آیتالله محمدی گلپایگانی گفت: بصیرت لازمه مداحی و شاعری آیینی است به طوری که یکی از شاعران برجسته صدر اسلام که اشعار نابی در مدح امام علی(ع) سروده، در اثری بیبصیرتی عاقبت مداح معاویه شد.
اگر کسی بهخاطر وجود محدودیتها و موانع، عصبانی شد و قهر کرد و محدودیتها را نپذیرفت، معلوم میشود که او خوب تربیت نشده و «با زندگی آشنا نیست». بیایید «زندگی» را به خودمان و فرزندانمان آموزش بدهیم.
تو ناجوانمردانه پسرم حسن را به وسيله زهر مى كشى و پسرت يزيد كه لعنت خدا بر او باد پسرم حسين را مى كشد و اين كار را پسر زنازاده از طرف او عهده دار مى شود.
گويي امام حسن و امام حسين ـ عليهم السلام ـ (به منظور روشن كردن ماهيّت ضدّ اسلامي حكومت اموي و بيدار كردن مردم از غفلت) بر سر يك برنامه متفقاً تصميم گرفته بودند كه هر يك نقشي ايفا كنند.
«جعده» گمان میکرد همین که امام حسن(ع) را از میان بر دارد، عروس خلیفه میشود و دیگر همه چیز تمام است اما نمیدانست سرنوشت جوری رقم میخورد که دنیا به فرزندانش روی خوش نشان نخواهد داد.
ای معاویه ! من به تو اخباری می دهم که تعجب کنی که من چگونه این اخبار را در دوران کودکی از پیامبر آموختم! و آن اینکه تو در آینده زیاد بن ابیه را برادر خود می خوانی! و حجر بن عدی را مظلومانه به قتل می رسانی! و سرهای بریده را از شهرهای دیگر برای تو حمل می کنند .