خوشه‌های بزرگ کیهانی در فضا زمان وجود دارند که در اطرافشان خمیدگی و آشفتگی ایجاد می‌شود. آنها لنزهای گرانشی ایجاد می‌کنند و نور در مسیرشان خم می‌شود. این یکی از پیش بینی‌های نظریه ی نسبیت اینشتین است که اجرام بزرگ کیهانی باعث خمیدگی فضا زمان می‌شود.
در ابتدای سال ۲۰۱۳ دانشمندان کشف کردند که تعدادی از کهکشان‌های کوتوله که به دور کهکشان آندرومدا می‌چرخند در حال چرخش به دور یک صفحه بزرگ هستند. این صفحه دارای مقیاسی بیش از یک میلیون سال نوری و دارای عرضی برابر سه هزار سال نوری است. این کشف چالش بزرگی برای کیهان شناسان است، زیرا تصور بر این بود که چرخش این کهکشان‌های کوتوله تصادفی است.
دانشمندان یک جرم کیهانی کشف کردند که سیاره نیست ولی دارای "حلقه" است، این جرم کیهانی سیارکی با نام "چاریکلو" است که پنجمین جرم منظومه‌ی شمسی پس از مشتری٬ زحل٬ اورانوس و نپتون ( غول های گازی ) است که حلقه دارد.
کهکشان NGC 524 یکی از قدیمی ترین کهکشان ها است که مدتهای بسیاری از عمر آن سپری شده و ستاره شناسان بر این باورند که این کهکشان مارپیچی تا کنون زندگی خود را بسیار مرموز سپری کرده است.