به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از دکانورسیشن، تخمین زده میشود بین ۲.۲ میلیون تا ۳.۸ میلیون گونه قارچ در جهان وجود دارد و از این گونهها فقط ۱۲۰۰۰۰ مورد ثبت شده است. قارچها در محیط معتدل و در اوج گرما، سرما یا در اعماق اقیانوس زندگی میکنند.
بیشتر آنها نقشی حیاتی اما دیده نشده در تجزیه مواد گیاهی و توزیع مجدد مواد مغذی از طریق خاک دارند. برخی از آنها خوراکی و برخی دیگر سمی هستند اما تأثیر عفونتهای قارچی بر روی انسان بسیار کمتر مورد توجه قرار گرفته است. موجی از قارچهای نامرئی وجود دارد که باعث آسیب به ما میشود.
حدود ۲۵ درصد از جمعیت جهان هر سال به عفونت قارچی مو، پوست یا ناخن مبتلا میشوند. اکثر خانمها حداقل از یک عفونت قارچی مانند برفک رنج میبرند و بخش قابل توجهی مرتباً این موارد را تجربه میکنند. در حالیکه تشخیص و درمان اکثر این عفونتهای قارچی به اصطلاح سطحی نسبتاً آسان است، تعداد کمی از آنها باعث عفونتهای ناتوان کننده میشوند که گزینههای درمانی بسیار محدودی برای آنها وجود دارد.
عفونت های قارچی کشنده هستند
به طرز باورنکردنی، عفونتهای قارچی مهاجم سه برابر مالاریا باعث مرگ افراد میشود. فقط تعداد کمی قارچ میتواند باعث بیماریهای مهلک در افراد سالم شود. این موارد عموماً نادر هستند و فقط در بعضی مناطق جغرافیایی مانند آمریکای جنوبی وجود دارد. اما نگران کنندهتر، عفونتهای قارچی بیخطر معمول است که در کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، رخ میدهد. برای مثال، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مدرن که برای پیوند اعضای بدن یا برای درمان اچ آی وی(ایدز) استفاده میشود، افزایش چشمگیری در تعداد افراد آلوده داشته است.
آمارهای اخیر حاکی از آن است که حداقل ۱.۶ میلیون نفر هر ساله در اثر عفونتهای قارچی میمیرند. تقریباً معادل تعداد مرگهای ناشی از سل در سراسر جهان. مانند سایر عوامل بیماری زا، اکثر مرگهای ناشی از آن در کشورهایی با درآمد کم و متوسط رخ میدهد که روشهای درمانی محدود هستند. تشخیص و درمان عفونتهای قارچی بسیار دشوار است و تا حدودی به همین دلیل است که بیماریهای قارچی مهاجم از میزان مرگ و میر بالایی برخوردار هستند.
قارچها به طور فزایندهای با بیماریهای بی شمار انسانی مانند بیماریهای آلرژیک و آسم مرتبط هستند که میلیونها نفر را تحت تأثیر قرار میدهد. قارچها سالانه بیش از یک میلیون عفونت چشم ایجاد میکنند که بسیاری از آنها منجر به نابینایی میشوند. شواهد اخیر، بیشتر از مدلهای حیوانی، نشان میدهد که تغییر در اجزای قارچی روده میتواند بر شدت زخم معده، کولیت اولسراتیو، بیماری کرون، آلرژیهای غذایی و حتی بیماری الکلی کبدی تأثیر بگذارد. همچنین چند گزارش وجود دارد که قارچها را به اختلالات عصبی مانند بیماری آلزایمر مرتبط میکند.
توانایی ما در مقابله با بیماریهای قارچی به دلیل کمبود دانشمند و پزشک در سراسر جهان در این زمینه به شدت کم است. این کمبود ظرفیت به ویژه در کشورهای در حال توسعه که بیشترین بار بیماری را متحمل میشوند بسیار شدید است.
در مقایسه با مقدار زیادی از تحقیقات انجام شده در مورد باکتریها یا ویروسهای عفونی، بیشتر تحقیقات مربوط به عفونتهای قارچی توسط گروههای کوچک یا افراد انجام میشود. تعداد انگشت شماری از مراکز تحقیقاتی بزرگ در سرتاسر جهان وجود دارد که مرکز قارچ شناسی پزشکی MRC در آبردین یکی از آنهاست. بودجه تحقیقاتی قارچ کمتر از ۳ درصد از بودجه بیماریهای عفونی بودجههای اصلی بین المللی (حداقل در انگلیس و ایالات متحده) را تشکیل میدهد که نشان دهنده کمبود درخواستهای مالی ارائه شده است.
اگر بخواهیم متخصصان را برای ایجاد ظرفیت تحقیقاتی بیشتر که برای مقابله با این چالشها بسیار ضروری است، جذب کنیم، آگاهی بیشتر از آسیبهای رو به رشد سلامتی ناشی از عفونتهای قارچی امری حیاتی است.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/