به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سنگتراش می‌گوید هم محله‌ای خودمان بود، بار‌ها بدون ماسک در کوچه او را دیده بودم وقتی به او می‌گفتیم چرا ماسک نمی‌زنی می‌گفت من قوی هستم و کرونا نمی‌گیرم.

سنگتراش جوان جوری با اطمینان از موعد چک سر ماهش حرف می‌زند که یادش می‌رود در حال نقش و نگار بستن بر روی سنگ قبری کسی است که او هم دغدغه آینده اش را داشته و اکنون دستش از دنیا کوتاه شده است.

امیر ۳۴ ساله که این حرفه را از پدرش یاد گرفته و اکنون مستقل برای خودش کار می‌کند، می‌گوید قبل از شیوع ویروس کرونا ۱۰ روزی یک سنگ قبر سفارش داشت، اما اکنون در هفته ۲ تا سه سنگ قبر درخواست دارد.

به شوخی می‌گوید اگر کرونا تا سه سال آینده همراهمان باشد تمام عقب ماندگی‌های زندگی اش را جبران می‌کند، امیر که خود را خبره این کار معرفی می‌کند می‌گوید هر شعری را که سفارش می‌دهند مرا با دنیای فردی که دستش از دنیا کوتاه شده، آشنا می‌کند.

آزار دهنده‌ترین اشعار را شعر‌های مخصوص کودکان می‌داند، می‌گوید، چون خودم دوقلوی چهار ماهه ام را از دست داده‌ام، سعی می‌کنم سفارش سنگ قبر کودک را قبول نکنم.

اما چاره چیست که همسایه ام قبول می‌کند و من هم چشمم به آن سنگ قبر کودک می‌افتد و .. حرفش را ناتمام می‌گذارد و می‌گوید دیگر عادت کرده ایم، انگار سنگ قبر تراشیدن و حکاکی بر روی آن یک امر عادی برایمان تلقی می‌شود.

عبدالرضا هم دیگر سنگ تراش جوان این راسته است که درحال خوردن ناهار با من همکلام می‌شود، می‌گوید هر سنگ قبر از ۲میلیون تومان شروع می‌شود و تا بیش از ۷۰ میلیون تومان هزینه دارد، سنگ گران و ضخیم زمان بیشتری برای تحویل نیاز دارد و مجبور می‌شویم کمتر سفارش بگیریم تا به موقع تحویلش دهیم.

مش ولی، پیرترین سنگ تراش راسته است، عمرش را در این محل که نزدیک گورستان است سپری کرده، می‌گوید هنوز هم با صدای شیون خانواده‌های عزادار ناراحت می‌شوم، عمری است که سنگ می‌تراشم، اما هیچ چیز این حرفه برایم جذاب و عادی نشده است.

وی که سنگ‌های بسیاری در راهرو ورودی حجره اش بر روی هم چیده شده است می‌گوید در جوانی شوق نوشتن شعر بر روی سنگ قبر داشتم، اما تا به خودم آمدم دیدم عمری طولانی در میان اشعار تکراری سپری کرده ام.

مشغول حکاکی بر روی سنگ قبری به ارتفاع یک متر بود، خوش خط و نگار، جوری که براحتی می‌توانستی بین تمام سنگ قبر‌های موجود آن را متفاوت‌تر ببینی. می‌گفت ۵۰ میلیون تومان هزینه سنگ و دستمزد این کار است. اما چه فایده وقتی فرزندان این پدر در زمان حیاتش پیش او نبودند و حالا برای جبران روز‌های از دست رفته گران‌ترین سنگ را سفارش داده‌اند.

مش، ولی می‌گوید، چونکه قدیمیِ این حرفه هستم، کرونا تاثیر چندان زیادی بر سفارشات نداشته چرا که همیشه مشتری اش دست به نقد است، او سه جوان را نزد خود مشغول کرده بود تا بتواند هرچه سریعتر سقف بین دنیا و آخرت افراد متوفی را تحویل دهد.

جوانی که هدفون در گوش داشت مشغول نوشتن شعر بر روی سنگ بود که تا چشمش به من افتاد موزیک پخش شده در گوشش را قطع کرد، پرسیدم لذت می‌بری که شعر می‌نویسی؟! گفت چه لذتی وقتی می‌دانی شعری را برای کسی می‌نویسی که هیچ درکی ندارد و زیر پای عابران گورستان له می‌شود، برخی خانواده‌ها چنان حساسیتی برای انتخاب اشعار به خرج می‌دهند که اگر این توجه را در زمان حیات عضو خانواده به هم داشتند، غمی در زندگی نمی‌ماند.

از حجره مش، ولی که خارج شدم، فردی میانسال که خودش را اکبر معرفی کرد مرا بر روی سنگ قبری هدایت کرد که از پیش برای خودش آماده کرده بود، می‌گفت هر روز بر این سنگ دستمال می‌کشم تا خودم را در آن ببینم.

درست می‌گفت آنقدر تمیز بود که می‌توانستی با جزییات خود را در آن ببینی. اکبر می‌گفت ۵۸ ساله هستم، دوست ندارم پس از مرگم با عجله یک سنگ قبری برایم بسازنند، در زمان حیاتم با حوصله شعری دلخواه و سنگ قبری ارزان را برای خودم طراحی کرده‌ام.

خیره شده بود به سنگ قبری که خودش شعرش را انتخاب کرده بود و زمزمه می‌کرد، ٰ"تا که بودیم نبودیم کسی، کشت مارا غم بی همنفسی، تا که رفتیم همگی یار شدند، تا که خفتیم همه بیدار شدندٰ".

خورشید نیمه جان پاییزی به لبه کوه رسیده و سوز سردی راسته سنگ تراشان را فرا گرفته بود، میان بسیاری از سنگ نوشته‌های آماده و نیمه آماده به آخر خیابان که غسالخانه بود خیره شده بودم.

یاد حرف مش، ولی پیرِ سنگ تراشان افتادم که می‌گفت: دیر یا زود همه رفتنی هستیم، فرقی نمی‌کند که چه سنگ قبری داشته باشیم گران باشد یا ارزان، مهم این است تا زنده ایم، مرنجانیم.

در گذر از راسته سنگ‌تراشان تنها صدای برش یکی پس از دیگری سنگ‌هایی را می‌شنوی که منتظرند تا چهلم نشده، سقف ابدی اسیران خاک شوند.

شعر‌های متفاوتی بر روی سنگ‌ها نقش بسته‌اند، یکی برای مادر، یکی برای پدر، دیگری برای فرزند. وقتی به تاریخ تولد یا وفات افراد متوفی نگاه می‌کنی تنها به گذر عمری می‌اندیشی که اکنون با دستان سنگ تراشی حک می‌شود که دائم از شرایط حاد کرونا می‌گوید.

در استان لرستان خرم آباد، بروجرد و سلسه از نظر شیوع کرونا در وضعیت قرمز قرار دارند و مابقی شهر‌ها نیز نارنجی هستند.

شمار مبتلایان کرونا در لرستان به ۵۳ هزار و ۲۸۹ نفر رسید

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی لرستان می‌گوید: تعداد مبتلایان کرونا در این استان به ۵۳ هزار و ۲۸۹ نفر رسیده است.

مریم کوشکی افزود: از ابتدای شیوع کرونا تاکنون ۱۳۸ هزار و ۴۷۵ نمونه مشکوک به آزمایشگاه‌های استان ارسال و پاسخ ۱۳۷ هزار و ۳۷۱ مورد اعلام شده است.

وی اظهار داشت: تاکنون ابتلای قطعی ۵۳ هزار و ۲۸۹ شهروند لرستانی به ویروس کرونا تایید شده است که از این تعداد یکهزار و ۶۸ نفر نیز جان باخته اند.

بیشتر بخوانید

• گپ‌وگفت با یک «سنگ‌قبر فروش» / هیچ محدودیتی نداریم!

مردم باید شیوه نامه‌های بهداشتی را در زمان تدفین رعایت کنند

رئیس آرامستان‌های شهرداری خرم آباد  گفت: تنها موظف هستیم که نوع سنگ را بر اساس قطعه در آرامستان تعیین کنیم و هرگونه معامله در حوزه سنگ برعهده صنف مربوط می‌باشد.

هدایت دالوند ادامه داد: برای آرامگاه‌های خانوادگی، خانواده متوفی می‌تواند هر نوع سنگی را با هر ارتفاع انتخاب کند، اما برای قطعات معمولی باید شرایط را رعایت کنند.

وی با بیان اینکه دغدغه ما هم کنترل ویروس کرونا است و پس از مصوبات ستاد استانی مقابله با کرونا مجبور به مسدود کردن درب ورودی آرامستان شدیم افزود:، اما با این حال مردم رعایت نمی‌کنند و بر اساس اعتقادات سنتی باید هر هفته پنجشنبه بر مزار عزیزانشان حضور یابند.

دالوند اظهار داشت: از ابتدای شیوع کرونا برای کاهش دغدغه‌های خانواده‌های متوفی تمامی اقدامات لازم از بیمارستان تا غسالخانه همچنین دفن متوفی را انجام داده ایم و نیازی به مشارکت خانواده‌ها نیست.

وی بیان کرد: این اقدام در راستای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا بوده، اما برخی خانواده‌ها به این مهم توجه نداشته و می‌خواهند در این مراسم و یا در نحوه تدفین شرکت کنند که ممکن است موجب افزایش ابتلا کرونا شود.

دالوند اظهار داشت: انتظار داریم مردم در مراسمات عزاداری شرکت نکنند و برای کنترل شیوع کرونا همکاری لازم را با مصوبات ستاد استانی کرونا داشته باشند.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/