باشگاه خبرنگاران جوان؛ سعید یقینی- نازنین دختری ۱۹ ساله است که به تازگی وارد دانشکده پزشکی شده است؛ او علاقه‌ای به رشته‌ای که می‌خواند ندارد، اما این فقط آغاز ماجراست، نازنین تقریبا در تمام امور زندگی از نوع پوشش لباس تا انتخاب نوع غذا به نظرات خانواده و یا دوستانش توجه می‌کند و انگار از خودش استقلالی ندارد.

او که در ۲ سال گذشته.۳ رابطه ناموفق را پشت سر گذاشته و شکست‌های عشقی سهمگینی را تجربه کرده همواره ترس از جدایی دارد. برای همین هم برای طرد نشدن از سمت دوستانش علی رغم میل باطنی اش در مهمانی‌هایی شرکت میکند که علاقه‌ای به آن ندارد و یا هزینه رستوران و بیرون گردی با دوستانش را حساب می‌کند.

انگار همواره یک وحشت سرار وجود نازنین را فرا گرفته است، ترس از تنهایی و یا رها شدن، او برای فرار از این حس به انسان‌های دیگر پناه می‌برد، موضوعی که در علم روان شناسی به آن اختلال شخصیت وابسته می‌گویند.

این اختلال یکی از شایع‌ترین اختلالات شخصیت است که بخش عمده مبتلایان به آن را بانوان تشکیل می‌دهند، در این نوع از اختلال، فرد فکر می‌کند توانایی مراقبت از خود را ندارد و دنیا جای خطرناکی است، بنابراین باید به دنبال شخصی باشد که مسئولیت نگهداری و مراقبت از او را برعهده بگیرد.

احساس بی کفایتی و ترس از تنها شدن باعث می‌شود که فرد مانند چسب به اطرافیان خود چسبندگی داشته باشد و به تدریج اعتماد به خود و توانایی به دست گرفتن مسئولیت‌های زندگی شخصی را از دست بدهد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته، در مخالفت با دیگران ناتوان هستند و حتی کوچکترین تصمیمات روزمره زندگی خود را با مشورت‌ها و تایید‌های بسیار اطرافیان انجام می‌دهند و به خاطر اینکه شاید دیگران در ادامه کار به آن‌ها کمک نکنند از شروع اقدامات جدید پرهیز می‌کنند.

بعضی از این افراد که تمایل دارند ساده‌لوح و خیال‌باف باشند در محیط کار با چالش‌های فراوانی مواجه خواهند شد چرا که همواره یک مدیر باید روی این افراد و عملکردشان نظارت داشته باشد.

به علت سستی این افراد در مقابل نه گفتن به درخواست‌های دیگران، بدون اینکه از خودشان دفاعی نشان بدهند ممکن است بار‌ها و بار‌ها مورد سوءاستفاده قرار بگیرند.

نازنین که در یکی از مهمانی‌ها اول با یک پسر سلطه گر و بعد با مشروبات الکلی و سیگار آشنا شده، حالا علاوه بر وابستگی شدید به عشق جدیدش به نوشیدنی‌های الکلی هم اعتیاد پیدا کرده است. او به خاطر بودن در یک رابطه تحقیر آمیز و برای فرار از تنهایی به نوشیدن پناه آورده که همین هم باعث مشروطی پی در پی او در دانشگاه شده است.

پیامد زندگی کردن در شرایط وابستگی 

نازنین سال اول دانشگاه را تمام نکرده دچار افسردگی و اختلال اضطراب شده است و بدون آگاهی نسبت به چرخه‌ای که در آن گیر کرده به فکر یک عشق جدید است.

افراد مبتلا به شخصیت وابسته بعد از مدتی به علت سرخوردگی و رها شدن پی در پی دچار افسردگی و اضطراب می‌شوند به گونه‌ای که زندگی برای خود ملال آور تصور می‌کنند.

این افراد که در کودکی رها و یا در خانواده مستبد و یا حمایتگر بیش از حد بزرگ شده‌اند اگر زودتر درمان نشوند در بزرگسالی تجربیات دردناکی را پشت سر خواهند گذاشت، تجربیاتی که بار‌ها و بار‌ها تکرار خواهند شد.

این افراد به دلیل روند درمان و یافتن ریشه اختلال شخصیت وابسته در سال‌های نخست زندگی شان بهتر است به یک درمانگر مراجعه کنند، اما اعتماد به خود و شروع کار‌های کوچک در کنار شروع یک رشته ورزشی برای حس قوی بودن و بر عهده گرفتن برخی وظایف شخصی که دیگران آن‌ها را انجام می‌داده‌اند، می‌تواند گام‌های موثری در درمان این اختلال باشد.