ویگین می نویسد: در بیشتر  سال های  2012 و 2013 ، ایالات متحده و ایران  در یک جنگ مالی، باهم  مبارزه می کردند. دوست من جیم  ریکاردز با بهره مندی از حقایق،  این جنگ را  مساوی می داند. من توانستم   این جنگ را  همان زمان که اتفاق می افتاد با سند اثبات کنم. حالا ریکاردز طی  مطلبی کوتاه در کتاب جدید خود " مرگ پول: فرا رسیدن سقوط سیستم بین المللی پول"، کمک می کند بقیه داستان را تکمیل کنم. اول، بیایید به عقب برگردیم . در ماه مارس 2012، ایالات متحده و اتحادیه اروپا تحریم های اقتصادی خود  را بر ایران افزایش دادند، دسترسی ایران به شبکه پرداخت های جهانی  موسوم به سوئیفت ،جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی ،( SWIFT) را قطع کردند . همچنین در مارس 2012، صادرات طلای ترکیه به ایران  نسبت به ماه قبل دو برابر شد و در مقایسه با ماه مارس سال 2011 میلادی 37 برابر  افزایش یافت. من در  سایت خبری خودم" Apogee Advisory" نوشتم:" گاز طبیعی منبع تقریبا تمام برق ترکیه است. بیش از 90 درصد از صادرات گاز ایران به ترکیه می رود . ایران 18 درصد از گاز طبیعی  مورد نیاز ترکیه  را تامین نموده است. بدون ایران، ترکیه تقریبا به طور کامل برای تهیه گاز  تماما به یک تامین کننده گاز –روسیه- متکی خواهد بود. تحت شرایط تحریم ، ترکیه نمی تواند  پول گاز ایران را با دلار یا یورو بپردازد . بنابراین آن را با طلا می پردازد. " هند هم  پول نفت ایران را با طلا می پردازد. ایران می تواند با استفاده از طلا از روسیه و چین مواد غذایی و کالا خریداری کند.

ریکاردز  در کتاب خود ادعا کرده " طلا به  رگ حیاتی ایران تبدیل شده بود." حدود ماه ژوئیه 2013، وزارت خزانه داری آمریکا  این موضوع را متوجه شده بود و بنابراین شروع به افزایش اعمال ممنوعیت فروش طلا به ایران  کرد.

ریکاردز می افزاید " ایالات متحده به طور ضمنی  پذیرفته بود که طلا پول است. با  بسته شدن راه  طلا ، ایران معاملات مالی خود را با ارزهای محلی ( پول هایی بجز دلار و یورو) با بانک هایی که تحریم نشده بودند افزایش داد. ریکاردزتوضیح می دهد به عنوان مثال" ایران توانست با کشتی به هند نفت بفرستد و روپیه هند دریافت کند  که آنها را در حساب خود نزد بانک های هندی سپرده گذاری کرد. "مطمئنا این دور زدن تحریم ها است .

ریکاردز می نویسد ،" ایران همچنین با استفاده از بانک های چینی و روسی به عنوان پوششی برای پرداخت ها استفاده می کند  ". 

 ریکاردزمی نویسد ، "  ایران همچنین نشان داد که چگونه جنگ مالی و جنگ های سایبری می تواند در یک حمله نامتقارن  دوگانه ترکیب شوند. "

ریکاردز به گفته کارشناسان مدعی است، در ماه مه سال گذشته ، هکرهای ایران به سیستم های نرم افزاری کنترل  خطوط لوله نفت و گاز طبیعی متقاطع جهان حمله کردند. 

اواخر سال گذشته ، ایران و ایالات متحده با از سرگیری مذاکرات بر سر برنامه هسته ای ایران باهم به توافق رسیدند . به عنوان بخشی از این توافق موقت ،  اوباما تحریم  خرید طلا از سوی ایران  را لغو کرد - یکی از معدود راه هایی او می تواند بدون دستور کنگره تحریم ایران را کاهش دهد.

ریکارد  نتیجه گیری می کند که:" ایران در جنگ مالی تا سر حد بن بست با ایالات متحده  جنگیده بود. جنگ مالی آمریکا و ایران  در سالهای 2013-2012 نشان میدهد که چگونه  کشورهایی که از نظر نظامی نمی توانند در برابر ایالات متحده آمریکا  بایستند ، زمانی که میدان جنگ، مالی و یا الکترونیکی باشد می توانند با  امریکا به شدت برابری کنند و از پس آن برآیند. "

 نویسنده فوربز در پایان می نویسد،در واقع  من می خواهم یک قدم فراتر بگذارم . وقتی ایران با از سرگیری مذاکرات هسته ای موافقت کرد ، غروری واشنگتن  را فرا گرفت. اما  ویلیام میلر سفیر سابق  امریکا، می گوید "نه اینطور نیست". او به لس آنجلس تایمز می‌گوید:"تحریم فقط آنها را سرسخت تر کرد ."

نویسنده شاهدی هم برای ادعای خود می آورد و می نویسد، ایران همین پیشنهاد ( مذاکره)را در سال 2003 روی میز گذاشت  -  که توسط ایالات متحده رد شد . در واقع، از دیدگاه واشنگتن این پیشنهاد بهتری بود.  در حالی که در آن زمان، ایران تنها 164 سانتریفیوژ هسته ای داشت. در سال 2013  میلادی 19000 سانتریفوژ داشت.