به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، اميد حسيني در وبلاگ خود
آهستان
نوشت : برای فهمیدن آن سالها، باید فیلمی ساخت به مدت هشت سال که زندگی
شبانه روزی مردم ایران و رزمندگان را در جبهه و پشت جبهه نشان دهد. مگر
چنین چیزی ممکن است؟…
به هرحال این هفت روز فقط بهانهای است برای
اینکه یادمان نرود سی سال پیش بر ما چه گذشت؟ فرصتی است برای زنده نگه
داشتن یاد و خاطره شهدا، جانبازان، ایثارگران، خانواده شهدا و ملت ایران که
هشت سال تمام، در سختترین شرایط و علی رغم همه فشارهای سیاسی و اقتصادی و
رسانهای در برابر دشمن ایستادند و تسلیم نشدند.
تصاویر زیر بریده
هایی است از مطبوعات کشور در روزهای آغازین جنگ تحمیلی. از همین تیترها و
عکس ها، تا حدود زیادی میشود حس و حال آن روزها را فهمید.
جنگ
تحمیلی ۳۱ شهریور ماه ۵۹ آغاز نشد. مدتها قبل از آن، شاهد تجاوزات ارتش
عراق و درگیریهای مرزی بودیم اما ۳۱ شهریور ماه، عراق تا تهران و فرودگاه
مهرآباد آمدند و تجاوز گسترده و وحشیانهشان را رسما شروع کردند.
اخبار درگیریهای مرزی – ۱۵ شهریور سال ۵۹
پاسخ ایران به ادعاهای مرزی عراق
صدام قرارداد مرزی ایران و عراق را ملغی کرد و رسما جنگ تحمیلی را کلید زد
حمله هواپیماهای عراقی به فرودگاه مهرآباد- ۳۱ شهریور ۵۹
بنی صدر (رییس جمهور): ایران تنگه هرمز را میبندد
ابراهیم یزدی: جنگ ایران و عراق، آزمایشی دیگر از سوی خداوند است
(دو
عکس بالا، صرفا برای یادآوری این نکته که بدانیم اپوزیسیونِ امروز، از اول
با همه چیز مخالف نبود؛ یک زمانی شعارهای جالبی میداد!)
*****
آن
روزها شاید اکثر مردم ایران معنای جنگ را نمیدانستند. معنای آژیر خطر و
وضعیت سفید و قرمز و پناهگاه و بمباران شیمیایی و موشکباران شهری و مسائل و
موضوعات مرتبط با جنگ را.
آموزش مردم درخصوص جنگ، حملات هوایی، علائم صوتی اعلام خطر هوایی و …
جنگ
و شرایط جنگی، فرصت خوبی است برای سوءاستفادهی کسانی که به چیزی جز پر
کردن جیبهای خودشان فکر نمیکنند. این عده همیشه هستند و خواهند بود
و همین طور شایعه سازان…
یاد
خاموشیهای سال های جنگ به خیر. شبهایی که مردم با شنیدن صدای آژیر خطر،
خانههاشان را تاریک میکردند تا از حملات هوایی دشمن در امان بمانند.
جیره بندی بنزین. هر خودرو ماهیانه ۳۰ لیتر
کاریکاتورهای زمان جنگ:
هر دو ابرقدرت، حامی متجاوز
طنز روزهای جنگ و اشاره به شایعه و احتکار و کمبود تخم مرغ! و حرص و طمع بعضیها
و کیهان بچه های دوست داشتنی
جنگ برای ما بچههای دیروز، همراه کیف و کتاب و مدرسه بود.