا، اظهار داشت که تحریم‌های آمریکا علیه کوبا، به پیشبرد منافع آمریکا کمک نکرد. اوباما در کنفرانس مطبوعاتی خود در روز جمعه 29 دسامبر نیز اعلام کرد که عادی سازی روابط، این فرصت را در اختیار دولت آمریکا قرار می‌دهد تا با اعمال نفوذ خود، بار دیگر، «آزادی» و «دموکراسی» به این کشور بازگردانده شود. وی گفت، «ما مي‌توانیم از رویکرد هویج و چماق استفاده کنیم.» اوباما افزود که تحریم‌های تجاری در تغییر رژیم کارساز نبوده‌اند و او امیدوار است که این رویکرد جدید، موفقیت ‌آمیز باشد. این صحبت‌های تکراری، بار دیگر برای سرپوش گذاشتن بر هدف غیرقابل تغییر جناح امپریالیست آمریکا یعنی تغییر رژیم در کوبا، مورد استفاده قرار گرفت.

*** نهایت گستاخی اظهارات اوباما در مورد کوبا
گستاخی اظهارات اوباما زمانی به اوج پوچی خود رسید که وی گفت: «هیچ فرد کوبایی نباید صرفاً به خاطر استفاده از حق جهانی خود در ابراز عقیده اش مورد آزار و بازداشت و شکنجه قرار گیرد، و ما به حمایت خود از جامعۀ مدنی در آن جا ادامه خواهیم داد.» این که با توجه به سرکوب دائم مردم آمریکا در کل تاریخ این کشور، هیچ روزنامه‌نگار آمریکایی اظهارات اوباما را به باد تمسخر نگرفت، به نوبه خود قابل توجه است. بسیاری از مردم آمریکا می‌توانند تیراندازی گارد ملی آمریکا به دانشجویان معترض دانشگاه ایالتی کنت، در دانشکده فنی اوهایو و جورجیا را در اعتراض به جنگ ویتنام در سال 1970، به خاطر بیاورند.

*** پیشینه تاریک دولت اوباما در نقض دموکراسی و آزادی
آنها می‌توانند ترور رئیس‌جمهور کندی در سال 1963، مالکوم ایکس در 1965، مارتین لوتر کینگ، و سناتور بابی کندی در سال 1968 را که همگی توسط عوامل دولتی صورت گرفتند؛ قتل فرد همپتون و مارک کلارک، رهبران حزب سیاهپوست «پلنگ‌های سیاه» در رخت خواب خود توسط «اف بی آی» در 1969، قتل عام ده‌ها تن از زندانیان معترض به شرایط بسیار سخت در زندان ایالتی «آتیکا» در سال 1971 توسط پلیس ایالتی نیویورک، سرکوب و قتل اعضای نهضت سرخپوستان آمریکایی در «آگلالا» در سال 1973، بمباران زنان و کودکان سیاهپوست جنبش حرکت در سال 1985 توسط نیروهای پلیس، قتل عام 76 مرد، زن و کودک در «واکو» واقع در تگزاس در سال 1993 به دستور رژیم کلینتون، خشونت و ضرب و شتم پلیس و دستگیری معترضان در نشست سازمان تجارت جهانی در سیاتل در سال 1999، یا جنبش اشغال در سال گذشته و اخیرا استفاده از خشونت و روش‌های نظامی علیه معترضان شهر فرگوسن و دیگر شهرهای آمریکا که علیه اعدام‌های فراقضایی پلیس آمریکا به خیابان‌ها ریخته بودند را به خاطر می‌آورند.

*** هدف آمریکا از استفاده نامناسب از واژه «تحریم‌ها»، فراهم کردن روکشی قانونی برای اقدامات غیرقانونی‌اش به شمار می‌رود
اوباما با امضای قانون «حمایت از آزادی اوکراین» برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه روسیه و به دنبال آن در 18 سپتامبر امضای قانون اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ونزوئلا و در تاریخ 20 سپتامبر، تحریم‌های آمریکا علیه کریمه، که باز هم با هدف ضربه زدن به روسیه صورت گرفتند، دورویی و نفاق خود را به اثبات ‌رساند. از آنجایی که تمام این اقدامات، نقض جدی منشور سازمان ملل به شمار می‌رود، هدف از استفاده نامناسب از واژه «تحریم‌ها»، فراهم کردن روکشی قانونی برای این اقدامات است.

*** تحریم‌های آمریکا به نشان افتخار کشورها تبدیل شده است
این هفته، هفته پرمشغله‌ای برای آمریکایی‌ها به شمار می‌رفت؛ یک روز «تحریم‌های» یک کشور را لغو کردند و روز بعد، تحریم‌های کشور دیگری را افزایش دادند. خنده دار است که این اقدامات علیه کشورهای مورد نظر، عواقب جدی در پی ندارند. در واقع، تحریم‌های آمریکا به نشان افتخار کشورها تبدیل شده است. اگر کشوری تاکنون هدف تحریم‌های آمریکا واقع نشده باشد، بدین معناست که این کشور، کشوری دست‌نشانده و رعیت است.

*** حتی حالا نیز با وجود امضای توافقنامه عادی سازی روابط دیپلماتیک دوکشور، تحریم تجاری کوبا همچنان به قوت خود باقی مانده است
مردم کوبا از همان زمان که در انقلاب 1952، موفق به بیرون راندن دیکتاتوری فاسد «باتیستا» ــ که مورد حمایت آمریکا و متحدان مافیایی آمریکایی بود ـــ شدند، از آمریکا خواستند که به آن‌ها احترام بگذارد. اما حتی حالا نیز با وجود امضای توافقنامه عادی سازی روابط دیپلماتیک دوکشور، تحریم تجاری کوبا همچنان به قوت خود باقی مانده است و کنگره آمریکا با هماهنگی کاخ سفید، در اعتراض به پیشنهاد اوباما ایفای نقش می‌کند. هیچ شکی نیست که این بخشی از رویکرد «هویج و چماق» اوباما است.

شکی نیست که برقراری روابط دیپلماتیک، همیشه گامی مثبت بوده و گفت و گو بهتر از جنگ است. مردم کوبا بر اثر تحریم تجاری تحمیل شده توسط آمریکا، متحمل رنج و سختی زیادی شده‌اند و احتمال لغو این تحریم‌ها، چیزی است که مردم به آن امیدوار هستند اما باید توجه داشت که اگر کوبا از دستورات آمریکا اطاعت نکند، باز هم با تهدید تحریم‌های بیشتر آمریکا رو به رو خواهد بود و سخنرانی در مورد مسائل مربوط به آزادی و دموکراسی که به جای کوبا بیشتر در مورد خود آمریکا صدق می‌کند، به این درد اضافه می‌کند.

*** دموکراسی مفهومی نیست که جناح حاکم در آمریکا به آن اعتقاد دارند
این در حالی است که در اوکراین، آمریکا از سرکوب دموکراسی و حذف مخالفان رژیم به دست حکومت دست‌نشانده کیو، حمایت می‌کند. دموکراسی، یا به عبارتی حق شهروندان برای انتخاب آزادانه احزاب و نمایندگان خود، به جز در مواردی که از آن به عنوان یک ابزار تبلیغاتی برای فریب مردم عادی استفاده می‌شود، مفهومی نیست که جناح حاکم در آمریکا به آن اعتقاد دارند.
خواسته آمریکا از کوبا این است که نوکرمآبی خود را که «پوروشنکو» هنگام بازدید از واشنگتن به نمایش گذاشت و از کنگره آمریکا درخواست کمک کرد، کامل کند. 

*** مردم کوبا می‌دانند که هرگونه تغییر در سیاست‌های خود با آمریکایی‌ها، خطرات جدیدی را نیز به دنبال خواهد داشت
با تمام این‌ها، درسی که باید از سیاست جدید آمریکا در قبال کوبا گرفت،‌ این است که اگر کشوری مصمم باشد و مقاومت کند، آمریکایی‌ها نهایتا مجبور خواهند شد که استراتژی خود را تغییر دهند اما این نکته را باید در نظر گرفت که این تغییر، خطر را از بین نمي‌برد و صرفا ویژگی‌های آن تغییر خواهد کرد. مردم کوبا می‌دانند که هرگونه تغییر در سیاست‌های خود با آمریکایی‌ها، خطرات جدیدی را نیز به دنبال خواهد داشت. آن‌ها سختی‌های بسیار زیادی را متحمل شده‌اند و برای رسیدن به استقلال و حاکمیت، مبارزه‌ای طولانی انجام داده‌اند. 
کشور کوبا با تحمل جنایات جنگی، و جنایات علیه بشریت آمریکایی‌ها از حمله به خلیج خوک‌ها گرفته تا حملات مداوم تروریستی، تلاش‌های تروریستی مکرر علیه رهبران کوبا و تحریم‌های تجاری، به نمونه بارزی تبدیل شده است که به مردم جهان نشان می‌دهد که یک کشور مستقل، می‌تواند اتحاد و یکپارچگی خود را حفظ کرده و با خود و مردم خود صادق باشد و بر دشمنان خود غلبه کند. به عقیده نویسنده، مردم روسیه و ونزوئلا نیز می‌توانند از مبارزه طولانی مردم کوبا درس بگیرند و درست مثل بسیاری از کشورها، در برابر تجاوز و تعارض آمریکا ایستادگی و مقاومت کنند.




انتهای پیام./.
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار