به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، با پول و شهرتی که امروزه در فوتبال وجود دارد وفاداری خصلتی است که در دنیای فوتبال امروزی سخت محقق می‌شود. دیگر آن روز‌هایی که بازیکنان از طریق سیستم جوانان باشگاه رشد می‌کردند، سپس جایگاهشان در تیم اول را بدست آورده و تا زمان آویختن کفش‌ها در تیم دوران کودکی شان بازی می‌کردند و در ادامه نیز در سطح مربیگری یا مدیریت همان باشگاه فعالیت کنند گذشته است.

به جای آن، ستارگان کنونی دنیای فوتبال دائماً به دنبال چالش‌ها و تجربیات تازه هستند و گاهی نیز به دنبال باشگاه‌هایی که بهترین کشتی‌های تفریحی، خودروها، ویلا‌ها یا بیشترین دستمزد‌ها را به آن‌ها می‌دهند. بدین بهانه در ادامه قصد داریم شما را با ۱۰ ستاره برتر دنیای فوتبال که تمام دوران بازی خود را در یک تیم ماندند و اسطوره وفاداری هستند آشنا کنیم.

۱۰- کارلس پویول

کارلس پویول بدون شک یکی از بهترین مدافعان میانی نسل خود است. او تمام دوران بازی خود در مقطع بزرگسالان را در تیم بارسلونا حضور داشت و با بیش از ۵۹۳ بازی در لباس آبی اناری‌ها به یکی از اسطوره‌های بزرگ بلوگرانا تبدیل شد. دوره ۱۶ ساله حضور پویول در تیم بزرگسالان از سال ۱۹۹۹ آغاز شد تا اینکه در سال ۲۰۰۴ بازوبند کاپیتانی تیم را از لوییس انریکه دریافت کرد. علیرغم موفقیت‌های گسترده و انتخاب به عنوان یکی از بهترین مدافعان میانی دوران خود، پویول تمایلی به بازی در لباس تیمی غیر از بارسلونا نشان نداد. در تاریخ فوتبال کمتر مدافعی قدرت حضور رهبرمآبانه، توانایی خوانش بازی و دقت تکل کارلس پویول در دوران حضور بیش از یک دهه در نیوکمپ را داشته است.

کمتر بازیکن تک باشگاهی را می‌توان اسطوره خطاب کرد، اما کمتر کسی است که در اسطوره بودن پویول شک داشته باشد. وی نه تنها این مدت طولانی برای باشگاه بزرگی مانند بارسلونا نقش یک کاپیتان، یک صخره، یک گلزن، یک قهرمان و یک امید را داشت، رهبری تیمش را در سه قهرمانی لالیگا و سه قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا بر عهده داشت و نام این اسطوره ۴۲ ساله را در این فهرست جای داد. او حتی در سال ۲۰۱۸ برنده جایزه مرد تک باشگاهه را دریافت کرد.

۹- فرانکو بارسی

 شاید بهترین زوج دفاع میانی تاریخ فوتبال، توانایی و خلاقیت دفاعی فرانکو بارسی با هیچ کس دیگری قابل مقایسه نبود و نیست. به عنوان چهره افسانه‌ای تیم آث میلان، که بعد از آخرین بازی ملی برای تیم ایتالیا، پیراهن شماره ۶ را برای همیشه بازنشسته کرد، بارسی تمام دوران بازی دو دهه‌ای خود را در سن سیرو گذراند. علیرغم جثه نسبتاً کوچکش، بارسی از لحاظ دفاعی بهتر از بسیاری از مدافعان طراز اول دوره خود عمل می‌کرد و علیرغم تمایل بسیاری از بهترین باشگاه‌های اروپایی، همیشه وفاداری خود را به تیفوسی‌های میلان حفظ کرد. این مدافع دوست داشتنی از اولین بازی اش در سال ۱۹۷۷ تا خداحافظی اش با روسونری در سال ۱۹۹۷ دستاورد‌هایی فوق العاده‌ای داشت.

علاوه بر سه عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان یوفا و سه قهرمانی سری آ، به عنوان بازیکن، بارسی در سال ۱۹۸۹ در فهرست نامزد‌های توپ طلای جهان قرار گرفته و در سال ۱۹۹۹ به عنوان بازیکن قرن تیم آث میلان انتخاب شد. کمتر مدافعی توانسته مانند بارسی تکل‌های بی نقص زده و از دفاع شرایط را برای حمله فراهم سازد. با حس بازی خوانی فوق العاده و خصوصیات رهبری بی نظیر، فرانکو بارسی همواره بهترین گزینه برای باشگاهی بود که به خاطر اسطوره‌های دفاعی اش شناخته می‌شد.

۸- تونی آدامز

مدافعان اندکی توانسته اند مانند تونی آدامز آرسنال با ابهت باشند و قدرت خود را به بازیکنان حریف دیکته کنند. شاید باور این موضوع پس از مشاهده تاکتیک‌های مدیریت عجیب و غریب او در دوران حضور روی نیمکت تیم گرانادا دشوار باشد، اما در روز‌های اوج بازیگریش، آدامز یک مدافع ترسناک بود. از زمان آخرین بازی خود در ۶۶۹ مین حضور با پیراهن توپچی ها، شاید به جرأت بتوان گفت که دفاع تیم آرسنال هیچگاه نتوانست قدرت و صلابت دوران رهبری تونی آدامز را داشته باشد. شاید کمتر بازیکنی در دنیای فوتبال توانسته باشد به اندازه آدامز از گذراندن تمام دوران فوتبالی اش در یک باشگاه سود برده باشد.

او در سه دهه متفاوت افتخار کاپیتانی تیم شمال لندن را کسب کرد و به همین دلیل میراث او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین مدافعان و رهبران لیگ برتر انگلیس تثبیت شده است. به همین دلیل بود که مجسمه او در سال ۲۰۱۱ و به مناسبت دوران باشکوهش در آرسنال در بیرون از ورزشگاه امارات نصب شد. در کنار استیو بولد، لی دیکسون و نایجل وینتربرن در مشهورترین خط دفاعی لیگ برتر انگلیس، عملکرد و تعهد آدامز به پیراهن سرخ و سفید آرسنال نام او را در فهرست بهترین افسانه‌های تک باشگاهی جهان تثبیت کرد به طوری که به او لقب «آقای آرسنال» داده اند.

۷- پل اسکولز

دوران افسانه‌ای پل اسکولز در منچستر یونایتد به عنوان بازیکنی که توسط سر الکس فرگوسن دستچین شده بود، چنان باشکوه بود که مدیران باشگاه‌های فوتبال تنها می‌توانند در رویا شاهد آن باشند. این بازیکن وفادار که از تیم جوانان باشگاه به تیم اصلی راه یافته بود در بیش از ۷۱۹ بازی برای شیاطین سرخ بیش از ۱۵۰ گل به ثمر رسانده و ۲۵ جام معتبر را بالای سر برد، از جمله ۱۱ بار قهرمانی لیگ برتر که رکوردی فوق العاده و باورنکردنی است. او در طی نزدیک به ۲۰ سال حضورش در منچستر یونایتد هر عنوان ممکنی را بدست آورد و بهترین راه را برای تبدیل شدن به اسطوره باشگاه برگزید.

از لحاظ تکنیکی نیز کمتر بازیکنانی توانسته استادی اسکولز در خط میانی تیمش را تکرار کند، کسی که توانایی و دقت پاس دادنش نقش مهمی در موفقیت یونایتد‌ها برای این مدت طولانی داشت. علاوه بر این باید قدرت شوت زنی اسکولز را نیز متذکر شد که باعث شد برخی از بهترین شوت‌های منتهی به گل تاریخ فوتبال به نام وی به ثبت برسد. شاید برخی بگویند قرار گرفتن نام اسکولز در این فهرست با بازگشت کوتاهش از بازنشستگی در سال ۲۰۱۸ برای یک بازی در تیم رویتون تاون، تیم پسرش، زیر سوال برود، اما نام پل اسکولز همچنان در این فهرست باقی خواهد ماند، زیرا به قول معروف فهرست خودمان است و قوانین خودمان!

بیشتر بخوانید

• از بازی در آکادمی تا کاپیتانی در باشگاه؛ اسطوره‌هایی از جنس وفاداری

۶- جک چارلتون

به عنوان یکی از بازیکنان تنها تیم ملی انگلیسی که به قهرمانی جهان دست یافت، همین موفقیت کافی است تا نام جک چارلتون در هر فهرست برتر فوتبالی که توسط یک انگلیسی تهیه شود جای گیرد، اما در این فهرست به نظر ما رکورد ۷۶۲ بازی برای تیم لیدز یونایتد که هنوز هم رکورد بازی برای این تیم باشگاهی سابقه دار است دلیلی قابل قبول برای قرار دادن نام جک چارلتون در این فهرست است. ازسال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۳، چارلتون نام خود را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان فوتبال انگلیس تثبیت کرد. به عنوان انتخابی واضح برای بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ باشگاه، او تیمش را در مسیر راهیابی به قهرمانی در دسته دوم، دسته اول، اف‌ای کاپ، لیگ کاپ و جام خیریه رهبری کرد. علیرغم مربیگری کردن در ۴ تیم متفاوت، وفاداری او به عنوان بازیکن از همان سن ۱۵ سالگی و حضور در الاند رود تثبیت شده بود. چارلتون نمونه‌ای بی نظیر از فوتبالیست‌های وفادار و متعهد است که اغلب قبل از پیشرفت‌های لوکس ورزش فوتبال و ایجاد لیگ برتر و درخواست دستمزد‌های بالا به وفور رخ می‌داد.

۵- پائولو مالدینی

«ال کاپیتانو» آخرین مدافع این فهرست است و به همین دلیل بهترین مدافع تک باشگاهه تاریخ فوتبال را برای آخرین گزینه گذاشته ایم. پائولو مالدینی که تنها جیان لوییجی بوفون بزرگ توانسته رکوردی بهتر از او در زمینه تعداد حضور در سری آ داشته باشد، خدمت بی بدیلی به فوتبال ایتالیا و به طور خاص باشگاه آث میلان انجام داد، خدمتی که طرفداران در دوران فعالیت حرفه‌ای بی نظیرش شاهد آن بودند. مالدینی توانست جایگاهی را بدست آورد که از او به عنوان یکی از بهترین مدافعانی که پا روی چمن گذاشته ید می‌کنند. سرنوشت مالدینی از زمان تولد با باشگاه آث میلان گره خورده بود تا به امروز که به عنوان مدیر فنی در باشگاه محبوبش فعالیت می‌کند.

دز طول ۲۵ فصل حضور به عنوان بازیکن روسونری، کاپیتان سابق برنده ۲۵ جام قهرمانی متفاوت شد و به همین دلیل کمتر بازیکنی را می‌توان در تاریخ باشگاه یافت که به اندازه او نزد هواداران محبوب باشد. سخت است بتوان کلمه و جمله‌ای برای توصیف تاثیر مالدینی بر میلان و در زمین یافت، اما واژه «شکست ناپذیر» شاید به نحوی توصیفگر تمجید و ستایشی که مالدینی شایسته آن است باشد. روزی که ببینیم یک بازیکن کلاس جهانی دیگری در یک شهر متولد شده و تمام دوران حرفه‌ای جوانی، بلوغ و مدیریتی خود را در یک تیم بگذراند روزی رویایی و خیالی خواهد بود، زیرا اگر واقعیت گرا باشیم چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. دلمان برایت تنگ شد، پائولو!

۴- فرانچسکو توتی

وقتی به مردان تک باشگاهه دنیای فوتبال فکر کنیم، معمولاً اولین اسمی که به ذهنمان خطور می‌کند اسم فرانچسکو توتی است. موفقیت او در زمین را تعداد القابی که در ایتالیا به او داده شده نمایان ساخته است، از جمله «پسر طلایی»، «بچه بزرگ»، «کاپیتان»، «پادشاه هشتم رُم» و «گلادیاتور». زیر آسمان ایتالیا برای بدست آوردن هر لقبی اینچنین باید موفقیت‌های بسیار کسب کرد. شاهکار اصلی فرانچسکو توتی ۲۵ سال حضور در باشگاه رُم است که با ۷۰۷ بازی و ۲۵۰ گل در لیگ همراه بود که او را به دومین گلزن تاریخ سری آ تبدیل می‌کند.

دیگر لازم نیست بگوییم که این رکورد نام او را در فهرست گلزن‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه رُم و بازیکنی که بیشترین بازی باشگاهی را برای تیمش انجام داده جاودانه می‌سازد، اما صادقانه باید گفت که وقتی پای توتی و باشگاه رُم به میان می‌آید، کمتر فهرستی وجود دارد که بهترین بازیکن سری آ برای پنج دوره، در صدر آن قرار نداشته باشد. با ترکیب کنترل توپ بی نقص، مهارت در پاس دادن، دید عالی، چند پستی بودن و توانایی ذاتی گلزنی، استعداد طبیعی توتی توجه بسیاری از بهترین باشگاه‌های فوتبال اروپا را به خود جلب کرد، اما همانند مالدینی، ترک باشگاه و شهر دوران کودکی هرگز یک گزینه برای توتی به شمار نمی‌آمد. بعد از اولین بازی‌اش در سال ۱۹۹۲، چه کسی فکر می‌کرد رُم چنین گلادیاتوری در آستین خود دارد.

۳- لیونل مسی

در هنگام نوشتن این مقاله، لیونل مسی درخواست جدایی از باشگاه بارسلونا را پس گرفته و به نظر می‌رسد که علیرغم داشتن قرارداد برای تنها یک فصل دیگر، از شانس زیادی برای به پایان رساندن دوران بازی در تنها یک تیم برخوردار باشد. در هر صورت در حالی که من مشغول تایپ این مطلب هستم، لیونل مسی یک اسطوره تک باشگاهه است. بدون ذره‌ای تردید، هیچ بازیکن دیگری تاکنون به اندازه مسی تنها در یک باشگاه به چنین حجمی از موفقیت دست نیافته است، هم از لحاظ افتخارات شخصی و هم باشگاهی. در ۶۷۰ حضور خود در میدان برای بارسلونا، جادوگر زاده روزاریو، آرژانتین رکورد ترسناک ۵۶۵ گل را از خود به جای گذاشته که ۴۴۴ مورد آن در لا لیگا بوده که بیشترین تعداد گل یک بازیکن در یک لیگ داخلی در تاریخ ورزش فوتبال است.

حتی زمان و فضای کافی برای شمردن و درج کردن تمامی موفقیت‌ها و عناوین مسی وجود ندارد، از این رو خلاصه بگوییم که او همه چیز است، همه چیز. صادقانه بگوییم که بسیاری حس می‌کنند مسی نیز به عنوان یک اسطوره تک باشگاهه به تاریخ خواهد پیوست. ایده دیدن لیونل مسی با لباسی غیر از لباس آبی اناری بلوگرانا بسیار دشوار است و اگر او را با لباس دیگری ببینیم بدون شک درد این ضایعه برای طرفداران بارسلونا باعث خواهد شد بر تعداد طرفداران رقبای آن تیم افزوده شود.

۲- رایان گیگز

یکی از تنها ۲۸ بازیکن تاریخ فوتبال که بیش از ۱۰۰۰ بازی رسمی انجام داده اند، رایان گیگز تعریف واقعی و محض وفاداری به باشگاه و اسطورگی است. گلزنی بی وقفه به مدت ۲۱ فصل برای یک تیم یک دستاورد بزرگ برای آکادمی یک باشگاه به شمار می‌آید و انتخاب گیگز به عنوان مربی دوران گذار تیم منچستر یونایتد در سال ۲۰۱۴ نشان می‌دهد که وی تا چه اندازه در اولد ترافورد از اعتماد و احترام برخوردار است. این وینگر چپ ولزی بدون شک پرافتخارترین بازیکن دنیای فوتبال در سطح باشگاهی است که ۱۳ قهرمانی لیگ برتر، ۴ قهرمانی اف‌ای کاپ و دو قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را کسب کرده است. در زمینه شخصی نیز فهرست افتخارات گیگز قابل توجه است. علاوه بر عنوان بهترین بازیکن جوان لیگ، این بازیکن بازنشسته ۴۶ ساله در سال ۲۰۰۳ در بهترین تیم دهه انگلیس جای گرفت که رکورد بیشترین پاس گل در تاریخ لیگ برتر را نیز در اختیار دارد.

۱-روجریو سنی

پادشاه بی رقیب اسطوره‌های تک باشگاهه بدون شک روجریو سنی است که نام او در کتاب رکورد‌های گینس نیز به عنوان فوتبالیست تک باشگاهه با بیشترین تعداد حضور در میدان به ثبت رسیده است. در دنیای فوتبال، واژه «گل» و «دروازه بان» به ندرت در یک سوی معادله قرار می‌گیرند و وقتی این اتفاق رخ دهد در مواردی نادر مانند گل ۸۰ یاردی پل رابینسون مقابل واتفورد است. در مورد روجریو سنی این موضوع ۱۳۱ بار رخ داده که برخی از آن‌ها از طریق ضربات آزاد زیبا شکل گرفته است. سوال این است که چطور یکی از بهترین و موفق‌ترین ضربه آزاد زن‌های دنیای فوتبال گرفتار دستکش دروازه بانی شد، به خصوص زمانی که تعداد گل‌های زده او به یک بازیکن خط میانی شبیه باشد.

اما علاوه بر قدرت گلزنی خارق العاده از روی ضربات ایستگاهی، سنی در برزیل به خاطر توانایی هایش در متوقف کردن شوت‌های حریفان شناخته می‌شود. به عنوان یکی از بهترین دروازه بانان تاریخ برزیل، سنی بیش از ۱،۲۵۷ بار برای تیم سائو پائولو به میدان رفت، که او را به بهترین بازیکن تک باشگاهه تاریخ فوتبال تبدیل کرد. سنی بیش از ۲۳ سال در تیم سائوپائولو حضور داشت و در این مدت ۱۶ بازی ملی نیز به ثبت رساند.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/