به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  نخستین خاطره نگارنده این سطور از عمر حسن احمد البشیر رئیس‌جمهوری اینک مخلوع سودان که ما بیشتر او را با نام و ‏عنوان عمر البشیر می‌شناسیم به اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی در تهران بر می‌گردد که آذر ماه‌سال ١٣٧٦ ‏برگزار شد.

بیشتربخوانید: عمرالبشیر: قدرت را به ارتش واگذار می‌کنم/ کشاندن مردم به خیابان‌ها توطئه است + عکس

در روز افتتاحیه، رئیس دولت وقت که برابر قانون ریاست این سازمان را از مراکش تحویل گرفته بود، ‏هنگام نام بردن از عمر البشیر سهوا او را «عمر شریف» خطاب کرد که البته این اشتباه لفظی خیلی سریع توسط خود او ‏تصحیح شد و لبخندی هم بر لبان حاضران آورد. سودان و ایران در آن ایام و البته تا سال‌ها بعد از دوستان نزدیک یکدیگر به ‏شمار می‌رفتند، اما امروز مدت‌هاست که دیگر از آن رابطه خوب و حسنه خبری نیست و شاید درست به همین علت این ‏روز‌ها که خبر کودتای نظامی در سودان و سرنگونی عمر البشیر به تیتر یک رسانه‌های منطقه تبدیل شده، عکس‌العمل ایران ‏چیزی بیش از فراخوانی طرف‌های درگیر به خویشتنداری نبوده است. ‏

عمر البشیر در دوران حکومت خود نزاع‌هایی، چون جنگ داخلی (منجر به جدایی جنوب سودان از این کشور و تشکیل کشور ‏مستقل سودان جنوبی) و همچنین جنگ دارفور در غرب سودان را تجربه کرد که این آخری صدور حکم بازداشت دادگاه ‏بین‌المللی لاهه به اتهام انجام جنایت جنگی را برایش به ارمغان آورد. ایران کنار اتحادیه عرب از حق ‏حاکمیتی این کشور آفریقایی و مسلمان و همچنین تصمیمات رئیس‌جمهوری‌اش دفاع کرد.

اما این سوال که چه شد سودان یا به ‏عبارت بهتر شخص عمر البشیر دوستی و حمایت سخاوتمندانه تمام این سال‌های ایران را نهایتا با نمکدان شکستن پاسخ داد، ‏پاسخی دارد که باید آن را در منفعت‌طلبی، برآورد اشتباه او از اوضاع منطقه و همچنین ضعف تشخیص دوست از دشمن ‏جست‌وجو کرد. ‏

دلار‌های سعودی و انقلاب نان

مراسم تحلیف یازدهمین دوره ریاست‌جمهوری در ایران را شاید بتوان یکی از نقاط عطف تاریخ روابط ایران و سودان به ‏شمار آورد. عمر البشیر یکی از افراد دعوت شده به مراسم تحلیف حسن روحانی بود، اما او هرگز به این مراسم نرسید. بعد‌ها ‏معلوم شد هواپیمای حامل او روی آسمان عربستان مجبور به بازگشت شده و به عبارت بهتر ریاض اجاره حضور البشیر در ‏تهران را نداده است. انتظار می‌رفت این حرکت توهین‌آمیز مورد اعتراض و حتی مستوجب حرکتی تلافی‌جویانه از سوی ‏خارطوم و شخص البشیر تلقی شود، اما رئیس‌جمهوری سودان چندی بعد با تعطیل کردن دفاتر فرهنگی ایران در سودان، قطع ‏رابطه با ایران در پی حمله به سفارت عربستان در تهران و نهایتا مشارکت در جنگ یمن و کمک به ائتلاف متجاوز سعودی ‏به شکلی عیان راه خود را از ایران جدا کرد و یکی دوستی قدیمی را به ثمن بخش فروخت. همین قدر بدانیم که زمینه ‏اعتراضات اخیر در سودان که عاقبت منجر به سقوط عمر البشیر شد به کمبود نان در این کشور بر می‌گشت و جالب آن‌که ‏دلار‌های سعودی حتی نتوانستند به البشیر برای تأمین نان مردم کشورش کمک کنند.

منبع: روزنامه شهروند

انتهای پیام/