شهر شیراز با توجه به اینکه یکی از پنج کلان‌شهر ایران است، اما از هوایی پاک برخوردار است. متأسفانه در سال‌های اخیر شاهد ساخت‌وساز‌های فراوان در دامنه کوه های اطراف شیراز ازجمله کوه دراک که ورودی اصلی هوای پاک به این شهر است هستیم و با توجه به موقعیت جغرافیایی شیراز و قرارگیری آن در دشت، اگر این ساخت‌وساز‌های بی‌رویه ادامه پیدا کند در آینده‌ای نه چندان دور شاهد وارونگی و آلودگی هوا در کلان‌شهر شیراز هم خواهیم بود.
یکی از زیباترین عجایب طبیعی ایران که گردشگران معمولاً از کنار آن عبور می‌کنند، کوه های رنگارنگ و دیدنی تبریز هستند. پس از عبور از زنجان، رشته کوه های جالبی به رنگ‌های قرمز، سبز، نارنجی و زرد به‌چشم می‌خورد. این اثر هنری که خالق آن مادر طبیعت است، کوه های رنگی آلاداغ لار نامیده می‌شوند. این کوه های رنگی فقط در چند نقطه از دنیا نظیر ژئوپارک ژانکی در چین و کوه های آسانگیت در پرو وجود دارند. وجود این کوه ها در چین را ناشی از میلیون‌ها سال فشرده‌شدن و اکسیده‌شدن مواد معدنی و ماسه سنگ می‌دانند. احتمالاً همین اتفاق در سایر موارد مشابه در دنیا نیز افتاده و این کوه های شگفت‌انگیز را به کیک بزرگی با لایه‌های رنگی تبدیل کرده است. کوه های آلاداغ لار که به کوه های رنگین‌کمانی مشهورند، در ۲۵ کیلومتری شمال‌شرق شهر تبریز واقع شده‌اند. در نزدیکی شهرستان بستان‌آباد و حدود ۶۰ کیلومتری بیرون تبریز، چشم‌انداز فوق‌العاده زیبای کوه های آلاداغ لار شروع شده است.
در غربی‌ترین نقطه شهر تهران و در امتداد جاده‌ای کوه ستانی و پیچ در پیچ، دو روستای کوچک و آرام در دل کوه های البرز میانی قرار گرفته اند، به نام وَردیج و واریش. یکی از دلایل نام گذاری روستای وردیج با عنوان روستای ارواح سنگی، سنگ‌هایی است که شکل‌های خاص آن‌ها باعث متمایز شدن این روستا شده اند. هر یک از سنگ‌ها به صورت طبیعی شکل و طرح عجیبی به خود گرفته اند. با نگاه کردن به هر یک از سنگ‌ها تصویری از حیوان و یا جمجمه‌ی انسان برایتان تداعی می‌شود.
مردم بومی این منطقه می‌گویند که این سنگ‌ها در گذشته جاندارانی بودند که به سنگ تبدیل شده اند. اما به گفته‌ی زمین شناسان این سنگ‌های عجیب حاصل سال‌های طولانی فرسایش توسط آب و باد هستند. برخی دیگر نیز می‌گویند در گذشته در این منطقه قلعه‌ای وجود داشته که با گذر زمان تخریب شده و این سنگ‌ها بقایای آن قلعه‌ی تاریخی هستند
یک کوه نورد جسور در حالی توانست بدون استفاده از طناب به یک قله ۳۰۰۰ فوتی صعود کند که پیشتر در همین مکان یک کوه نورود انگلیسی در اثر سقوط، جانش را از دست داده بود.