گرین از رشته‎کوه‎های بلند زاگرس است که در ادامه‌ی اشتران‌کوه قرار دارد و طول آن به بیش از ۱۸۰ کیلومتر می‎رسد.

این رشته‎کوه در استان کرمانشاه به کوه‎های پرو و بیستون می‎پیوندد و قله‎های بلند آن شامل یال کبود در کوه چهل نابالغان با ارتفاع تقریبی 3850 متر در جنوب نهاوند، قله‌ی ۱۸ یال در بروجرد و نیز قله ولاش (۳۶۲۳ متر) در شمال الشتر است، دیگر قله‎های آن شامل بازگیر و چهل تن است.

گرین از غرب به دلفان، از شمال به نهاوند، از شرق به بروجرد و از جنوب به شهرستان سلسله محدود می‎شود.

این نگین زرین لرستان در گویش محلی گرّو garru یا garri و در گویش لکی گروین garvin نامیده می‌شود و یکی از کانون‎های آبگیر دائمی لرستان است که رودهای دز و گاماسب را تغذیه می‌کند.

سراب‎های فراوانی در پای این کوه وجود دارد و آب آشامیدنی بروجرد و نیز آب مورد نیاز کشاورزی دشت سیلاخور نیز از همین سراب‎ها تأمین می‌شود.

صعود به کوه گرین از طریق روستاهای غرب شهر بروجرد، جنوب نهاوند یا شمال الشتر امکان‎پذیر است.

دهکده‌ی ییلاقی ونایی در این پای این کوه قرار دارد. این کوه خرس، کفتار، گرگ و روباه دارد و در گذشته پلنگ نیز داشته‌ است.

از مرتفع‌ترین و زیباترین قله‌های این رشته کوه، قله ولاش است که مسیر صعود آن از روستای پرسک در شرق الشتر یا از ونایی و تیزه زن در بروجرد ممکن است.