"کهکشان‌های کوتوله" ارتباطات مرموزی دارند + عکس
در ابتدای سال ۲۰۱۳ دانشمندان کشف کردند که تعدادی از کهکشان‌های کوتوله که به دور کهکشان آندرومدا می‌چرخند در حال چرخش به دور یک صفحه بزرگ هستند. این صفحه دارای مقیاسی بیش از یک میلیون سال نوری و دارای عرضی برابر سه هزار سال نوری است. این کشف چالش بزرگی برای کیهان شناسان است، زیرا تصور بر این بود که چرخش این کهکشان‌های کوتوله تصادفی است.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ دانشمندان با مقایسه صفحات دایره‌ای حرکات کهکشان‌های کوتوله متوجه یک ارتباط قوی و هماهنگ بین آنها شدند، این صفحاتی که کهکشان‌های کوتوله در آنها حرکت می‌کنند در سراسر کیهان نیز وجود دارد و در پنجاه درصد کهکشان‌ها دیده شده است.
این مساله‌ی بزرگی است که با فهم ما از مدل استاندارد کیهانی در تضاد است و درک ما را از چگونگی کارکرد کیهان از جمله ماده تاریک به چالش می‌کشد. ستاره شناسان قبلا کهکشان آندرومدا را مشاهده کرده بودند، در حالی که ستاره شناسان ایرانی در هزاران سال قبل اولین بار به آن اشاره کرده بودند، اما در چند دهه گذشته مطالعات بیشتری از جزئیات آندرومدای باستانی انجام گرفت.
این پروژه که بنام پاناداس معروف است یک پروژه بزرگ بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ بود که با استفاده از "تلسکوپ هاوایی" که در موناکوی فرانسه قرار دارد، انجام شد.
حالا دانشمندان داده‌های جمع آوری شده آن تحقیق را مورد آزمون قرار دادند و اولین دید وسیع از همسایه بزرگ و نزدیک کیهانیمان را رو نمایی کردند. در گذشته دانشمندان کهکشان‌های کوتوله اطراف آندرومدا را نظاره کردند و تشخیص دادند که حرکت آنها در اطراف آندرومدا تصادفی است، درست مانند زنبور هایی که در اطراف یک کندوی زنبور عسل در حرکت هستند.
در تحقیق جدید دانشمندان نصف این اقمار کهکشانی آندرومدا را یافتند که با هم به دور یک صفحه بزرگ که بیشتر از یک میلیون سال نوری مقیاس داشت در حال چرخش بودند، اما تنها در ۳۰۰۰۰ سال نوری متراکم شده بودند. این کهکشان‌های کوتوله یک حلقه را به دور آندرومدا ایجاد کرده اند.
محققان معتقدند این کاملا غیر قابل تشخیص بود-شانس تصادفی بودند آنها در کنار هم صفر است، این واقعا شگفت انگیز است.
کیهان شامل میلیاردها کهکشان است تعدادی مانند کهکشان راه شیری بزرگ هستند و از میلیاردها ستاره تشکیل شده اند. کهکشان‌های بزرگ مانند آندرومدا و راه شیری خودمان مدت زمان زیادی با چرخیدن همراه با کهکشان های کوچکتر شناخته شده بودند. این کهکشان‌های کوچکتر حداقل صدها و هزاران بار کم نورتر از میزبان درخشان خود بودند. برای چندین دهه ستاره شناسان از مدل‌های کامپیوتری برای پیش بینی چگونگی چرخش کهکشان‌های کوتوله به دور کهکشان‌های بزرگتر بودند و هر بار به این نتیجه رسیدند که کهکشان‌های کوتوله باید بطور تصادفی در آسمان پراکنده شده اند. طبق این تحقیق به این ترتیب مدل کیهان شناختی درست نبود و مشاهدات جدید نشان داد که کهکشان‌های کوتوله اطراف آندرومدا در یک صفحه به دور این کهکشان مرتب شده‌‌اند.
حالا دانشمندان انبوهی از این کوتوله‌ها را که در یک دیسک به دور یک کهکشان بزرگ مانند آندرومدا می‌چرخد یافته‌اند.
این در حالی که هنوز هیچ مکانیسم شناخته شده‌ای ارائه نشده تا بتواند بگوید چرا کهکشان‌های کوتوله در درون این صفحات شناورند و در حرکت هستند. این محققان باور دارند که جواب‌ها در فرآیند های فیزیکی ناشناخته‌ای است که شاید چگونگی مخفی شدن گازهای معلق در کهکشان ها است.
تعدادی از متخصصین پیشنهادهای تندتری را ارائه می دهند شامل برعکس کردن قوانین گرانش و حرکت، عوض کردن قوانین به ظاهر پابرجای فیزیک که قابل به روز شدن هستند. یکی از دانشمندان گفت اگر مشاهدات طبیعت ما را به منشا متمرکز کند، ما ذهن باز تری برای رسیدن به پاسخ علمی ارائه می‌دهیم.
کشف اینکه بسیاری از کهکشان های کوچکتر در سراسر کیهان به دور کهکشان‌های بزرگتر مانند زنبور ها به دور کندو تجمع نکرده اند و به دور دیسک‌ها با نظمی در حال رقص هستند درک ما را از اینکه چگونه کیهان شکل می گیرد و تکامل می یابد را به چالش می کشد. این یافته ها توسط گروهی از دانشمندان بین المللی در مجله نیچر منتشر شده است.
انتهای پیام/
این مساله‌ی بزرگی است که با فهم ما از مدل استاندارد کیهانی در تضاد است و درک ما را از چگونگی کارکرد کیهان از جمله ماده تاریک به چالش می‌کشد. ستاره شناسان قبلا کهکشان آندرومدا را مشاهده کرده بودند، در حالی که ستاره شناسان ایرانی در هزاران سال قبل اولین بار به آن اشاره کرده بودند، اما در چند دهه گذشته مطالعات بیشتری از جزئیات آندرومدای باستانی انجام گرفت.
این پروژه که بنام پاناداس معروف است یک پروژه بزرگ بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ بود که با استفاده از "تلسکوپ هاوایی" که در موناکوی فرانسه قرار دارد، انجام شد.
حالا دانشمندان داده‌های جمع آوری شده آن تحقیق را مورد آزمون قرار دادند و اولین دید وسیع از همسایه بزرگ و نزدیک کیهانیمان را رو نمایی کردند. در گذشته دانشمندان کهکشان‌های کوتوله اطراف آندرومدا را نظاره کردند و تشخیص دادند که حرکت آنها در اطراف آندرومدا تصادفی است، درست مانند زنبور هایی که در اطراف یک کندوی زنبور عسل در حرکت هستند.
در تحقیق جدید دانشمندان نصف این اقمار کهکشانی آندرومدا را یافتند که با هم به دور یک صفحه بزرگ که بیشتر از یک میلیون سال نوری مقیاس داشت در حال چرخش بودند، اما تنها در ۳۰۰۰۰ سال نوری متراکم شده بودند. این کهکشان‌های کوتوله یک حلقه را به دور آندرومدا ایجاد کرده اند.
محققان معتقدند این کاملا غیر قابل تشخیص بود-شانس تصادفی بودند آنها در کنار هم صفر است، این واقعا شگفت انگیز است.
کیهان شامل میلیاردها کهکشان است تعدادی مانند کهکشان راه شیری بزرگ هستند و از میلیاردها ستاره تشکیل شده اند. کهکشان‌های بزرگ مانند آندرومدا و راه شیری خودمان مدت زمان زیادی با چرخیدن همراه با کهکشان های کوچکتر شناخته شده بودند. این کهکشان‌های کوچکتر حداقل صدها و هزاران بار کم نورتر از میزبان درخشان خود بودند. برای چندین دهه ستاره شناسان از مدل‌های کامپیوتری برای پیش بینی چگونگی چرخش کهکشان‌های کوتوله به دور کهکشان‌های بزرگتر بودند و هر بار به این نتیجه رسیدند که کهکشان‌های کوتوله باید بطور تصادفی در آسمان پراکنده شده اند. طبق این تحقیق به این ترتیب مدل کیهان شناختی درست نبود و مشاهدات جدید نشان داد که کهکشان‌های کوتوله اطراف آندرومدا در یک صفحه به دور این کهکشان مرتب شده‌‌اند.
حالا دانشمندان انبوهی از این کوتوله‌ها را که در یک دیسک به دور یک کهکشان بزرگ مانند آندرومدا می‌چرخد یافته‌اند.
این در حالی که هنوز هیچ مکانیسم شناخته شده‌ای ارائه نشده تا بتواند بگوید چرا کهکشان‌های کوتوله در درون این صفحات شناورند و در حرکت هستند. این محققان باور دارند که جواب‌ها در فرآیند های فیزیکی ناشناخته‌ای است که شاید چگونگی مخفی شدن گازهای معلق در کهکشان ها است.
تعدادی از متخصصین پیشنهادهای تندتری را ارائه می دهند شامل برعکس کردن قوانین گرانش و حرکت، عوض کردن قوانین به ظاهر پابرجای فیزیک که قابل به روز شدن هستند. یکی از دانشمندان گفت اگر مشاهدات طبیعت ما را به منشا متمرکز کند، ما ذهن باز تری برای رسیدن به پاسخ علمی ارائه می‌دهیم.
کشف اینکه بسیاری از کهکشان های کوچکتر در سراسر کیهان به دور کهکشان‌های بزرگتر مانند زنبور ها به دور کندو تجمع نکرده اند و به دور دیسک‌ها با نظمی در حال رقص هستند درک ما را از اینکه چگونه کیهان شکل می گیرد و تکامل می یابد را به چالش می کشد. این یافته ها توسط گروهی از دانشمندان بین المللی در مجله نیچر منتشر شده است.
انتهای پیام/
