به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بر اساس دستورالعمل­‌های جهانی مربوط به رفتار حرکتی، کودکان پیش‌­دبستانی (3 تا 4 ساله) هر روز باید حداقل 180 دقیقه فعالیت فیزیکی داشته باشند.

تعطیلی مدارس و امتحانات از راه دور، خطر انتقال ویروس کووید 19 و مشکلات مربوط به آن اثرات نگران کننده‌ای بر رفتارهای حرکتی سالم کودکان و نوجوانان گذاشته است. چنانچه اهمیت این مساله را درنظر نگیریم، با توجه به استمرار خطر این ویروس، کودکان و نوجوانان به تدریج دچار عوارضی کم حرکتی مثل ضعف عضلات و چاقی خواهند شد.

*اهمیت فعالیت بدنی در کودکان

دستورالعمل­‌های جهانی مربوط به رفتار حرکتی توصیه می­‌کنند که کودکان پیش‌­دبستانی (3 تا 4 ساله) هر روز حداقل 180 دقیقه فعالیت فیزیکی اختصاص دهند. آنها حداکثر 1 ساعت را به حالت نشسته (بی تحرک) صرف تماشای صفحه نمایش وسایل الکترونیکی مانند لپ تاپ، تبلت، گوشی موبایل و یا تلویزیون کنند، و 10-13 ساعت خواب خوب داشته باشند. در مورد کودکان مدرسه­ای و نوجوانان (5 تا 17 ساله)، توصیه شده که هر روز حداقل 60 دقیقه در فعالیت­های فیزیکی با شدت متوسط تا شدید شرکت کنند، حداکثر 2 ساعت را به صورت تفننی به حالت نشسته صرف تماشای صفحه نمایش وسایل الکترونیکی مانند لپ تاپ، تبلت، گوشی موبایل و حتی تلویزیون کنند، و 9 الی11 ساعت خواب خوب داشته باشند.

کودکان به طور معمول فعالیت فیزیکی روزانه خود را از طریق رفت و آمد فعالانه (پر جُنب و جوش) به مدرسه؛ تربیت بدنی و زنگ تفریح؛ فعالیت­های ورزشی سازمان یافته؛ بازی­ها و رقص های کودکانه؛ بازی فعال و وقت­‌گذرانی و پیاده روی در زمین­ه‌ بازی و پارک‌­ها به دست می­‌آورند. برعکس، بیشتر زمان نشستن (استراحت) و خواب آنها در منزل سپری می‌­شود. در نتیجه­ بیماری همه­گیر کرونا ویروس فرصت­‌هایی برای کودکان جهت آشنایی با دستورالعمل­‌های رفتار حرکتی ایجاد شد که تحت تأثیر تعطیلی مدارس و اقدامات فاصله­‌گذاری فیزیکی توسط بسیاری از دولت‌­ها به اجرا درآمد.

تا امروز شواهد تحقیقی وجود دارد که در نتیجه قرنطینه ی خانگی، کودکان زمان کمتری را فعالانه سپری می­‌کنند، دیرتر به رختخواب می­روند، تا دیر وقت در خواب هستند چون مجبور نیستند که به مدرسه بروند، و به خصوص زمان بیشتری را در حالت نشسته (بی­‌حرکت) به عنوان سرگرمی صرف تماشای صفحه نمایش وسایل الکترونیکی مانند لپ تاپ، تبلت، گوشی موبایل و حتی تلویزیون می­کنند، شواهد نشان می­دهد که کودکان در روزهای غیر مدرسه­ ای و بدون برنامه (یعنی زمانی که آنها حضور فیزیکی در مدرسه ندارند)، نسبت به روزهای مدرسه جنب و جوش (فعالیت) کمتری دارند، بیشتر به حالت نشسته (بی­حرکت) هستند و الگوهای خواب شان از سازگاری کمتری برخوردار است.

اطلاعات تحرک اجتماعی حاصل از گوگل در بین 15 کشور که در نوشته ما ارائه شده، نشان می­‌دهند که در مقایسه با هفته منتهی به 23 فوریه 2020، قبل از اعلان این بیماری همه­گیر توسط سازمان بهداشت جهانی مدت زمان صرف شده در مکان‌­های مرتبط با فعالیت فیزیکی از قبیل پارک­‌ها، سواحل، و بوستان­های عمومی نزدیک به 31درصد کاهش یافت. رفت و آمد با وسایل نقلیه عمومی، که با فعالیت بدنی نیز همراه است، طی هفته منتهی به 5 آوریل 2020، پس از اعلام بیماری همه­‌گیر، تا حدود 59درصد دچار کاهش شد. برعکس، زمان سپری شده در منازل به طور متوسط 17درصد افزایش یافت.

در مقایسه با قبل از بحران کووید-19، مابین 29 مارس و 3 آوریل 2020، افزایش 66 درصدی در زمان تماشای تلویزیون و افزایش 35 درصدی در زمان صرف شده برای بازی‌­های ویدئویی در بین افراد 15 تا 49 ساله اهل کانادا گزارش شد. مصاحبه­‌های انجام شده با 15 تن از والدین کودکان پیش‌­دبستانی در بیجینگ، چین نشان داد که در مقایسه با پیش از بیماری کووید-19، تقریباً همه بچه‌­ها دیرتر می­خوابیدند و دیرتر از خواب بیدار می‌­شدند.

زمانی که در حالت نشسته صرف تماشای صفحه نمایش وسایل الکترونیکی مانند لپ تاپ، تبلت، گوشی موبایل و تلویزیون می­شد، افزایش یافته بود . چون بچه‌­ها اجازه خروج از منزل را نداشتند، سطوح فعالیت فیزیکی بسیار پایین آمده بود داده­های منتشر نشده در کره جنوبی مابین 27 و 31 مارس 2020، 97 تن از والدین خردسالان تحت بررسی قرار گرفتند.79 مورد (81درصد) اعلام کردند مدت زمانی که کودکان شان صرف تماشای صفحه نمایش می­‌کنند، افزایش یافته و 46 تن (94درصد) از 49 مورد اعلام کردند که میزان استفاده­ فرزندشان از وسایل بازی و امکانات ورزشی کاهش یافته است.

اگر این بیماری همه­‌گیر رفتارهای حرکتی سالم در بین کودکان را کاهش داده است، به چند دلیل باید در این رابطه نگران بود.

اولً، اطلاعات مربوط به دوره زمانی پیش از کووید-19 نشان می­‌دهند که، به طور متوسط، تنها یک پنجم کودکان پیش­‌دبستانی و کمتر از 10درصد کودکان در سنین مدرسه تمام دستورالعمل­‌های حرکتی را رعایت می‌کنند. با توجه به وابستگی شدید پیامدهای سلامتی و رفتارهای حرکتی، سلامت کودکان در طول دوره کووید-19 بیشتر از گذشته در معرض خطر خواهد بود.

دوم، این دوره حبس خانگی به خصوص در داخل منزل و در فضاهای کوچک می­توانست خطر کمبود ویتامین D، مسایل بهداشت روانی، و نزدیک بینی myopia را بالاتر ببرد.

سوم، حفظ یا افزایش سطح فعالیت فیزیکی کودکان می­تواند ریسک عفونت­های تنفسی ناشی از کووید 19 را کاهش دهد.

چهارم، مزایایی که به کودکان برای مقابله با شرایط تغییر زندگی کمک می­کنند، از جمله نقش فعالیت فیزیکی در ایجاد تاب­آوری، ممکن است در معرض خطر قرار گیرند. پنجم ، اثرات تعاملی هر رفتار حرکتی ممکن است برجسته‌­تر باشد.

برای مثال، کودکانی که کمتر فعال بوده و زمان بیشتری را درگیر تماشای صفحه نمایش می‌­شوند، احتمالاً خواب کمتری دارند. در نهایت، اگر سازگاری‌­های رفتاری نامطلوب، مانند فعالیت کمتر، به حالت (موقعیت) عادی جدید تبدیل شود می­تواند عواقب بهداشتی و اقتصادی طولانی مدت داشته باشد. بررسی این مساله حائز اهمیت است که آیا کودکان در کشورهای کم درآمد و یا با درآمد متوسط و خانواده‌­های آسیب ­پذیر در کشورهایی با درآمد بالا به خصوص در طول دوره بیماری همه­ گیر کووید-19، در معرض خطر هستند یا خیر، زیرا که بخش عمده­ای از این جمعیت در آپارتمان­‌ها یا پناهگاه­‌هایی زندگی می‌­کنند که در معرض ازدحام جمعیت قرار دارند و این موضوع فاصله‌­گذاری فیزیکی را تقریباً غیر ممکن می‌­سازد.

این گروه ها تمایل دارند فعالیت فیزیکی را از طریق بازی در فضای باز و رفت و آمد فعالانه به مدرسه فراهم آورند، که با افزایش زمان اقامت در فضای بسته­ی منزل این مساله تهدید­ آمیز خواهد شد. وجود محله­‌هایی با امنیت پایین‌­تر به ویژه در کشورهایی که مدارس ممکن است تنها فضای بازی ایمن در محله باشند فعال بودن را برای کودکان به هنگام تعطیلی مدارس، دشوارتر می­‌کند. در خانه ممکن است دسترسی به اینترنت و یا عدم توانایی در پرداخت هزینه جهت افزایش مصرف داده برای دسترسی به محتوای آنلاین مانند فیلم‌­ها و کلاس­های مجازی، کاهش یابد.

بسیاری از منابع (امکانات) با هدف ارتقاء (ترویج) رفتارهای حرکتی سالم در کودکان به سرعت ظهور کرده‌­اند. به این ترتیب، نیاز واقعی به حمایت از دست اندکاران با منبع قابل اعتمادی از فعالیت‌­ها و منابع اصلاح شده آنلاین وجود دارد. این قبیل فعالیت­‌ها و منابع باید عدالت، حداقل تجهیزات، حمایت از کودکان به صورت آنلاین، فرصت­هایی برای تعامل بین والد کودک، و توجه به فضاهای کوچک را مد نظر قرار دهند. این امر به ویژه در جوامعی با دسترسی اندک به اینترنت، بسیار مهم است.

بر اساس شواهد ارایه شده، توصیه­‌هایی برای ارتقاء رفتارهای حرکتی سالم در طول دوره بیماری همه‌­گیر کووید-19 را مطرح می­‌کنیم . این مساله تأیید می­ شود که بسیاری از والدین به واسطه­ درآمد کم، عدم امنیت غذایی، و کار از خانه (دورکاری) چندین فعالیت را با هم انجام می­‌دهند و همزمان به آموزش روزانه فرزندان خود نیز نظارت می­‌کنند، بنابراین رفتارهای حرکتی برای اینها نمی­تواند اولویت محسوب شود. با این حال، بر این باوریم که این بیماری همه­‌گیر فرصتی را برای افزایش آگاهی در مورد دستورالعمل‌­های رفتار حرکتی برای کودکان و ارتقاء درک و فهم آنها در تمام حوزه‌­های جامعه فراهم می‌­سازد.

متخصصان بهداشت باید دستورالعمل­‌های فعلی را درک کرده و به والدین، اعضای خانواده، و مراقبان بهداشتی توصیه نمایند و ارتباط مثبت خود با سلامت کودکان را در طول تمام ویزیت­ها (مراجعات)، از جمله تماس از راه دور و پزشکی از راه دور (تله مدیسین) تقویت کنند. دولت­‌ها باید رفتارهای حرکتی سالم در کودکان به عنوان بخشی از استراتژی­‌های پاسخ و پیام‌­رسانی عمومی را ارتقاء بخشند و افراد تأثیرگذار را در تبلیغ چنین پیام­هایی به کار گیرند. رسانه‌­ها باید پیام­‌های منظمی را در راستای ترویج فعالیت فیزیکی و قطع دوره­های طولانی نشستن ارائه دهند. کودکان همزمان با رعایت محدودیت­‌های این بیماری همه­‌گیر، باید آزادانه عقاید خود را بیان کرده و از حق خود برای داشتن یک زندگی سالم و پر جنب و جوش دفاع کنند. تشکیل گرو­ه‌های همسالان می­تواند به حفظ الگوهای رفتار حرکتی سالم کمک کند.

والدین و مراقبان بهداشتی باید فعالیت فیزیکی را در کارهای روزمره کودکان (از جمله استفاده از رسانه­های الکترونیکی برای تسهیل مشارکت) بگنجانند و کل خانواده را تشویق کنند تا در زمینه رعایت مقررات مربوط به فاصله­‌گذاری فیزیکی و دسترسی به فضاهای باز با هم متحد شوند. دوره­های طولانی نشستن باید هر 30 الی60 دقیقه یک بار قطع شود (برای مثال، با ایستادن و انجام حرکات کششی به مدت 1 دقیقه). آنها باید از توصیه‌­های لازم در مورد زمان صرف شده برای تماشای صفحه نمایش جهت سرگرمی در حالت نشسته (بی تحرک) پیروی کرده و ترغیب به مشاهده مشترک و تجربیات و تعاملات اجتماعی مثبت نمایند. برای کمک به کودکان جهت رسیدن به خواب کافی، باید زمان‌­های خواب و بیداری را ثابت نگه داشت، صفحات نمایش (موبایل، تبلت، لپ تاپ، مانیتور و ..) را خارج از اتاق خواب کودکان قرار دهید، و از استفاده­ آنها قبل از زمان خواب اجتناب کنید.

مربیان و معلمان باید از دستورالعمل‌­های رفتار حرکتی آگاهی داشته و آن را ترویج نمایند و از فرصت­های ایجاد شده برای گنجاندن پیام­ها، شیوه­ها، و اقدامات حرکتی سالم در برنامه‌­های روزمره مدرسه خانه و درس­‌ها استفاده کنند، برای مثال، هنگام برنامه‌­ریزی دروس آنلاین، نشستن طولانی مدت را محدود کرده و کودکان را به ایجاد تغییر در وضعیت بدنی مانند ایستادن منظم، حرکات کششی، و یا حرکات درجا ترغیب کنند.

منبع: فارس

انتهای پیام/