به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، نافله شب از مهمترین نمازهای نافله است که در روایات اسلامی و قرآن مجید روی آن تأکید شده و تأثیر عمیقی در صفای روح و پاکی قلب و تربیت نفوس انسانی و حلّ مشکلات دارد و در کتب معروف دعا، آدابی برای آن ذکر کرده‏اند، مخصوصاً برای قنوت نافله وتر؛ رعایت این آداب خوب است ولی می‏توان نماز شب را بدون این آداب مانند نمازهای معمولی نیز انجام داد و کسی که به علّتی نتواند آخر شب بیدار شود و نماز شب را بخواند می‏تواند قبل از خواب آنها را به جا آورد.[1] و اگر چنانچه خوابش ببرد مستحب است که بعد قضا کند چه بعد از اذان صبح و یا بعد از نماز صبح البته مستحب است که نماز صبح و نافله صبح را بخواند بعد قضای نماز شب را به جا بیاورد:

«وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزدیک اذان صبح خوانده شود (آیت الله بهجت:) و اگر کسی چهار رکعت یا بیشتر از نافله شب را خوانده و وقت فریضه صبح رسیده، می‏تواند نماز شب را تمام کند و می‏تواند نافله و فریضه صبح را بخواند و بعداً باقی مانده نماز شب را قضا کند، و اما اگر چیزی از نماز شب را به جا نیاورده و یا کمتر از چهار رکعت به جا آورده، در این دو صورت مقدم داشتن نافله و فریضه صبح بر قضای نماز شب أفضل است‏»[2]

[1]  توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏1، ص: 426

[2] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏1، ص: 429