جنگلی از نانولوله‌های کربنی می‌تواند خاصیت پاراهیدروفوبیک داشته باشد به طوری که رفتار آب‌گریزی و جمع کردن آن در یک نقطه همزمان در سطح این جنگل‌ها اتفاق افتد.
دانشمندان موسسه فناوری توکیو، روش جدیدی را تدوین کرده‌اند که امکان ارزیابی ترکیب شیمیایی و ساختار ذرات فلزی با قطر تنها ۰.۵ تا ۲ نانومتر را فراهم می‌آورد.
یک پژوهشگر ایرانی با استفاده از فناوری نانو راهی برای ذخیره سازی ایمن زباله‌های هسته‌ای، روش‌های جدید تولید و ذخیره سازی هیدروژن و فناوری استفاده مجدد از گازهای گلخانه‌ای، یافته است.
استفاده از محلول آبگریز نانویی در چراغ‌های خیابانی و بزرگراهی موجب شده تا این چراغ‌ها زمان طولانی‌تری تمیز بمانند و در نتیجه هزینه شستشو و نگهداری آن‌ها کاهش یابد.