به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، حیوانات زیادی در سراسر دنیا، از پرندگان گرفته تا پروانهها آب رفتهاند؛ و در قرنهای آینده آنها از این نیز کوچکتر و باریکتر خواهند شد. واقعا چه بر سر زمین آمده است؟
سیاهگوش کانادایی حیوانی است که عمدتا از خرگوش برفی تغذیه میکند. مطالعه 500 جمجه بر جای مانده از این حیوان نشان میدهد که طی 50 سال گذشته، اندازه این گونه آب رفته است. این مساله ممکن است ناشی از کاهش جمعیت خرگوشها (معادل با کمبود غذا) و یا گرم شدن آبوهوای زمین باشد که باعث میشود تنها حیوانات کوچکتر امکان زنده ماندن و تولیدمثل را داشته باشند.
گوسفندهای نیمه وحشی که در جزایر اسکاتلند زندگی
میکنند نیز اندکی آب رفتهاند، که دلیل آن نیز بدون شک گرمتر شدن
آبوهوای زمین است. حیوانات کوچکتر نسبت به همتایان بزرگتر خود سریعتر
گرمای بدنشان را از دست میدهند، و به همین دلیل در مقابل سرما
آسیبپذیرترند. همزمان که جهان گرم میشود، تعداد بیشتری از حیوانات
کوچکتر زنده میمانند و در نتیجه اندازه متوسط بسیاری از گونهها کاهش
مییابد.
شرایط آبوهوایی متغیر به شیوههای مختلف بر روی
گونههای مختلف اثر میگذارد. برای مثال؛ سمورهای آمریکایی به جای آب
رفتن، بزرگتر شدهاند. دلیل این امر احتمالا این است که آنها با کاهش
سرمای زمستان میتوانند غذای بیشتری به دست آورند.
زیر آبروک (Dipper) بهترین مثالی است که
میتواند اثرات پیچیده آبوهوایی متغیر را به تصویر کشد. این پرنده کوچک از
بالهای خود برای شنا در زیر جریانهای تند رودخانهها استفاده میکند؛
جاییکه میتواند بیمهرگان کوچک را شکار کند. در منطقه سیرا نوادا
اسپانیا، وزن زیر آبروکها طی 20 سال گذشته تغییر اندکی کرده است؛ اما
بالهای آنها درازتر شده و پاهایشان آب رفته است. تصور میشود که دلیل این
مساله کاهش آب رودخانهها طی این دوره زمانی باشد، که باعث شده است تا این
پرندگان زمان کمتری را زیر آب بگذرانند و بیشتر وقت خود را به شکار حشرات
غیر آبزی بگذرانند. در مقایسه با شیرجه رفتن، برای پرواز بالهای بزرگتر
مناسبتر است.
برای حیوانات خونسرد، افزایش دما یک موهبت است؛
اما ممکن است در کوتاه مدت مشکلاتی جدی برای آنها به وجود آورد. افزایش دما
سبب میشود تا متابولیسم این حیوانات سرعت بگیرد، و در نتیجه هنگام
غیرفعال بودن باید انرژی بیشتری مصرف کنند. اگر دمای زمین تا سال 2100 /
1480 حدود 6 درجه سانتیگراد افزایش یابد، خزندگان و دوزیستان برای اینکه
بتوانند اندازه فعلی بدن خود را حفظ کنند باید 75 درصد بیشتر غذا بخورند.
برای جانوری مانند اژدهای کومودو، این موضوع به معنای شکار سالیانه 200 مرغ
بیشتر است.
ماهیانی مانند ماهی کاد اقیانوسی (Atlantic Cod)
با مشکل مضاعفی مواجه هستند. همچون سایر جانداران خونسرد، با افزایش دما
آنها به غذا و اکسیژن بیشتری نیاز دارند؛ اما میزان حلالیت اکسیژن در آب
گرم کمتر است. در نتیجه آنها روز به روز اکسیژن کمتری در اختیار دارند. این
موضوع بدان معناست که ماهیها مجبورند یا زودتر به رشد خود خاتمه دهند، و
یا به آبهای سردتر مهاجرت کنند. انتظار میرود که وزن متوسط بسیاری از
گونهها تا سال 2050 / 1430 به میزان یک چهارم کاهش یابد. همچنین اندازه
بسیاری از ماهیان به یک دلیل کامل متفاوت نیز آب رفته است: انتخاب غیرطبیعی
ناشی از ماهیگیری.
تمام حیوانات خونسرد، از زنبورهای عسل و
پروانهها گرفته تا غوکهای آمریکایی و مارهای بوا، در شرایط گرمتر
سریعتر رشد کرده و زودتر به دوران بلوغ میرسند. اما در برخی موارد بلوغ
جنسی بیش از رشد جسمی تسریع میشود و پس از بلوغ جنسی رشد جسمی کاملاً
متوقف میشود. در نتیجه شکل بالغ این جانوران اندازه کوچکتری مییابند.