به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، فاجعه چرنوبیل ٣٣سال پیش، برابر ٢٦ آوریل ١٩٨٦ میلادی، در پی انفجار رآکتور شماره ٤ این نیروگاه رخ داد. آنهایی که سریال «چرنوبیل» را دیدهاند احتمالا تا حدودی متوجه دلایل بروز این فاجعه شده اند، هرچند باید پذیرفت که ساده کردن اصطلاحات فنی در حد فهم مخاطبان تلویزیونی آن هم در حوزه فناوری پیچیدهای، چون انرژی اتمی، کار چندان آسانی نیست. اما جالب است بدانید فاجعه چرنوبیل نخستین حادثه از نوع خود نیست و پیش از روسها این آمریکاییها بودند که انفجار در نیروگاههای هستهای را کلید زدند. ٢٨ مارس ١٩٧٩ میلادی، یعنی ٧سال قبل از واقعه چرنوبیل، نیروگاه اتمی «تری مایل آیلند» در ایالت پنسیلوانیا دچار حادثه شد و نشت گاز رادیواکتیو از هسته مرکزی این نیروگاه باعث شد ١٤٠ هزار نفر از اهالی محلی مجبور به ترک خانههای خود شوند. این رقم کمی بیش از تعداد افرادی است که در فاجعه چرنوبیل مجبور به ترک خانههای خود شدند.
بیشتربخوانید: گشتی در چرنوبیل، 32 سال پس از فاجعه هسته ای
تکنولوژی نه چندان امن و پیشرفته رآکتورهای RBMK (استفاده شده در نیروگاه هستهای چرنوبیل اوکراین) در سریال پربیننده این روزهای شبکه HBO یکی از دلایل انفجار هسته رآکتور و بروز فاجعه اتمی چرنوبیل قلمداد شده است. اما اگر فکر میکنید با بکارگیری تکنولوژی پیشرفته میتوان در را بر بروز فاجعه بست کاملا در اشتباهید! و این ادعایی است که درسال ٢٠١١ با فاجعه اتمی «نیروگاه هستهای شماره یک فوکوشیما» به اثبات رسید. وقوع زلزله ٩ ریشتری در سواحل شرقی ژاپن و به دنبال آن سونامی مرگبار حاصل از این زلزله خسارات بسیاری به بار آورد، اما شاید زیانبارترین بخش ماجرا غرق شدن نیروگاه هستهای فوکوشیما بر اثر سونامی بود. به زیر آب رفتن رآکتورهای این نیروگاه باعث شد ژنراتورهایی که با به گردش درآوردن آب مسئولیت خنککردن هسته داغ رآکتور را برعهده داشتند خاموش شوند و این دقیقا همان وضعیتی بود که نیروگاه چرنوبیل درسال ١٩٨٦ تجربه کرد. حادثه فوکوشیما نیز نهایتا همچون ماجرای چرنوبیل با صرف هزینه مالی و انسانی هنگفت مهار شد و البته که همانند ورژن اوکراینی خود هنوز بهطور کامل خسارتهای جانبی آن التیام نیافته است.
منبع: روزنامه شهروند
انتهای پیام/