به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، لنز‌های تماسی دیسک‌های نازک و شفافی هستند که روی لایه خارجی چشم (قرنیه) قرار می‌گیرند. همانند عینک، لنز‌های تماسی برای اصلاح عیوب انکساری و بینایی کاربرد دارند.

هنگام استفاده از لنز‌های تماسی باید به برخی نکات همانند دور نگه داشتن آن‌ها از آب توجه داشته باشید. از این رو، هنگام دوش گرفتن و استحمام نمی‌توانید آن‌ها را بپوشید.

چرا نباید هنگام دوش گرفتن یا شنا از لنز‌های تماسی استفاده کرد؟
افرادی که از لنز‌های تماسی استفاده می‌کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کراتیت یا التهاب قرنیه قرار دارند. اگر کراتیت به درستی درمان نشود، خطر افت بینایی فرد وجود دارد.

کراتیت میکروبی نوع خاصی از کراتیت است که در آن میکروب‌ها وارد قرنیه شده و موجب عفونت چشم می‌شود.

میکروب‌هایی که می‌توانند موجب عفونت شوند در منابع مختلف آب از جمله آب لوله کشی که برای دوش گرفتن و استحمام استفاده می‌شود، وجود دارند.

قرار گرفتن لنز‌های تماسی در معرض آب می‌تواند موجب تاب خوردگی یا چسبیدن آن‌ها به چشم شود. این شرایط می‌تواند به طور بالقوه خراش‌هایی را روی قرنیه ایجاد کند.

خراش‌های قرنیه گاهی اوقات می‌تواند به اشکال غیر عفونی کراتیت منجر شود. اما این خراش‌ها می‌توانند به میکروب‌هایی که در آب غیر استریل وجود دارند اجازه ورود به قرنیه و بروز عفونت را بدهند.

چه نوع میکروب‌هایی موجب کراتیت میکروبی می‌شوند؟
انواع مختلفی از میکروب‌ها می‌توانند موجب کراتیت میکروبی شوند. به طور خاص، یک نمونه مرتبط با آب نوعی کراتیت انگلی است که به واسطه آکانتاموبا (Acanthamoeba) شکل می‌گیرد.

آکانتاموبا نوعی آمیب است که در منابع مختلف آب از جمله آب لوله کشی، آب چاه و آب دریاچه‌ها وجود دارد.

کراتیت آکانتاموبا می‌تواند بسیار جدی باشد و به طور بالقوه موجب افت بینایی شده یا نیاز به پیوند قرنیه را به همراه داشته باشد.

درمان این نوع کراتیت نیز می‌تواند دشوار باشد. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، درمان برای این نوع کراتیت می‌تواند یک سال یا بیشتر طول بکشد.

از دیگر انواع میکروب‌هایی که ممکن است موجب کراتیت میکروبی شوند و به طور بالقوه در برخی منابع آب وجود دارند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

باکتری ها. کراتیت باکتریایی می‌تواند به واسطه انواع مختلفی از باکتری‌ها از جمله سودوموناس، استافیلوکوکوس، و استرپتوکوکوس شکل بگیرد.

ویروس ها. از جمله ویروس‌هایی که موجب کراتیت می‌شوند می‌توان به ویروس هرپس سیمپلکس، ویروس واریسلا زوستر، و آدنوویروس اشاره کرد.

قارچ ها. کراتیت قارچی می‌تواند به واسطه عفونت ناشی از گونه‌های آسپرژیلوس، فوساریوم، و کاندیدا شکل بگیرد.

حقایقی کوتاه درباره لنز‌های تماسی و آب
اجازه دهید ببینیم پژوهش‌های اخیر درباره لنز‌های تماسی و قرار گرفتن آن‌ها در معرض آب چه می‌گویند:

- مطالعه‌ای کوچک در سال ۲۰۲۰ نشان داد که دوش گرفتن با لنز‌های تماسی بزرگترین عامل خطر بهداشتی برای ابتلا به کراتیت میکروبی بوده است.

- مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ توسط یک تیم پژوهشی مستقر در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا به بررسی رفتار‌های خطرناک افرادی که از لنز‌های تماسی استفاده می‌کنند در گروه‌های سنی مختلف پرداخت. شنا کردن هنگام پوشیدن لنز‌های تماسی به عنوان شایع‌ترین گزینه در تمام گروه‌های سنی گزارش شد.

- یک مطالعه نظرسنجی در سال ۲۰۱۷ رفتار‌های خطرناک افرادی که از لنز‌های تماسی استفاده می‌کردند را مورد بررسی قرار داد. مشخص شد بیشتر ۱,۱۴۱ بزرگسالی که در این نظرسنجی شرکت داشتند، به طور منظم و به نوعی لنز‌های تماسی خود را در تماس با آب قرار می‌دادند.

علائم عفونت انگلی (کراتیت آکانتاموبا) در چشم چه چیز‌های هستند؟
به طور کلی، علائم کراتیت که به واسطه دلایل مختلف شکل می‌گیرند، مشابه هستند. از جمله نشانه‌های ابتلا به کراتیت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- چشم درد که تشدید شده و زمانی که لنز‌ها تماسی از چشم خارج می‌شوند نیز از بین نمی‌رود

- تحریک چشم‌ها که می‌تواند شامل احساس وجود شن یا یک جسم خارجی در چشم باشد

- قرمزی چشم

- آبریزش بیش از حد از چشم

- حساسیت به نور

- تاری دید

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
اگر به کراتیت مشکوک هستید، حتی اگر لنز‌های تماسی شما در معرض آب قرار نگرفته است، مراجعه به پزشک و دریافت درمان مناسب اهمیت دارد.

اگر علائم کراتیت را تجربه می‌کنید، اقدامات زیر را انجام دهید:

لنز‌های تماسی خود را خارج کنید. با دقت لنز‌های تماسی را از چشم خارج کرده و دوباره آن‌ها را استفاده نکنید. تا زمانی که به پزشک مراجعه کنید برای اصلاح بینایی خود از عینک استفاده کنید.

با پزشک خود تماس بگیرید. شما باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید تا دلیل بروز علائم و روند درمان آغاز شود.

لنز‌های تماسی را همراه خود داشته باشید. بررسی لنز‌های تماسی که استفاده می‌کرده اید می‌تواند به پزشک در تشخیص دلیل بروز مشکل کمک کند.

بهترین اقداماتی که می‌توانید در زمان استفاده از لنز‌های تماسی مد نظر قرار دهید
دنبال کردن برخی اقدامات هنگام استفاده از لنز‌های تماسی به منظور پرهیز از بروز مواردی مانند ورم ملتحمه، خراش قرنیه یا کراتیت اهمیت دارد.

از تماس با آب پرهیز کنید. لنز‌های تماسی خود را دور از آب نگه دارید. این می‌تواند شامل اقدامات زیر شود:

- درآوردن لنز‌های تماسی پیش از دوش گرفتن، استحمام یا شنا

- عدم نگهداری از لنز‌های تماسی در آب

- دور انداختن یا ضد عفونی کردن لنز‌های تماسی که با آب در تماس بوده اند

از دست‌های تمیز استفاده کنید. میکروب‌ها می‌توانند روی دست‌های کثیف وجود داشته باشند، از این رو، همواره پیش از لمس لنز‌های تماسی دست‌های خود را به خوبی تمیز کنید.

دستورالعمل‌های محصول را دنبال کنید. هنگام پاکسازی یا ضد عفونی کردن لنز‌های تماسی، همواره دستورالعمل‌های محصول را با دقت دنبال کنید.

لنز‌های تماسی را به خوبی نگهداری کنید. لنز‌های تماسی را در محلول ویژه لنز نگهداری کنید. همواره از محلول تازه برای نگهداری لنز‌های تماسی استفاده کنید. از محلول استفاده شده دوباره استفاده نکرده یا محلول جدید را به محلول قبلی اضافه نکنید.

لنز‌های تماسی را برای مدت زمان مناسب استفاده کنید. از پوشیدن لنز‌های تماسی برای مدت زمانی طولانی‌تر از آنچه توصیه شده است، پرهیز کنید.

با لنز‌های تماسی نخوابید. از خوابیدن هنگامی که لنز‌های تماسی را پوشیده اید، پرهیز کنید، مگر این که پزشک به شما گفته باشد این کار مشکلی ایجاد نمی‌کند.

قاب نگهداری لنز‌های تماسی را تعویض کنید. قابی که برای نگهداری لنز‌های تماسی استفاده می‌کنید را هر سه ماه یک بار تعویض کنید.

در صورت نیاز لنز‌های تماسی را از چشم‌های خود خارج کنید. اگر لنز‌های تماسی موجب ناراحتی یا تحریک چشم‌های شما شده اند، آن‌ها را خارج کرده و با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین، از لنز‌های تماسی که آسیب دیده به نظر می‌رسند، استفاده نکنید.

همواره عینک به همراه داشته باشید. برای زمان‌های که از لنز‌های تماسی استفاده نمی‌کنید، یک عینک با نمره عدسی به روز همراه داشته باشید.

منبع: عصر ایران

انتهای پیام/