به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "گلوب اند ميل"؛ خبرنگار روزنامه كانادايي "گلوب اند ميل" يكبار در سال 1988 (1367) در اواخر جنگ تحميلي به ايران سفر كرده بود.

وي در سفر دوباره خود به تهران، تحت تاثير پيشرفت هاي كشورمان قرار گرفته و آنچه را كه مشاهده كرده، در قالب گزارشي در اين روزنامه منتشر كرده است.

اين خبرنگار كانادايي، در سرتاسر گزارش خود به رونق و پيشرفت پايتخت، اشاره كرده است.

وي مي نويسد؛ تهران به عنوان شهري پررونق، بزرگ و قدرتمند بر آنچه كه غرب از ايران به عنوان جامعه اي بي رنگ و نشاط، سركوب شده و خفه شده توسط تحريم ها نشان مي دهد، خط بطلان مي كشد.

وي در توصيف خود از شهر تهران مي افزايد؛ اين شهر مدرن پرترافيك بين 10 تا 15 ميليون جمعيت را در خود جاي داده و پايتخت كشوري است كه به تاريخ، فرهنگ و ميراث خود مي بالد و قصد دارد خود را به عنوان قدرتمندترين بازيگر منطقه بار ديگر مطرح سازد. براي بيشتر اعراب، ايران همچنان رقيب تاريخي است و رژيم صهيونيستي نيز آن را تهديدي براي خود مي داند. در شرايطي كه جنگ رسانه اي و تبليغاتي شدت گرفته و خطر تقابل و رويارويي بر سر فعاليت هسته‌اي ايران وجود دارد، ايران همچنان به پيش مي رود.

در اين گزارش، با اشاره به ساخت و سازهاي انجام گرفته در شهر تهران، بخصوص شمال شهر و در دامنه البرز، مي نويسد؛ پايتخت ايران محاصره شده به نظر نمي رسد. اقتصاد ايران با بهره گيري و اتكا به ذخاير عظيم نفت و گاز خود، حتي با وجود آنكه دولت هاي مختلف آمريكا سعي داشته اند آن را منزوي كنند، رونق داشته است.

اين گزارش با اشاره به ساختمان هاي مسكوني در غرب تهران و در امتداد اتوبان كرج، آنها را مشابه شهرهاي ايالات متحده توصيف مي كند و مي نويسد؛ يك بزرگراه چهاربانده و قطارهاي سريع السير، دهها هزار نفر را روزانه به تهران مي رسانند.

خبرنگار اين روزنامه كانادايي با مقايسه آنچه كه امروز در تهران مي بيند، با آنچه كه در گذشته و در سفر اول خود شاهد آن بود، مي نويسد؛ تهران امروز با پايتختي تاريك، ترسناك و نسبتا خلوت كه در طول "جنگ شهرها" در سال 1988 به ياد دارم كاملا متفاوت است. در آن روزها، دوطرف (ايران_ عراق) به مبادله موشك هاي اسكاد بي پرداختند و بوي مرگ از ساختمان هاي ويران شده به مشام مي رسيد و همه در ترس زندگي مي كردند.

اين گزارش مي افزايد؛ دوسوم جمعيت تقريبا 80 ميليون نفري ايران به حدي جوان هستند كه پيروزي انقلاب اسلامي يا حتي جنگ ويرانگر با صدام را به ياد نمي آورند، با اين وجود اين دو موضوع همچنان ديدگاه جهاني ايران را شكل مي دهد و ايران سعي دارد اقتصاد خود را از يك صادركننده نفت و گاز به كشوري با محصولات متنوع و قرن بيست و يكمي تغيير دهد.

گلوب اند ميل، در ادامه گزارش خود، به توسعه مترو در تهران اشاره كرده و مي نويسد؛ در كمتر از 10 سال، تهران 4 خط مترو افتتاح كرده كه روزانه دو ميليون مسافر را در 4 خط جابجا مي كند و دو خط ديگر در دست احداث است.

در اين گزارش، حتي به تغييرات ايجاد شده در رنگ و ظاهر خيابانها اشاره شده و عنوان شده با وجود آنكه زنان مسن تر هنوز از حجاب مشكي استفاده مي كنند، استفاده از ديگر رنگها نيز در شهر ديده مي شود.

اين گزارش سپس به فروشگاه هاي پر زرق و برق تهران در كنار بازار سنتي ايران اشاره مي كند و يادآور مي شود، ايران در حال حاضر هجدهمين اقتصاد بزرگ جهان است.

در اين گزارش، اشاره اي هم به افزايش قيمت ها شده، اما گفته شده در افزايش قيمت ها فقط تحريم هاي بين المللي نقش ندارند؛ بلكه كاهش يارانه اي دولتي عامل اين افزايش قيمت است. اما دولت براي جبران اين مسئله، نظام پرداخت مستقيم يارانه به مردم را اتخاذ كرده كه به نظر مي رسد، روش مفيدي است. حتي صندوق بين المللي پول نيز آن را تائيد كرد.

اين روزنامه آمريكايي، در ادامه به سفارت آمريكا در تهران اشاره كرده و گفته است؛ سفارت آمريكا در قلب تهران، يادآور تسخير آن در سال 1979 (1357) است. اين مكان كه زماني به موزه و سپس به مركز آموزشي تبديل شده، در زمان متوقف شده و الان خالي از سكنه است.

خبرنگار كانادايي در تهران با محافظان سفارت سابق آمريكا نيز گفتگو كرده و اين پاسخ را شنيده كه "مهم نيست آمريكا چقدر تلاش مي كند، آنها نمي توانند ما را از پاي درآورند".

اين خبرنگار در گزارش آورده است؛ ايرانيان معتقدند با كشور آنها به ناحق و غير عادلانه رفتار مي شود و غرب رفتار دوگانه اي دارد.

يكي از ايرانيان به او گفته است: من نمي خواهم كشورم سلاح هسته اي داشته باشد، اما نمي دانم چرا براي رژيم صهيونيستي اشكالي ندارد چنين سلاح هايي داشته باشد.

يك ايراني ديگر به او گفته؛ ايران از بين نخواهد رفت، ايران بازيگر مهمي خواهد بود. مهم نيست چه كسي در راس قدرت باشد.