برای آشنایی با زندگی اخترشناسی که بینایی خود را از دست داد، این گزارش را بخوانید.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، خانواده دومینیک فرانسوا ژان آراگو، در ۱۷۹۵ که پدر آراگو به تحویلداری ضرابخانه منصوب شد به پرپین یان انتقال یافت. وی در آنجا تحصیلات کلاسیک معمولی را تکمیل کرد و برای زندگی آینده خطی مشی نظامی در قسمت توپخانه را در نظر گرفت.

بعد از دو سال که سر آمد دانشجویان کلاس خود بود به عنوان منشی دفتر طول‌های جغرافیایی انتخاب و به همراهی بیو با هیئت اعزامی برای اندازه گیری و تعیین شکل کره زمین به اسپانیا فرستاده شد. در ۱۸۰۹ به فرانسه مراجعت کرد و در آنجا با حسن استقبال روبرو شد و همچنین در انستیتو دو فرانس به عنوان منجم انتخاب گردید و در همان سال به جای مونژ استاد هندسه ترسیمی مدرسه پلی تکنیک شد و تا وقتی که در ۱۸۳۰ از کار کناره گرفت به تعلیم موضوعات متنوع پرداخت.


بیشتربخوانید


بنا به تقاضای دفتر طول‌های جغرافیایی که ریاست رصدخانه پاریس را به او محول ساخت، از ۱۸۱۳ تا ۱۸۴۶ در رصدخانه به عموم طبقات مردم اخترشناسی تعلیم می‌داد. در آپارتمانی واقع در رصدخانه زندگی کرد.

در سال‌های آخر عمر به تدریج بینایی خود را از دست داد و کور شد و به ناچار درس‌ها را به شاگردانش دیکته می‌کرد. در سال‌های آخر عمر که حس بینایی را از دست دست داده بود وظایف خود به عنوان دبیر دائمی فرهنگستان را با خلاصه کردن کار‌های بزرگ دانشمندان و پیشنهاد آزمایش‌های جدیدی که خود او دیگر قادر به انجام آن‌ها نبود پیگیری می‌کرد.

او سرانجام در سال ۱۸۵۳ درگذشت.

منبع: میزان

انتهای پیام/

برچسب ها: اخترشناس ، حس بینایی
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.