گروهی از دانشمندان دانشگاه روچستر نیویورک ایده خلاقانهای برای تبدیل سیارکها به شهرهای فضایی آکاردئونی مانند و در حال گردش با گرانش مصنوعی دنبال میکنند که بیشباهت به داستانهای علمی تخیلی نیست.
در ایده مطرح شده توسط این دانشمندان، در آیندهای نه چندان دور، فضای سیارکها میتواند به شهرهایی برای سکونت تبدیل شود. سیارکها با گرانش مصنوعی میچرخند و ساکنان آن میتوانند چشماندازهای بینظیر ماه و مریخ را مشاهده کنند.
در این طرح جدید، انبوهی از قلوه سنگها و صخرهها از جمله سیارک معروف «بننو» میتوانند به محلی برای سکونت آیندگان تبدیل شوند. آدام فرانک یکی از نویسندگان مقاله، استاد فیزیک و نجوم و همچنین محقق دانشگاه روچستر میگوید: «مقاله ما لبه علمی و علمی-تخیلی را به تصویر میکشد.
سیارک بننو نمونه خوبی از یک توده قلوه سنگ است که از قطعات سنگ مناسب برای اسکان تشکیل شده است. ناسا در مأموریت Osiris-Rex این سیارک را مورد مطالعه قرار داد.
ایده اصلی شهر سیارکی برگرفته از «استوانه اونیل» که نوعی سکونتگاه فضایی معلق برای اسکان انسان در فضا است، بنانهاده شده است. استوانه اونیل که نوعی ابرسازه است امکاناتی همچون گرانش مصنوعی، سیستم کنترل آب و هوا و برخی امکانات دیگر را برای انسانها فراهم میکند. این ایده توسط فیزیکدانی به نام «جرارد اونیل» در دهه ۱۹۷۰ مطرح شد. حالا دانشمندان در مطالعه جدیدی، این ایده را پرورانده و خلاقیتهای دیگری به آن اضافه کردهاند.
تیم تحقیقاتی روچستر پیشنهاد میدهند که انبوهی از سنگهای یک سیارک میتواند به استوانهای برای زندگی تبدیل شود که اطراف آن با شبکهای نازک و مستحکم از نانوالیافهای کربنی احاطه شده باشد. این طرح شبیه آکاردئون خواهد بود.