پوتين سه هفته قبل پس از آنکه بعد از 4 سال بار ديگر سمت رياست جمهوري خود را از سر گرفت، از حضور در اجلاس گروه هشت به ميزباني اوباما در کمپ ديويد خودداري کرد و ترجيح داد ديميتري مدودوف، نخست وزير خود را به اين نشست بفرستند.

اما سرانجام اوباما و پوتين بر سر تاريخ و محل ديدار خود با هم به توافق رسيدند. آنها قصد دارند در حاشيه نشست گروه 20 در شهر لوس کابوس مکزيک طي روزهاي 18 و 19 ماه ژوئن با يکديگر ديدار و گفتگو کنند، اما نکته جالب توجه آن است که در همين تاريخ مسکو ميزبان دور بعدي گفتگوهاي ايران و گروه 1+5 است.

فشار زيادي بر گفتگوهاي مسکو وجود خواهد داشت تا توافقنامه اي از آن حاصل شود تا فرآيند ديپلماتيک ادامه يابد.

تحريم هاي جديد عليه ايران از اول جولاي، فقط دو هفته پس از مذاکرات مسکو به مرحله اجرا در خواهد آمد و اگر اين اتفاق بيفتد، سران ايران ديگر به ميز مذاکره بر نخواهند گشت.(با توجه به بحران اقتصادي غرب،تهران بر اين باور است که غرب هم به اندازه ايران و شايد حتي بيش از ايران، نيازمند ديپلماسي است)

ايران با توقف کامل غني سازي اورانيوم مخالف است و هر فرآيندي را که قصد داشته باشد ايران را به آن نقطه برساند، نمي پذيرد.

مقامات ايران هشدار داده اند که براي برداشتن گام اعتمادساز در مورد مسئله غني سازي 20 درصد اورانيوم، هيچ مشوقي به آنها پيشنهاد داده نشده است.

اوباما به دليل قرار گرفتن در فصل انتخابات رياست جمهوري با تفکر مصالحه با ايران مخالفت مي کند، از طرف ديگر رژيم اسرائيل هم به او فشار مي آورد حتي تدابير سفت و سخت تري اتخاذ کند.

علاوه بر اين، باراک اوباما نيزاز فرو افتادن در جنگ با ايران خودداري مي کند. اگر اوباما مي خواهد نشان دهد در راهبرد برخورد خود با ايران پيشرفت داشته، نيازمند کمک پوتين خواهد بود.

اگر ايران در پاي ميز مذاکرات با گروه 1+5حضور دارد بخشي از آن به اين دليل است که هم پيمانان راهبردي اش يعني چين و روسيه از تهران خواسته اند تا با برداشتن اين گام ها صلح آميز بودن برنامه هسته اي خود را نشان دهد.

چارچوب فعلي مذاکرات _که اقدامات گام به گام براي رفع بن بست است_ در اصل از سوي روسيه مطرح شد.

در حاليکه دولت هاي غربي کنار آمدن با ايران را بسيار سخت تلقي ميکنند، موضع دوستان و مهمترين شرکاي تجاري ايران همواره اميد بوده است.

سرگئي لاوروف وزيرخارجه روسيه هفته گذشته تاکيد داشت که غرب بايد با کاهش تحريم ها از اقدامات ايران براي رفع نگراني هاي بين المللي استقبال کند.

توانايي گروه 1+5 براي آغاز فرآيند اقدامات متقابل با ايران ممکن است بيش از هر چيز به توانايي روسيه در رفع نگراني هاي سياسي هر دوطرف مذاکره بستگي داشته باشد.

اما مداخله روسيه در بحث هسته اي ايران _همانند موضع اين کشور در رابطه با سوريه_ براساس منافع خود اين کشور تبيين مي شود.

پوتين به دنبال سنجش دوباره نفوذ روسيه، بخصوص در خاورميانه است و اين به معني کاهش توانايي واشنگتن در حل مسائلي مانند بحران سوريه است.

بعيد به نظر مي رسد، مسکو با هرگونه تلاشي براي تغيير نظام سوريه همراهي و موافقت کند و يا اجازه اقدام نظامي از طريق سازمان ملل عليه دولت بشار اسد را بدهد.

جورج بوش در ديدار اول خود با پوتين در سال 2001او را مردي "قابل اعتماد" توصيف کرد، اما اوباما در نشست لوس کابوس تشخيص خواهد داد که به راحتي و ارزاني نمي تواند با همتاي روسي خود کنار بيايد.